Wandelen door het water bij Bokrijk is een blog over een verrassend mooie tocht door de Wijers. We combineren twee routes, waardoor we niet één, maar twéé keer dwars door een vijver wandelen via het bijzondere fietspad ‘Fietsen door het Water’. Ook bezochten we de volgende dag twee prachtige plekken: De Zwevende Kapel van Helshoven en het kunstwerk Untitled #158.

De wandeling over het Domein Kiewiet

Waar is het Parkeerterrein?

Wij starten de wandeling bij het parkeerterrein bij Domein Kiewiet, omdat je hier gratis kunt parkeren. Als we aankomen rijden is er geen parkeerterrein te bekennen, omdat het terrein opgeknapt wordt. Gelukkig mogen we op het gras staan en heeft het een tijdje niet geregend. Ik herinner me nog een wandeling waarbij we met een trekker uit de klei getrokken moesten worden en daar hebben we natuurlijk geen zin in.

Wij beginnen met de oranje route, maar als je met de gele start kun je ook parkeren bij het Openluchtmuseum Bokrijk. Houd er dan wel rekening mee, dat in het bokrijkseizoen parkeren niet gratis is.

Gelukkig hebben we de route geïmporteerd in komoot, want de oranje tekens zijn nergens te bekennen, maar verderop komen we ze wel tegen. Vanaf dat punt kunnen we Komoot wel weer uitzetten, want de route is prima aangegeven.

Wat zijn Wijers

Wijers is Vlaams voor vijvers en al snel komen we de eerste vijver tegen met een vlonderpaadje. Dit paadje hoort niet bij de route, maar natuurlijk kijken we even waar het pad uitkomt en maken foto’s. Terwijl ik sta te poseren, zie ik een grote witte buizerd in een boom zitten, die wegvliegt voordat ik hem kan aanwijzen. De wandelroute is nog maar net begonnen, maar nu al leuk.

We komen langs een kinderboerderij. Ik wil verder wandelen, maar Adriaan maakt weer overal foto’s van. Verderop staan er schapen in de wei en als wij naar het hek lopen om de schapen gedag te zeggen, komen ze enthousiast op ons afrennen. Ik zeg tegen Adriaan: “Ze denken zeker dat we eten bij ons hebben.” Waarop Adriaan antwoordt: “Ze hebben genoeg eten.“ en hij wijst naar het gras.

De Schoenbrouck vijver en een Mysteriespel

Al snel komen we langs een vogelkijkhut, bij de Schoenbrouck vijver. Waar natuurlijk niets te zien is en ook de vijver niet. We kijken uit over een weide en een plek waar de vijver zou moeten zijn, omdat er riet aan de randen groeit. Ik zeg: “Dat is toch ook wat straks zijn alle vijvers droog en is dat fietspad door het water, gewoon een tunnel door een weiland”.

Na een klein stukje wandelen staan we alweer stil, want we zien een vlonderpad, resten van een vliegtuig en een kunstwerk. Het vliegtuig is geen echt neergestort vliegtuig, maar een onderdeel van het “Mysteriespel op Domein Kiewit.” Voor dit spel moet je de gouden kasseien volgen, maar wij volgen liever de oranje rondjes.

We wandelen over het vlonderpad en komen uit bij een weiland. Normaal staan daar grazende runderen, maar als westphilwandelt langskomt zijn ze er natuurlijk niet. Wel ontdekken we een prachtige eenzame boom: “De knuffelboom” en zien we allemaal leuke kleine vogels in een berk verderop. Er zijn staartmeesjes bij, die te schattig zijn om niet te fotograferen. Ook hier zien we een droge vijver, als dat maar goed komt.

Een stukje door het bos

Jammer dat we de Galloway-runderen niet hebben gezien. We verlaten het weiland via een klaphek en lopen na een tijdje het bos in. We komen best al veel paddenstoelen tegen en ook de bomen beginnen iets te verkleuren, maar grotendeels is alles nog groen.

