Wij zijn gestart bij: Hotel-Restaurant Boschoord, Gemullehoekenweg 143, 5062 SB Oisterwijk
Of je start bij: Van Tienhovenlaan 4, 5062 SK Oisterwijk
Provincie: Noord-Brabant
Afstand 4,25 km
Bewegwijzering: gele pijlen
Een beetje dom
Van zondag 23 t/m woensdag 26 februari zaten wij in Noord-Brabant, niet omdat we van carnaval houden, maar om te wandelen. Op het moment dat we het tripje boekten, hadden we niet in de gaten dat het vakantie was voor Midden en Zuid Nederland en ook niet dat het uitstapje precies tijdens de carnaval viel. Soms zijn we gewoon een beetje dom.
Op zondag deden we niets, want het bleef maar regenen, maar maandagmiddag was het na 14:30 uur droog en het zou droog blijven tot 16:10 volgens buien rader. Net genoeg tijd voor een korte wandeling. Ons hotel is aan de overkant van de weg van de Van Esschenven. Het eerste stuk volgen we de blauwe pijlen van de “14 vennenwandeling” van Natuurmonumenten.
De plastic tas
Dit ven is erg mooi en natuurlijk maken we meteen foto’s. Voordat we gaan wandelen hebben we vaak haast, maar als we eenmaal aan het wandelen zijn vergeten we dat meteen. Er moeten ook weer foto’s gemaakt worden van Laura op een bankje. Het bankje is nat, maar daarvoor heeft Adriaan altijd plastic tassen bij zich. Dus ga ik op een plastic zak zitten en poseer ik voor de foto. Nog even het ven van alle kanten op de foto zetten en dan gaan we weer achter de blauwe pijlen aan.
Geen levende dieren gezien, die dag
We blijven de blauwe pijlen volgen tot net voorbij het einde van de plas, daar pakken we de gele pijlen op. Het waait nog steeds stevig, deze keer hebben we last van storm Ellen en daarom zien we niet veel dieren, zelfs bijna geen vogels. Gelukkig zijn we ’s ochtends al naar het natuurmuseum geweest en hebben we daar al alle dieren gezien. Alleen jammer dat deze allemaal al dood waren en sommige al heel lang.
De milieu-overtreding
Als we een tijdje aan het wandelen zijn, vraagt Adriaan. “Waar heb je die plastic zak gelaten?” die ligt natuurlijk nog op het bankje. Ik ben ook zo sloom vandaag. We hebben slecht geslapen door carnaval vierende jongeren, die luidruchtig waren op de gang. Dat we de nachtportier hadden moeten bellen bij overlast wisten we niet. Wij zitten altijd in een huisje. En nu word ik straks opgepakt door de milieupolitie, of de strenge boswachter van natuurmonumenten. Ik weet niet wat erger is.
De boom!
We lopen nu langs het Voorste Goorven, daar staat een boom op een piepklein eilandje in het water en dit is zo’n beetje de meest gefotografeerde plek van dit hele gebied. De meest foto’s zijn genomen met zonsopkomst. Het is nu middag en er is geen zon te zien, dus wij kunnen de boom niet vinden.
Bij elk eilandje in het ven zeggen wij tegen elkaar, zal dit hem zijn? En dan zien we een geknakte boom op een eilandje in het water. Oh oh omgewaaid denken wij. Heel Instagram zal wel in rep en roer zijn.
Een stukje verderop zien we hem toch, hij valt overdag een beetje tegen. Wij hebben ook zo’n boom aan de overkant van ons hotel wat is hier zo speciaal aan? Waarschijnlijk staat deze boom precies op de goede plek voor een zonsopkomst foto en Adriaan maakt gelijk plannen om de volgende dag vroeg op te staan.
Het officiële startpunt van de wandeling
Als je de gele pijlen blijft volgen kom je op een gegeven moment uit bij het officiële beginpunt van deze wandeling: Horecagelegenheid “Groot Speijck” en het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Eigenlijk hoeven wij daar niet heen te lopen, want het is maandag en carnaval en alles is vandaag dicht, maar wij doen het toch.
We zien katjes aan de bomen en proberen daar foto’s van te maken. Dat is nog best moeilijk, want het waait nog steeds, of alweer.
Na een stukje lopen komen we bij een heel leuk restaurantje “Boshuis Venkraai” Zo leuk al die horecagelegenheden in het bos. Dat zijn we niet gewend. Wij hebben al uitgebreid geluncht en straks moeten we weer uiteten, dus deze slaan we over. Natuurlijk maken we wel foto’s.
Vlakbij het restaurant komen we langs een boom, die met zichzelf in de knoop ligt. Wat een rare boom, kijk zelf maar.
Een nutteloze reling?
Verderop kom je weer uit bij het Voorste Goorven, maar dan aan de overkant. Er staat een reling, Adriaan loopt er gewoon langs en maakt een paar foto’s van het ven. Je hebt namelijk nooit genoeg foto’s. Ik zeg tegen hem dat hij er niet langs mag, want die reling staat er toch niet voor niets. Hij doet het toch en vraagt zich hardop af, waarom het paadje er anders is. Ik denk dat we achter de reling moeten blijven en dat dat paadje gemaakt is door eigenwijze fotografen. Hij denkt dat de reling er staat zodat je niet met je rolstoel of ander vervoermiddel het water in rijdt.
Als een kind zo blij
Ondertussen begint het weer een beetje te regenen. We besluiten het rondje niet helemaal af te maken, maar rechtstreeks naar de weg te lopen. We lopen een stukje langs het fietspad en komen zo weer uit bij ons hotel. Adriaan loopt naar de overkant van de weg om foto’s te maken van het hotel en ik loop zo snel als ik kan naar het bankje waar ik de plastic tas heb achter gelaten. Als een kind zo blij ben ik als ik de tas een stukje verderop in de bosjes vind. Toch geen milieuboete!
Gauw terug naar het hotel om voor de zoveelste keer te schuilen voor de regen. Het is niet helemaal droog gebleven tijdens de wandeling, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
De Oisterwijkse bossen en vennen maken deel uit van het Van Gogh Nationaal Park. Nog meer wandelingen in het Van Gogh Nationaal Park:
