Wandelen in Zeeland is een blog over drie super wandelingen in Zeeland en een autotochtje langs molens. Eén route door het bos, de duinen en over het strand. Wij kwamen er erg veel damherten tegen. Een andere route, langs een dijk waarvan het land erachter overstroomd is geweest. Veel vogels en uitzicht over een prachtig landschap. De derde route komt langs een kasteel, door de duinen, Domburg en het strand.
September in Zeeland
Aan het einde van de zomer en het begin van de herfst waren we in Zeeland. Natuurlijk hadden we af en toe wat regen, maar ook fantastische mooie dagen. Wij hebben genoten en heel veel foto’s gemaakt, die we graag willen delen. Alle linkjes, info over de wandelingen en adressen vind je onderaan het blog.
Landal Villapark Livingstone
We hadden weer een huisje op Landal Villapark Livingstone, dit is wat ons betreft het beste park in Burgh-Haamstede. De Landal huisjes op de andere parken zien er mooier uit van buiten, maar je kunt je auto niet bij de bungalow parkeren. Wij hebben weleens rondjes gereden om onze auto kwijt te kunnen, dat vinden we thuis al verschrikkelijk, maar op vakantie helemaal. Als je eenmaal binnen bent, zijn de huisjes van Livingstone prachtig en van alle gemakken voorzien.
Molentochtje en één vuurtoren
We beginnen ons Zeeland avontuur met een tochtje langs molens en een vuurtoren. Als eerste rijden we naar de Oranjemolen bij Vlissingen. De molen is een beetje een teleurstelling, want hij heeft geen wieken en er wordt aan de kade gewerkt. Er staat allemaal rommel omheen en dat willen we natuurlijk niet op de foto.
Verder vinden we Vlissingen een aangename verrassing. Vroeger kwamen we er alleen om met Ilse naar het Arsenaal, dat nu permanent gesloten is, te gaan. Wat een leuke boulevard en wat een gezelligheid. We gaan zeker terug als de molen en de kade (Muur van Altena) hersteld zijn. Inmiddels lees ik op internet dat de molen weer bijna heel is, maar de Muur van Altena is pas naar verwachting in oktober 2023 klaar.
Na Vlissingen rijden we naar de Vuurtoren Noorderhoofd. Het waait zo hard, dat ik bijna de autodeur niet open kan krijgen. Vorig jaar waren we ook al op deze mooie plek, dus zijn we snel uitgekeken en gaan we door naar de volgende bestemming.
Dat is Molen ‘t Welvaaren van Grijpskerke. Wat hebben ze toch mooie molens in Zeeland.
Steeds als we in de auto stappen zegt TomTom: “Wil je naar huis rijden?” en wij roepen heel hard “Nee, we zijn op vakantie.” Dat begrijpt TomTom niet en zegt: “Route naar huis wordt gezocht.” Iedere keer weer en iedere keer liggen wij in een deuk.
Na Grijpskerke rijden we naar Biggekerke naar Brasser’s Korenmolen en als laatste naar: Molen Buiten Verwachting in Sint Joosland. Leuk om een keer te doen zo’n autotochtje, maar ik wandel liever.
Wandeling Westerschouwen
Op de fiets naar het startpunt
De volgende dag doen we een wandeling van het Roots-magazine in Westerschouwen. Het startpunt is zo dichtbij ons huisje dat we met de fiets gaan. Dan hoeven we het lange fietspad niet heen en weer te lopen en het is gewoon leuk om even te fietsen. Al denkt Adriaan daar anders over. We komen op de fiets al drie damherten tegen en als we de fiets stallen zien we er nog twee.
Bij de fietsenstalling zeg ik tegen Adriaan: ”wat zal ik doen? Zal ik mijn jas meenemen of niet? Hij zegt “Nou ik neem mijn jas mee en die hang ik aan mijn tas.” Ik vind het een goed idee en doe dat ook. Goed dat ik mijn jas niet bij de fiets achter heb gelaten, want later blijkt dat mijn fietssleuteltje er in zit. Zet je je fiets op slot zit er een jas in de fietstas met fietssleutel. Soms ben ik een beetje dom.
Er is weer van alles te zien
We beginnen de wandeling met het beklimmen van de uitkijktoren. Als je op de parkeerplaats start, dan kom je deze pas na 1,5 kilometer tegen. Vanaf de uitkijktoren zien we de vuurtoren van Haamstede en het bos met de zee er achter. Na het hele uitzicht te hebben vastgelegd beginnen we eindelijk echt aan de wandeling.
