Wandelen op en rond Vliegbasis Soesterberg

Is het kunst, nee het is gewoon een wachthuisje.

Start: Nationaal Miliair Museum, Verlengde Paltzerweg 1, 3768 MX Soest.

Provincie: Utrecht

Afstand: 5 km en/of 3,4 km

Bewegwijzering: rode (5 km) en gele (3,4 km) paaltjes

Op de website van het Utrechtse landschap, kun je informatie vinden over de wandelingen en een piepklein kaartje van de wandelingen uitprinten : https://www.utrechtslandschap.nl/natuurgebieden/park-vliegbasis-soesterberg/park-vliegbasis-soesterberg

Het Nationaal Militair Museum.

Dit is een wandelblog geen restaurantblog

Afgelopen zaterdag waren Adriaan en ik weer op pad. Dit keer naar vliegbasis Soesterberg. Eerst eten we een broodje in de buurt bij Restaurant ’t Hoogt. Het broodje was best binnen te houden en dit keer niet te weinig en het was ook nog een gezellig eettentje. Toch ging er weer iets mis. Deze keer ontbraken er een paar ingrediënten aan het broodje rosbief met kruidenkaas, pijnboompitten en zongedroogde tomaten, maar na navragen werden deze twee laatste ingrediënten ook nog geserveerd.

Vanaf het restaurant is het 2 minuten met de auto naar de vliegbasis. Er is een gigantisch parkeerterrein en het parkeren is gratis.

Gebouw 45, het lijkt wel een soort duiventil.

Gebouw 45 en een vrouw onderaan de trap

Vanaf het museum starten de gemarkeerde wandelingen. We kiezen eerst voor de route van 5 km door het Munitiepark. Het eerste stuk gaat over de vliegbasis, langs het museum en langs gebouw 45. Natuurlijk moet het museum op de foto en het schattige gebouw 45 (weer een Belverdère). We gaan ook even naar binnen en maken foto’s van de trap op allerlei manieren.

Hé wat ligt daar nou?

Het is best een stukje lopen totdat we van de vliegbasis af zijn en tot het begin van de wandeling. Op internet hebben we het volgende gelezen: Park Vliegbasis Soesterberg was een militair terrein. In het gebied zijn niet-gesprongen explosieven aanwezig. De wandel- en fietspaden zijn gecontroleerd en veilig bevonden. Ga niet van de paden af.

Niet van het padje af

Van zo’n tekst worden wij een beetje melig. Als Adriaan één stap naast het pad doet is het gelijk “Ho ho, je mag niet van het padje af” en als we een molshoop tegenkomen… “Wat zal er gebeuren als zo’n mol op een explosief stuit”….. “Poef, mol weg”. Soms hebben we een beetje rare humor.

Eindelijk het begin van de wandeling.

Munitiepark, 5 km (rood gemarkeerd)

Eindelijk hebben we het gevonden en kan de wandeling door het bos beginnen. Het weer is niet zo best, beetje grijs. Niet zo mooi voor de foto’s, maar we zien wel. Eerst komen we langs grote munitiebunkers en een informatiebord. De bunkers zijn best wel lelijk. We hadden ons een soort Waterloopbos voorgesteld, maar zo mooi als het Waterloopbos in de Noordoostpolder is het zeker niet.

de bunkers.

Mooie en lelijke dingen

Het is er wel heerlijk rustig, we komen geen andere wandelaars tegen alleen een paar fietsers. Jammer genoeg zien we ook geen reeën. We horen en zien wel goudhaantjes. Ze wippen heen en weer in een bramenstruik, maar natuurlijk willen ze niet even poseren op een mooi licht plekje.

Blusvijver.

We komen langs poeltjes die vroeger blusvijvers waren, water is altijd leuk voor de foto. Soms lijkt het een gewoon bos, maar dan staat er opeens een zwart geblakerd gebouw. Het is één van de kunstwerken die zich in het bos bevinden. De rest van de kunst krijg je alleen te zien bij speciale rondleidingen.

Model Former.

Verder maar weer achter de rode paaltjes aan. Het gaat best vlot voor ons doen. We komen bij een gezellig betonnen bankje, waarop we even uitrusten. Er is een grote open plek met mooie herfstbomen. We kunnen heel duidelijk zien dat er een auto heeft gereden, die durft ver van het pad af.

Het gezellige betonnen bankje.
Er is duidelijk een auto van het pad afgegaan.

Als we we weer terug zijn bij het museum, ziet de lucht er dreigend uit. We twijfelen of we naar het museum zullen gaan of dat we de andere wandeling nog zullen doen. Het begint zelfs een beetje te regenen. Toch kiezen we voor de andere wandeling.

Wat een dreigende lucht.

Landgoed De Paltz, 3,4 km (geel gemarkeerd)

Vlakbij het museum groeien planten met zaden waar puttertjes dol op zijn. Er vliegt een hele zwerm. Adriaan wisselt snel zijn lens, maar net als hij een foto wil maken komen er fietsers langs. Weg zwerm puttertjes.