Dan zien we een trappetje met een platform tussen de bomen staan. Ik wil er gelijk opklimmen om bovenop het platform iets te eten of te drinken, maar Adriaan ziet het niet zo zitten om het trappetje op te klimmen met zijn fototoestellen en zijn grote rugzak. Dus neem ik zelf even een kijkje.

Het volgende is de bedoeling: “Ga comfortabel zitten of liggen, knijp je ogen tot spleetjes en kijk naar de kruinen van de bomen.”  Natuurlijk probeer ik het even uit, maar omdat Adriaan op me staat te wachten, klauter ik al snel weer naar beneden.

Verderop vinden we een geriefelijker bankje en eten daar ons tussendoortje op.

Fietsen door het water

Daarna duurt het niet lang meer en komen we uit bij het fietspad “Fietsen door het water.” Gelukkig staat deze vijver helemaal vol met water en kunnen we foto’s maken en filmen. Net echte influencers. Er lopen er heel wat rond. Veel mensen maken selfies en filmen zichzelf terwijl ze over het fietspad lopen. Het pad leidt je dwars door een vijver, helemaal van de ene oever naar de andere. In het midden staat het water aan weerszijden op ooghoogte.

Het is ons een beetje te druk, maar er is van alles te zien. Aan de linkerkant zien we in de verte een mooi torentje en er liggen strobalen. Het duurt even voordat we door hebben dat dit ouderwetse tafereeltje bij het Openluchtmuseum Bokrijk hoort. Op één van de strobalen zien we een buizerd zitten en dit keer lukt het Adriaan om de mooie roofvogel vast te leggen.

Zoals gewoonlijk worden we weer aangesproken door iemand, die ook van fotograferen houdt. Ze overweegt een nieuwe camera te kopen en vraagt ons om advies. Ze heeft een aller schattigst hondje bij zich dat zich graag laat knuffelen. Ik heb het er maar druk mee, eerst een boom knuffelen en nu weer een hondje. Terwijl we staan te praten wordt het fietspad steeds stiller. De influencers en de dagjesmensen zijn verdwenen dus kappen we het gesprek af om nog meer te fotograferen en te filmen.

Achteraf zegt Adriaan: “Ja had haar ons kaartje moeten geven.” Maar ik vergeet steeds dat we visitekaartjes hebben.

Wat ook erg leuk is dat de eenden op ooghoogte langs zwemmen en we spotten ook nog een dodaars. Echt een superleuke plek!

Nog meer vijvers

Na een tijdje wordt het toch weer drukker op het pad en wandelen we verder. We komen op de terugweg nog een keer over dit leuke fietspad. Dan kunnen we nog meer foto’s maken.

Vanaf hier volgen we de gele zeshoekjes.

Al snel komen we langs nog meer vijvers. Er is een bankje waar je even kunt zitten om te genieten van de natuur. We zien aalscholvers en ook een schildpad. Adriaan zegt terwijl hij een foto maakt: “De sluitertijd voor een schildpad hoeft niet zo hoog”. Ik denk dat dit een grapje is dat alleen fotografen snappen.

Het is erg mooi bij de vijvers, we zien ook nog prachtige bloemen met een atalanta erop. Het is vandaag zomer en herfst tegelijk.

We wandelen verder over een fietspad, dat omringd is met bomen. We zien steeds kleine vogeltjes, die uit de bomen “vallen.” Het zijn boomklevers. Wat een leuk weggetje is dit.

We komen een stel tegen waarbij de man een korte broek aan heeft met een jas aan en een muts op. Ik vind dat typisch, maar misschien loopt hij er zo bij omdat zijn vrouw z’n tas heeft ingepakt en alleen korte broeken heeft meegenomen.

Ik zeg: “Ze heeft vast een stapel lange broeken weer in de kast gelegd in plaats van in de tas”. Adriaan moet lachen, want hij weet precies wat ik bedoel. Ik heb dat een keer met zijn korte broeken gedaan en dat is niet handig voor een vakantie in augustus. Toch heeft hij liever dat ik zijn tas inpak dan dat hij het zelf doet.