We hebben nog maar een paar passen gelopen of we zien alweer damherten staan en horen een specht, die niet kan ophouden met “tjiepen”. Het is Jammer dat er geen geur blog bestaat, want het ruikt heerlijk in het bos nadat het de vorige dag geregend heeft. Ook zien we twee winterkoninkjes, die schattige geluidjes maken. Wat een fijn begin van de wandeling.
Daar is bambi
Na een stukje lopen komen we uit bij een hek waar “geen toegang kwetsbaar gebied” op staat. Daar zien we damherten liggen. Meerdere hindes en wat kalfjes. Er is ook een echte bambi bij. Gelukkig heeft Adriaan zijn telelens bij de hand, zodat we deze schattigheid ook hier kunnen delen.
We schieten weer heerlijk op. Bij elk hek met rustgebied kijken we wat er allemaal te zien is. Bij het tweede hek zien we de vuurtoren van Haamstede. Dat is weer eens wat anders dan herten.
Mijn IPhone begrijpt me niet
Tijdens de wandeling, spreek ik van alles in op mijn IPhone. Deze tekst gebruik ik later in het blog. Heel veel tekst gooi ik ook weer weg, omdat dat ding me heel vaak niet verstaat. Zo krijgt Adriaan allemaal verschillende namen: Goudriaan, Alexia, Ariana, Arianne, en Adrie. Het is net de Starbucks waar ze je naam expres verkeerd op je beker schrijven.
Die IPhone is al net zo eigenwijs als de komoot, die af en toe niets zegt waardoor wij fout lopen. Adriaan heeft het idee dat ze af en toe in slaap valt. Dat komt natuurlijk, omdat wij zo langzaam gaan.
De wandeling is heel afwisselend en erg mooi. Sommige stukken loop je door een bos met hoge dennenbomen en verderop weer door een open gebied met duinen. Ook komen we door bos met loofbomen. Soms lopen we door mul zand, maar meestal is het pad goed begaanbaar. We zien bijzondere paddenstoelen en mooie duinen met helmgras en Adriaan maakt overal foto’s van.
Het strand
Bij deze wandeling loop je ruim 2 kilometer over het strand. Ook hier is veel te zien. Bij de golfbrekers is het iedere keer weer een uitdaging waar we er tussendoor kunnen. Vooral Adriaan met zijn grote rugtas heeft er moeite mee. De palen zitten onder de zeepokken, waar de meeuwen van smullen.
In het begin lopen we over een uitgestorven strand. Geen mens te bekennen, maar als we dichterbij Westerschouwen komen, waar een parkeerterrein is, komen we meer mensen tegen.
Een nieuwe Duitse schlager
Als ik op het strand een foto wil maken van de poeltjes verlies ik bijna mijn evenwicht, waardoor er zand aan mijn handen komt. Er komt gelijk een liedje in mijn hoofd op: “Zand aan m’n handen. Er zit zand aan mijn handen.” Op het wijsje van Santa Maria zo’n afschuwelijke Duitse schlager. Mijn ouders hielden van dat soort muziek, ik kan er niets aan doen.
Een fantastische wandeling
Vrolijk zingend verlaten we het strand om aan de rest van deze geweldige wandeling te beginnen. We lopen weer door prachtige bossen en op het laatst wandelen we de Zeepeduinen in.
We gaan door een hek en komen uit bij een klein vennetje. Boven het vennetje vliegen libellen, die eitjes leggen in het water. Zo mooi om te zien. We zien weer een grote bonte specht en als we bijna bij de fietsenstalling zijn zien we drie hertjes en veel leeuweriken op het pad.
Deze wandeling is echt een aanrader en de mooiste van de wandelingen in dit blog.
Wandelroute Levensstrijd: “langs water en land”
Toeristen met mondkapjes
De volgende dag rijden we naar Zierikzee om de levensstrijd route van natuurmonumenten te lopen. We liepen deze route al eerder toen het heel koud was, maar gelukkig is de temperatuur vandaag aangenamer.
Op het parkeerterrein in is heel druk, vooral omdat de meeste parkeerplaatsen voor Vergunningshouders zijn, maar gelukkig vinden we een plekje. Er is een openbaar toilet en dat is wel fijn aan het begin of eind van de wandeling.
Zierikzee is een prachtig stadje en natuurlijk wil Adriaan foto’s maken van molen Den Haas met Zierikzee op de achtergrond, maar er lopen Duitse toeristen met mondkapjes door het beeld. Tergend langzaam verdwijnen ze achter de molen en kunnen we eindelijk fotootjes maken.
Wat moet ik aan vandaag?
Het is van dat weer dat mensen niet weten wat ze aan moeten trekken. De één loopt met een muts op en de ander zit op de fiets met een korte broek aan. Ik heb gewoon laagjes aan, dan kun je altijd wat uittreken. Een winddicht jasje is sowieso geen luxe langs de dijk.
We lopen langs de haven richting het Havenhoofd en maken natuurlijk foto’s van de boten. Als we de sluis voorbij zijn nemen we plaats op een bankje om onze broodjes op te eten. Je kunt ook heerlijk lunchen in Zierikzee, maar daar hebben we vandaag geen tijd voor. We kijken uit over het water en naar mensen op het fietspad.
Er komen mensen langs fietsen met elektrische fietsen en helmpjes op. Aan de helmen is een microfoon bevestigd, waardoor ze met elkaar kunnen praten. Ik zie dat wel zitten en zeg tegen Adriaan dat ik dat later ook wil. Adriaan denkt aan al dat gekwebbel in zijn oren en zegt: “Ik hoor je niet ik ga door een tunnel.”
Uitkijkpunt Kiekuut
Het is best een lang stuk langs het fietspad, maar er valt veel te kijken langs het water. We zien een meeuw, die een krabbetje te pakken heeft. Eerst gaat de krab nog driegend rechtop staan in de hoop dat de meeuw angstig wegvliegt, maar deze meeuw heeft honger en rukt eerst alle poten van het krabbetje en daarna slaat hij de schaal tegen de stenen. De natuur is wreed.
Na ongeveer 2 kilometer staat er een bordje naar de Kiekuut. Het is ter hoogte van de eerste trap waar je het water in kan lopen. Wij zien het bordje niet, omdat er een vrouw met een fiets voor staat. Ze heeft haar licht aan en daardoor worden we verblind en natuurlijk houdt komootje haar mond. Dus lopen we te ver door. Verderop is een opstapje en daar gaan wij de dijk over naar de andere kant. Om vervolgens te ontdekken dat we al voorbij de Kiekuut zijn en we terug moeten lopen.
Wat is het daar mooi we zien heel veel vogels, waaronder zilverreigers, lepelaars, een gele kwikstaart, leeuweriken, een tapuit en tureluurs, het zeekraal kleurt prachtig rood en er vliegen zwermen goudplevieren rond. We kijken onze ogen uit.
Bruinvissen spotten
We lopen naar het uiterste puntje van het Havenhoofd om foto’s te maken van de Zeelandbrug. Daar staat een zuil, die in contact staat met een boei in het water. Als er bruinvissen in de buurt zijn hoor je een soort klikjes, wij horen alleen een ruizende radio. We turen het water af naar rugvinnen, maar ze zijn er vandaag niet.
Verder maar weer, langs het fietspad. Ik word een beetje gek van de bellende fietsers en mopper dat ze achter elkaar moeten fietsen. Tenminste dat denk ik, maar er komt wat anders uit mijn mond: “Ga naast elkaar fietsen.” Zeg ik. Waarop Adriaan en ik in de lach schieten en bij iedere fietser roepen we het weer. Gelukkig horen ze ons niet door de wind.
Nog een keer achter de dijk kijken
Na de volgende trap waar je het water in kan lopen is er weer een mogelijkheid om achter de dijk te loeren. Dit is bij knooppunt 66 waar je de route kunt verkorten. Wij lopen de dijk op om naar het fantastische uitzicht te kijken. Beneden is ook een parkeerterrein en ik zie een klein vlonderpaadje. Voor mij een reden om even naar beneden te lopen, maar Adriaan is verstandig en geeft aan dat het te ver om is. We gaan vast nog wel een keer die kant op en dan gaan we daar beginnen.
Als we later een scootmobiel hebben
Adriaan en ik hebben het er weleens over, hoe het verder moet met westphilwandelt als we te oud zijn om te lopen. Dan worden we westphil-bastards op een scootmobiel. Deze wandeling moeten we onthouden voor als het zover is.
Dan kunnen we in ieder geval over het fietspad rollen, alleen de vele uitstapjes zijn niet mogelijk. Natuurlijk nemen we dan allebei een helm met microfoon, om met elkaar te kunnen kletsen. Als hij dan roept: “Ik versta je niet, ik ga door een tunnel.” Dan weet ik alvast dat dat niet waar is.
Gelukkig zijn we nog lang niet te oud om te lopen, dus wandelen we door. Af en toe lopen we naar beneden naar de strandjes. We zien pleviertjes en een wulp.
Als we bij het verste punt uit zijn gekomen mogen we over de dijk teruglopen, maar eerst genieten we van het fantastische uitzicht over de karrevelden en karresporen.
De terugweg
We vervolgen onze wandeling over een weg met aan weerszijde landjes vol ganzen. We spotten ook nog hazen en alweer een lepelaar. Als je van vogels kijken houdt dan is dit een fantastische route.
We komen een hardloper tegen met een grote koptelefoon op. Uit het apparaat komt hetzelfde geluid als wij hoorden bij de bruinvissenpaal. Deze man staat in directe verbinding met de boei en wil altijd weten of de bruinvissen in de buurt zijn. Ikzelf loop liever hard op muziek, maar ieder zijn ding.
De laatste kilometer valt een beetje tegen, omdat je langs de buitenrand van Zierikzee loopt, maar dichtbij het parkeerterrein wordt het weer helemaal leuk. Als toegift doe je nog een fijn rondje langs de molen.
Wandeling bij kasteel Westhove door De Manteling
Spelletjesdag
Het fijne van vakantie is, dat je doordeweeks op stap kan en dan is het overal heerlijk rustig. Daarom hoeven we van onszelf ook niet zo heel vroeg op te staan en kunnen we nog heerlijk genieten van ons fijne huisje. Als we echter aan komen rijden bij het parkeerterrein van kasteel Westhove zijn er net twee bussen met pubers aangekomen. Het is helemaal niet rustig en het openbaar toilet is ook bezet.
Als ik teleurgesteld zeg dat de hele wandeling verpest is, vertelt een leraar dat ze spelletjes gaan doen op het veld voor het kasteel. Dat valt mee, maar toch blijven we de kinderen tegenkomen gedurende het eerste uur van onze wandeling.
Kasteel Westhove
Ook deze wandeling hebben we eerder gelopen, uit een boek van de ANWB. Toen waren we heel erg verdwaald, maar gelukkig hebben we nu Komoot, die ons verteld welke kant we op moeten. Als eerste lopen we door het park van het kasteel, waar een stayokay in gevestigd is. Het kasteel is prachtig en moet natuurlijk van alle kanten op de foto. Het bijbehorende park en de vijvers zijn ook een lust voor het oog.
Amerikaanse vogelkers
Als we het landgoed van het kasteel verlaten en door het hek willen lopen naar Buitenplaats Hoogduin mogen we er niet door. Er rijdt een man op een shovel heen en weer en er staat op een bord dat de weg versperd is i.v.m. bestrijding van Amerikaanse vogelkers.
Even weten we het niet meer, maar er zit niets anders op om meteen al de duinen in te lopen, die we eigenlijk wilden bewaren voor de terugweg. Inmiddels zijn de werkzaamheden afgerond, maar als je de wandeling volgens onze GPX loopt kom je hier niet langs. Wij zijn verderop het bos ingelopen en terug over het strand gegaan.
De rust in de duinen en de drukte in Domburg
De duinen zijn hier prachtig en heerlijk rustig. We lopen richting Domburg waar we gisteren ook al waren om foto’s te maken van de strandhuisjes. In Domburg is het hartstikke druk. Het krioelt er van de toeristen en hier in de duinen is helemaal niemand. De duinen zijn hier ook weer adembenemend mooi.
Zodra het weer kan, lopen we het bospad van Buitenplaats Hoogduin in. Als we het bos uitlopen komen we in het centrum van Domburg. Zoals ik al zei hartstikke druk, maar je kunt er wel lunchen of een ijsje eten.
Wij verlaten snel het stadje en lopen richting strand, want we willen langs de strandhuisjes lopen, die er nu niet meer staan. Komoot is het er niet mee eens en roept tien keer achter elkaar: “Je hebt de Tour die je gepland hebt verlaten. Kijk op de kaart om een alternatief te vinden.” Meestal zijn we blij met juffrouw Komoot, maar soms word ik helemaal gek van haar.
We lopen langs een gele douche, die op de bruinvissenpaal lijkt. Ik zeg tegen Adriaan: “Als je op die knop drukt dan hoor je de bruinvissen, of er komt water uit.” We proberen het maar niet straks verdrinken onze fototoestellen als het wel een douche blijkt te zijn.