Op de vliegbasis wordt je naar de wandeling geleid via bordjes met blauwe poppetjes. We volgen deze bordjes en komen langs een vlonderpad en langs een gebouw. Natuurlijk moet de telelens er weer af, want daar heb je niks aan bij foto’s van gebouwen en vlonderpaden.

Kijk een regenboog!

Oh oh de bordjes zijn op

Achter het gebouw zijn de bordjes met de blauwe poppetjes op en de geel gemarkeerde wandeling wordt hier nog niet aangegeven. We kunnen naar rechts en we kunnen naar links. Op dit punt moet je naar rechts, want de wandeling start vlakbij het parkeerterrein, maar natuurlijk kiest westphil verdwaalt voor links.

Als we een heel stuk gelopen hebben, hebben we wel door dat we fout zijn gegaan, maar terug gaan is ook niet echt een optie. We pakken het piepkleine uitgeprinte kaartje erbij en denken dat we een stukje verderop de wandeling kunnen oppakken.

De prachtige oprijlaan.

Mysterieus poortje

We komen bij een poort die openstaat, maar dichtgaat als wij er aankomen. Het lijkt wel een oprijlaan van een landhuis. Adriaan ontdekt een poortje en omdat wij zo verdwaasd om ons heen kijken gaat de grote poort voor auto’s ook weer open. Ergens verderop ligt een portier in een deuk om ons, of zou het toch een automatische poort zijn?

We lopen de oprijlaan op en tot ons geluk ontdekken we ook de gele paaltjes. De oprijlaan is schitterend met mooie herfstbomen en nostalgische lantarenpalen. De rondwandeling over het Landgoed De Paltz is echt veel mooier als het rondje door het munitiepark. Ik raad het volgend uitje aan. Doe de korte wandeling en ga daarna naar het museum.

De villa, waar nu “Herman van Veen Arts Center” in is gevestigd.

We zien van alles en fotograferen van alles. We komen uit bij een villa, waar nu “Herman van Veen Arts Center” in is gevestigd. We gaan niet naar binnen, want daar hebben we geen tijd voor. We maken natuurlijk wel foto’s van de villa en van een boom met heel veel elfenbankjes.

Elfenbankjes wolkenkrabber.

Een kluizenaarsgrot

Vanaf de villa, gaat er een pad naar links en dan kom je uit in het bos bij een doolhof met kluizenaarsgrot. We spelen een beetje vals om de kluizenaarsgrot te bereiken, want ik ben heel slecht met doolhoven. Het is heel donker in de grot, die foto’s zijn in ieder geval mislukt.

De kluizenaarsgrot.

Als we verder lopen, lopen er mensen achter ons aan en ze halen ons niet in. Het is niet te geloven er zijn mensen die nog langzamer lopen dan wij. We maken grapjes dat de mensen ons volgen. Westphilwandelt heeft 2 nieuwe volgers. Ik zei het al rare humor.

Als we het bos weer uitkomen, staan we weer op de oprijlaan van de villa. We hadden net zo goed rechtdoor kunnen lopen, maar dan hadden we het doolhof, de grot en de volgers gemist. Verderop staat er een soort kerkje, of een huis met een kerkklok en daar tegenover staat een bankje. Het is weer tijd om te zitten. Ook hier moeten we een keer terugkomen in de lente als er blaadjes aan de bomen groeien en als de rododendron bloeit. Het is een prachtige plek.

Is het een kerkje of is het een huis?

De wandeling duurt al best lang en door al dat verkeerd lopen en fotograferen wordt het steeds later. We vervolgen onze weg achter de gele paaltjes aan. Deze wandeling is echt een aanrader. We komen langs leuke paadjes, een mooi bos, we kijken uit over een vlakte en het stikt er van de kleine vogeltjes.

Waar is het beginpunt van deze wandeling

Uiteindelijk komen we bijna bij het parkeerterrein uit. We hebben in totaal al bijna 10 km gelopen, maar ik wil weten waar de wandeling begint. Ik moet mijn volgers toch vertellen hoe ze moeten lopen….. Dus lopen we nog een stukje door. Als we echter op onze app kijken, zien we dat we alweer bijna bij de Villa zijn. Beste volgers, het beginpunt van de wandeling is bij het kleine parkeerterreintje buiten de hekken van de vliegbasis.

Even zitten, kijken en genieten.

We lopen toch maar terug, de wandelapp zegt dat we van een wandeling van 8,4 km, 11,5 km hebben gemaakt. Het is weer niet vlekkeloos verlopen, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Wandeling in de buurt

De volgende paaltjesroute in de Bilt is 18 minuten rijden vanaf het startpunt van deze wandeling: Beerschoten, Houdringe en Panbos. Deze GPS route van 12 kilometer vanuit Zeist is 19 minuten rijden: Wat is het mooi in Zeist. De volgende paaltjesroutevan 8 kilometer is 21 minuten rijden en vooral heel mooi in de zomer: Heidewandeling bij Heidestein en Bornia.

Meer over ons

Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *