Start: Abdijstraat 49, 5473 AD Heeswijk Dinther

Provincie: Noord-Brabant

Afstand: 10 kilometer

Bewegwijzering: Groene bordjes met gele pijlen en knooppunten

Link naar ons GPX-bestand, of komoot.

Link: https://www.visitbrabant.com/nl/routeoverzicht/112181401/kloosterrondwandeling-heeswijk-dinther

Weer iets om voor warm te lopen?

Op 24 april 2021 waren we warmlopers voor ons Kloosterpad, dit is een wandelpad van 330 kilometer langs kloosters en abdijen in midden en oost Brabant. Wij liepen de kortste etappe en vonden het fantastisch leuk. Wij waren blij verrast dat er nu ook een rondwandeling is toegevoegd aan de kloosterpaden. Dat is meer ons ding, dus reden we afgelopen zaterdag naar Heeswijk Dinther.

Zeg maar niets over het weer

Natuurlijk hadden we vooraf drie weerapps geraadpleegd, want het is de laatste tijd wel erg somber weer. Ik hou wel van mist, maar dan met een zonnetje. De weerapps beloofden dat het vanaf 12 uur zonnig zou worden en we zouden drie uur zon krijgen. Kom maar op! Je raadt het natuurlijk al geen zon gezien en ook nog hartstikke koud. Toch hebben we weer genoten, want het is een leuk rondje met een prachtig kasteel.

De Abdij van Berne

De wandeling begint bij de abdij van Berne. We rijden onder het schattige poortje door en twijfelen of we hier wel mogen parkeren. Er staat maar één andere auto, maar op de site van Visit Brabant staat het echt zo aangegeven. Als eerste maakt Adriaan natuurlijk foto’s van het klooster. Er staat een prachtige magnolia in de tuin. Wat zal dat een mooi gezicht zijn als hij in bloei staat.

We lopen onder het poortje door en slaan linksaf een nieuw avontuur tegemoet. Al gauw komen we uit bij knooppunt 35, waar onze navigatie roept: “Bestemming bereikt”. Ook al zo’n grapjas, de wandeling moet nog beginnen. We lopen een modderig paadje in, maar gelukkig is het nog goed te doen.

Adriaan wil ook een slaapzakjas

Ik krijg vaak vragen waar ik de rode jas gekocht heb. Hij is van Superdry en van vorig jaar. Ze raken hen aan de straatstenen niet kwijt, want hij is nog steeds te koop. Het is zo vreselijk koud in de mist, dat Adriaan ook graag een slaapzakjas wil. Ik moet er erg om lachen, want ik heb beeld en kruip nog verder weg in mijn jas. Adriaan moppert dat het stervenskoud is en dat we net zo goed thuis om de hoek hadden kunnen gaan wandelen. Je ziet toch geen verschil door de mist.

Afval scheiden doe je niet zo

Onderweg in de auto op weg naar Heeswijk Dinther valt het me op dat er zoveel afval langs de weg ligt. Echt een vreselijk gezicht en waarom? Hebben die mensen thuis geen kliko?

We komen uit bij een agrarisch gebied. Ook daar ligt allemaal afval. Er liggen zelfs zakken, waarvan er één lijkt op een eco-zak. Er heeft iemand de moeite genomen om zijn afval te scheiden om het vervolgens langs de weg te gooien. Gelukkig komen we verderop geen afval meer tegen, want anders is deze wandeling natuurlijk geen aanrader.

De eendjes zijn er vroeg bij dit jaar

De route is goed aangegeven en zelfs zonder navigatie, via de pijlen en de knooppunten, te lopen. Het is een afwisselende route, met stukken langs het water een vennetje een bos, huizen een klooster en een kasteel.

In het water staat een soort van bankje, waar ik natuurlijk op wil zitten. Volgens Adriaan is het geen bankje, maar ik vind van wel. Terwijl Adriaan een foto maakt ben ik getuige van parende eenden. Ik had het moeten filmen, maar het gaat als volgt. Eerst knikken ze een paar seconde ja tegen elkaar en vervolgens gaat het mannetje op het vrouwtje zitten en duwt haar helemaal onder. Net als je denkt dat ze verzuipt komt ze boven en is het liefdesspel afgelopen.

Verder maar weer, we lopen langs een spechtenbos met allemaal berkenboompjes. We horen een groene specht lachen en daar worden wij dan weer blij van.

Hier moet je zijn in Brabant

Na het stuk langs het water lopen we langs de weg. We passeren een hotel en een Dier & Tuin weide waarvan de toegang gratis is. Met mooier weer is het hier vast drukker, maar vandaag is er niet veel te doen.

We komen ook langs de Meierijsche Museumboerderij. Hier kun je zien hoe er geleefd, gewoond en gewerkt werd op een boerderij in de Brabantse Meierij tussen 1900 en 1930.

Voordat we het bos inlopen zien we een witte reiger zitten, die dit keer niet wegvliegt. Hij ziet ons zeker niet door de mist.

Mistige paadjes

We lopen het bos in en hopen nog steeds dat de zon gaat schijnen. Dan heb je prachtig licht en kun je hele mooie foto’s maken, maar de zon is er nog steeds niet. Dus dan maar foto’s zonder zon. Het is wat het is. Ondertussen zijn we opzoek naar een bankje, want ondanks de kou willen we zitten om te eten.

Pas aan het einde van het bos, vinden we ons bankje en een roodborstje die ons even gezelschap houdt.

Na de lunch gaan we weer verder achter de pijlen aan. We schieten al aardig op bijna bij het kasteel.

Kasteel Heeswijk

Bij de oprijlaan zien we het al, dit beloofd wat en echt wat een mooi en groot kasteel. Hoe kan het dat we hier nog nooit geweest zijn en ook nog gratis toegang met de museumkaart. Alleen vandaag natuurlijk niet. De winkels zijn weer open, maar musea moeten nog gesloten blijven.

De route maakt een rondje om het kasteel en dat waren wij sowieso van plan. Dus dat is mooi meegenomen.

We blijven fotograferen en maken plannen om terug te komen. Er zijn hier vast nog wel meer wandelroutes in de buurt.

Thee-k-away

Verder maar weer over het landgoed dat bij het kasteel hoort. Ik zeg tegen Adriaan dat als we een take-away tegenkomen dat ik dan een lekker warm theetje bestel. Waarop Adriaan zegt dat is dat een Thee-k-away. We lachen dat heeft hij toch maar weer mooi verzonnen.

We lopen langs vakantieboerderij de Looz Corswarem hoeve. Het ziet er gezellig uit en ik denk dat ik mijn Thee-k-away adresje heb gevonden, maar nee hoor weer dicht.

De Drentse en Brabants Aa

We vervolgen onze weg en komen uit langs de rivier de Aa. Ik zeg tegen Adriaan: “Dit is de Aa.” Ik ben net zo verbaasd als hij, omdat wij nog nooit gehoord hebben van de Brabants Aa. Wij kennen alleen de Drentse Aa. “Zijn we in Drenthe dan” zegt Adriaan.

Wij vinden het erg verwarrend en stellen voor deze Aa de Bé te noemen en die van Drenthe de Dé.

Langs de Aa ligt een aanlegsteiger waarvandaan je kunt vertrekken met een fluisterbootje. “Fluisterboot de Watervlucht” die te reserveren is van 1 april tot 1 november. Wij zijn net twee kleine kinderen op de aanlegsteiger, want hij schommelt een beetje en dat vinden we leuk en griezelig.

De gezellige wilgenmand

We lopen verder en zien in de verte een gevlochten wilgenmand. Wij denken dat het een gezellige plek is waar je kunt picknicken. Maar dat is het niet. Er staat naast de mand en een bordje waarop je kunt lezen dat er allerlei soorten wilgen geplant zijn en hoe dat vroeger ging met de manden makers.

Het stuk langs de rivier is prachtig en al genietend komen we bij de weg uit.

Het onvermijdelijke stuk langs de weg

Het laatste stukje lopen we langs de weg en dat is jammer, maar het is niet anders. Gelukkig is er wel een fietspad. Zo lopen we het dorp in langs de kerk, die volgens Adriaan niet op de foto past, weer terug naar het klooster. Waar we nog een foto nemen van het deel dat we vanochtend vergeten waren.

Ons Brabantse avontuur is weer afgelopen, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Wandelingen in de buurt: Warmloper voor “Ons Kloosterpad” etappe 13.2, Bruggenroute en Halve zolenpad Moerputten en Wandelroute Goorven door de Oisterwijkse bossen

Meer over ons

Volg je ons al op Instagram? Klik hier voor één van de mooie foto’s die we geplaatst hebben van deze wandeling. Op onze pagina kun je je subscriben. Dan hoef je geen blog meer te missen.