Vlakbij het dorp en de hotels is het vechten om de bankjes. Als je heel klein stukje verder loopt kom je uit bij een gigantische bank met uitzicht op zee en daar zit niemand.
De laatste mooie dag van de week
We treffen het wel vandaag het is de laatste mooie dag van de week. Voor de rest van de tijd wordt er regen voorspeld. Dus op het stand is het hartstikke druk. Het lijkt wel dat alle scholen in Zeeland hebben bedacht om naar Domburg te gaan. Want ook hier komen we groepen kinderen tegen. Eén jongetje is wel grappig, die zegt tegen Adriaan: “Dag camera en meneer.”
We komen een vrouw met een hond tegen, Ik denk dat de hond Tom heet, want hij heeft drie poten. Vroeger hadden we een collega, die altijd zei als hij zich voorstelde: “Ik ben Ton tweepoot.” Een andere collega van ons dacht dat dat zijn achternaam was. We praten en lachen er nu nog steeds over.
Surfen op een plank
Nadat we een stuk over het strand hebben gelopen en van elk strandhuisje een foto hebben gemaakt. Lopen we de duinen weer in. Er lopen twee mensen op het pad de één heeft een surfboard en de andere loopt met een plank, die neemt het woord surfplank wel erg letterlijk.
Ook dit is weer een fantastische wandeling ondanks de pubers en het afgesloten pad. Ik denk zelfs dat onze variatie een stuk leuker is.
Voordat we het weten zijn we weer terug bij de auto. Naast ons staat er een auto geparkeerd die onder de wespen zitten. “Kijk” zegt Adriaan “een insectenhotel.”
We rijden nog even naar Oostkapelle, waar we heerlijke bao buns eten bij restaurant de Babbelaar. Thuis pakken we alvast een beetje in, want morgen gaan we weer naar huis.
Het is weer voorbij die mooie vakantie, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Wandeling in de buurt
In het blog van vorig jaar: een weekje Zeeland staan maar liefst twee wandelingen in de buurt. van Burgh-Haamstede. De Koploper op Goeree Overflakkee is een route van Natuurmonumenten. Wij begonnen met deel 2 een rondje van 7,44 km. Deze route is 24 minuten rijden vanaf Burgh-Haamstede: Door de duinen van Goeree
Meer over ons eb informatie over de wandelingen
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram of Facebook?
Route 1: Kop van Schouwen
Start: Parkeerplaats het Groene Duin: Adriaan van der Weijdeweg 32, Burgh-Haamstede
Provincie: Zeeland
Afstand: 9 of 11 kilometer
Bewegwijzering: Je kunt deze wandeling lopen via ons GPX bestand of via de app van wandelnet.
Link naar ons GPX-bestand of komoot
Link: https://roots.routemaker.nl/routes/1359-kop-van-schouwen
Route 2: Wandelroute Levensstrijd: ‘langs water en land’
Start: Parkeerplaats P4, Bolwerk 4, 4301 AP Zierikzee
Provincie: Zeeland
Afstand: 9,7 kilometer
Bewegwijzering: Knooppunten en pijlen: 44, 43, 66, 36, 37,11 en weer terug naar 44
Link naar ons GPX-bestand, of komoot
Route 3: Wandeling bij kasteel Westhove door De Manteling
Start: Parkeerplaats Westhove, Domburgseweg 59 4356 NA Oostkapelle
Provincie: Zeeland
Afstand: 6 kilometer
Bewegwijzering: geen of GPX. Er staat een routebeschrijving op de site van de ANWB
Link naar ons GPX-bestand, of komoot
Link: https://www.anwb.nl/wandelen/routes/kasteel-westhove
Boulevard Vlissingen
Parkeerplaats: Koningsweg 4381, Vlissingen (6 minuten lopen)
Vuurtoren Noorderhoofd
Zeedijk 5, 4361 SJ Westkapelle
Molen ‘t Welvaaren van Grijpskerke
Molenstraat 8, 4364 AA Grijpskerke
Brasser’s Korenmolen
Oostweg 2, 4373RA Biggekerke
Molen Buiten Verwachting
Molenweg 35, 4339 AA Nieuw- en Sint Joosland
Restaurant de Babbelaar
Dorpsstraat 18, 4356 AJ Oostkapelle
Hartstikke leuk Karin en ha ha ha ik begrijp het.
groetjes Laura
Genoten van jullie vakantieblog en prachtige foto’s van het heerlijke Zeeland. En ik ben het met Adriaan eens hoor wat betreft die microfoon ..😉