Een groot parkeerterrein

We passeren Hangar 58 een evenementenlocatie. De poort staat open en wij zien gebouwen met trapgeveltjes en een torentje. Te leuk om niet even van dichtbij te bekijken en een fototootje van te maken. Daarna wandelen we snel weer terug naar de route. Je weet maar nooit straks is het hek weer dicht en zitten wij opgesloten.

Daarna volgt een stuk dat wij minder mooi vinden. We wandelen over een heel groot parkeerterrein dat bij het openluchtmuseum Bokrijk hoort en bij de evenementenlocatie. We vermaken ons wel, want er landen nog steeds allerlei vogeltjes op de grond, maar we zijn toch blij als we bij het einde van het parkeerterrein uitkomen.

Er is een toiletgebouwtje waar we dankbaar gebruik van maken en we spotten ook nog een eekhoorn.

Kasteel Bokrijk

We wandelen voorbij het openluchtmuseum en slaan linksaf het park in. Waar we op een bankje gaan zitten om onze meegebrachte lunch op te eten.

“Kijk”, zegt Adriaan “Daar staan sneeuwklokjes”. “Ja hoor sneeuwklokjes in september.” zeg ik. Natuurlijk zijn het geen sneeuwklokjes, maar cyclamen en verderop zien we ook herfsttijloos staan. Ik schroef de macrolens op mijn fototoestel en we pakken er een lampje bij. Zo zijn we weer even zoet.

Na een tijdje wandelen we weer verder. Als je de gele zeshoekjes blijft volgen, ga je achter het kasteel langs. Waarschijnlijk omdat je ook daar vanaf het parkeerterrein de route kan starten. We ontdekken ook een restaurant in het Koetshuis van het kasteel. Het ziet er gezellig uit.

Wij wandelen nog even terug naar de voorkant van het kasteel. Er staat een kunstwerk dat op een bijenkorf lijkt. Door de kijkgaten kun je naar een film kijken over ambachten. Terwijl Adriaan het kasteel van alle kanten op de foto zet kijk ik de hele film uit.

Het arboretum

Verderop staan er een aantal zonnebloemen in bloei, dat moeten we nog even van dichtbij belkijken.

Daarna wandelen we langs het arboretum waar we ook even een kijkje nemen. Er is een wandeling van twee kilometer uitgezet door de tuin, maar wij doen maar wat. We zien prachtige hoge bomen, een eekhoorntje en weer veldjes met cyclamen.

Er is iets misgegaan met de foto’s. Adriaan was aan het filmen en ik wist niet dat ik dit deel van het blog moest vullen.

Nog een keer Fietsen door het water

Als we het park verlaten komen we uit op een saai stukje weg langs een hek. Waarschijnlijk bevindt zich het openluchtmuseum achter het hek, maar daar zien we niets van.  Er loopt een ouder echtpaar voor ons, beide met een rollator. Ik zeg: “Die gaan met de rollator door het wator.” En dat rijmt.

Als we voor de tweede keer bij het prachtige pad door het water uitkomen. Nemen we even plaats op één van de bankjes en kijken uit over de vijver. Wat een prachtige plek. Daarna wandelen we weer over het pad door het water en nemen weer foto’s.

Aan de overkant pakken we de oranje route weer op. We wandelen langs mooie vijvers, door het bos en weer een plek waar een vijver zou moeten zijn. Voordat we het weten zijn we weer terug bij de parkeerplaats.

Een autoritje

De Zwevende Kapel

De volgende dag wandelen we een keertje niet, maar bezoeken we leuke locaties. Eerst rijden we helemaal naar het Kasteel van Horst om uit te komen bij een opgebroken weg en een kasteel dat helemaal in de steigers staat. Ik had het gewoon even moeten googelen. Daar komen we nog een keertje terug. Volgens mij kun je er ook heel leuk wandelen.

Daarna rijden we naar de Zwevende Kapel. Je kunt gewoon de auto parkeren bij het kapelletje, maar wij hebben de auto bij de Kapel van Helshoven neergezet. Vanaf daar is het een klein stukje wandelen. Om toch nog aan onze dagelijkse stappen te komen. De Zwevende Kapel is een schitterend bouwwerkje. Eigenlijk waren we nog niet klaar met fotograferen, maar als Adriaan de drone opruimt komt er een hele grote familie aan, die met zijn allen in het kapelletje gaan staan voor een groepsportret. Het is gelukkig een stevig bouwwerk. Wij besluiten niet langer te wachten en verder te gaan naar onze volgende bestemming.

Dit kunstwerk is een project van kunstenaar Frits Jeuris in samenwerking met regionaal landschap Haspengouw De kapel werd gebouwd met behulp van tientallen gekapte hoogstamkersenbomen uit de omgeving. Het kappen van deze fruitbomen was nodig omdat ze getroffen waren door het Little Cherry Virus. Zo krijgen de boomstammen een tweede leven.

Untitled#158

De volgende bestemming staat ook al een tijdje op mijn verlanglijst: Untitled #158. Adriaan weet van niks, maar vindt het allemaal prachtig. Als eerste wandelen we naar het nabijgelegen klooster van Colen. Tot voor kort kon je daar plaatsnemen op een terrasje, maar dat is niet meer het geval. Daarna lopen we naar Untitled#158. Ik ben blij dat de zon schijnt, want de lichtval is geweldig als je door het kunstwerk wandelt.

Het is er heerlijk rustig dus stuurt Adriaan zijn drone de lucht weer in. Ik maak een praatje met een man die opzoek is naar okkernoten. Ik weet niet zo goed wat het zijn, maar dat zijn walnoten en die eet ik erg graag. Dus we hebben een goed gesprek. Ook komen we een groepje tegen, die naar hun contactlenzen aan het zoeken zijn in de bosjes. Het blijkt dat ze aan het geocachen zijn. Ergens moet een cache liggen. Geen idee of ze hem gevonden hebben. Ik heb al mijn aandacht nodig om de okkernoten man te verstaan.

‘Untitled #158’ is een kunstwerk van Aeneas Wilder. De ronde structuur met een adembenemend panoramisch uitzicht doet denken aan een wandeling in een klooster. Volgens Aeneas Wilder fungeert ‘Untitled #158’ als een lens waardoor bezoekers hun emoties kunnen focussen.

Wij vinden het een geweldig kunstwerk. Eigenlijk wilden we doorrijden naar C-Mine in Genk, maar we hebben geen puf meer. We zijn er ook al een keer geweest, dus mogen we het overslaan.

Ons weekje België is alweer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Meer over ons en informatie over de wandeling

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Parkeren: Domein Kiewiet Putvennestraat 108, 3500 Hasselt, België

Provincie: Limburg (BE)

Afstand: 8,1 kilometer, maar wij maakten er 10,5 kilometer van.

Bewegwijzering: Oranje rondjes en gele zeshoekjes.

Link naar het GPX-bestand, of Komoot

We combineerden de oranje van 4 km en de gele van 4,1 km van de Bokrijk-Kiewit route. Alle info vind je op de site van wandelen in Limburg.

Wil je een filmpje zien van onze wandeling? Dan kun je kijken naar deze Reel.

Wandelen zonder komoot:

Vanaf de parkeerplaats volg je de groene rechthoekjes totdat je de oranje rondjes tegenkomt. Dan volg je de oranje markeringen. Na het fietspad door het water ga je over op de gele zeshoekjes. Als je weer terugkomt bij het fietspad door het water pak je aan de overkant de oranje rondjes weer op. Het enige wat je dan mist is het arboretum. Je kunt daar een bewegwijzerde route volgen van twee kilometer.

Hier vind je alles over het mysteriespel op Domein Kiewit

Nog meer adressen:

Zwevende Kapel: Romeinseweg-Brustem, 3800 Sint-Truiden, België.

Untitled#158: Colenstraat 7, 3840 Tongeren-Borgloon, België.

Wij verbleven bij:

Landal Mooi Zutendaal, Gijzenveldstraat 75, 3690 Zutendaal

Let op: In ons huisje hadden we nagenoeg geen bereik op de telefoon via Vodafone en de WIFI was heel slecht.

Klik op de onderstaande foto voor meer wandelingen in België