Wandelen op Wieringen (deel 2)

Start: Bierdijk Hippolytushoef

Provincie: Noord-Holland

Afstand: 11,5 km

Bewegwijzering: meest gele pijlen en knooppunten. Zie extra info onderaan het blog:

Dit keer was het eb, dus op z’n knieën in de klei.

De hele route kun je vinden op: https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/4554842/wandelroute/wieringen

Weekend

Na weer zo’n voorspelbare saaie week, die niet om lijkt te gaan is het toch weer weekend geworden. Met het hoogtepunt van de week: zaterdag wandeldag. We weten alleen zo langzamerhand niet meer waar we heen kunnen gaan.

Dit is het resultaat als je een foto maakt met je knieën in de klei.

Ik heb ideeën genoeg voor wandelingen, maar weet niet zo goed waar het druk is en waar de parkeerplaatsen afgesloten zijn. We besluiten daarom de wandeling van vorige week af te maken en daar hebben we geen spijt van.

Erg internationaal dat Hippolytushoef.

Eigenwijze schapen

We parkeren op de Bierdijk en zien bovenop de dijk schapen staan. Dat vind ik altijd zo’n mooi gezicht van die schapen, met alleen maar blauwe lucht er achter. Ik heb m’n schoenen nog niet aan of Adriaan staat alweer te fotograferen. Jammer genoeg hebben de schapen ons ook gezien en beginnen te lopen. Zo brengen ze de hele compositie in de war.

Mèh, ik wil helemaal niet op de foto.

Het voelt een beetje onnatuurlijk om niet meteen de dijk op te lopen om een kijkje te nemen bij de Waddenzee, maar dat hebben we vorige week al gedaan. We lopen richting Stroe naar de Heidense kapel en gaan hier naar links. We maken toch weer een foto van het schattige kerkje, want aan deze kant zijn we nog niet geweest. Op dit stuk moeten veel hazen zitten, maar wij zien er maar twee. Het is verder wel een leuk weggetje, dus maken we daar ook maar foto’s van.

Van deze kant hadden we nog geen foto
Aan het einde van de weg zagen we dit huis, als die ANWB paal er niet had gestaan, had dit ook Engeland kunnen zijn.

De kleiput van Valtrop charmante naam voor een natuurgebied

Aan het einde van deze weg, lopen we weer richting de Waddenzee. Waar een klein natuurgebiedje is. Het is een eilandje met vogels omringd door water. Wij weten niet waar we kijken moeten. We zien heel veel kluten op en om het eilandje staan, maar tegelijkertijd komen er mensen uit de Waddenzee lopen en zijn er Leeuweriken, die om onze aandacht vragen.

Het eilandje! Zo is er niet veel aan….. maar met de verrekijker valt er heel wat te zien.

Er valt weer veel te fotograferen en te verre-kijken. Dit is echt een heel mooi stukje Waddenzee. Toch moeten we door, want de wandeling begint pas. We lopen voorbij het natuurgebied langs de Waddenzee. We genieten en maken grapjes dat als we doorlopen dat we bij de Afsluitdijk uitkomen.

Een klutenfeestje.

We laten de Waddenzee weer met rust en lopen de dijk op. Het is alweer lunchtijd. Bovenaan de dijk staat een bankje die afgekeurd wordt, omdat het te hard waait.

Dit is het afgekeurde bankje.

Yip Yip

We zien beneden picknicktafels staan met gemaaide paden. Het is geen park, maar wat het wel is snappen we pas als we al beneden zijn. Het is een plek voor padvinders, maar er zijn nu tijdens de Corona crisis natuurlijk geen activiteiten. We lopen voorbij de openstaande slagboom en gaan op de picknickbank zitten. Wat een mooie plek. Op googlemaps ontdekken we dat de padvindersclub Corvus Corone heet. Ik zou die naam veranderen, maar het is maar een idee.

Ik heb opeens kort haar.

We zitten heerlijk beschut en zien veel vogeltjes. Elk nadeel heeft z’n voordeel, want als de padvinders er waren hadden we vast daar niet mogen en willen zitten. Als het broodje op is vervolgen we onze weg. Het is even zoeken, waar we precies heen moeten, want dit deel, maakt geen deel uit van het Wandelnetwerk Noord-Holland.

Bijna verkeerd gelopen

We lopen voor het kerkje van Oosterland langs en slaan daar linksaf. Naast de kerk staat een heel mooi huis, met een prachtige tuin Al fotograferend lopen we rond het huis en lopen daarom bijna verkeerd.

Het mooie huis, met tuin en het kerkje. Ik zou er zo willen wonen. Moet ik wel thuis blijven werken. Laat maar zitten dan.

We moeten ook zo’n klein straatje in. Het lijkt meer op een steeg dan een straat. We lopen van de ene naar de andere fotogenieke plek, Jut en Jul schieten weer niet op. Maar we hebben wel mooie foto’s voor onze fans op Instagram.

Wat een mooie dag en wat een fijne tuin

Een bollenveld jippie

We hopen al een paar weken om een bollenveld tegen te komen tijdens onze wandelingen. Op weg met de auto naar Hippolytushoef komen we ook steeds langs een veldje met paarse tulpen. We kunnen ons geluk niet op, als blijkt dat de wandeling langs dit veldje komt. Natuurlijk worden de tulpen van alle kanten gefotografeerd, maar we zijn wel voorzichtig. Ze moeten natuurlijk wel heel blijven.

Mooi paars is niet lelijk

Als we eindelijk onze weg vervolgen is het donker, nee geintje het is gelukkig lente en we zijn vroeg begonnen.

Saai paadje

We moeten de weg oversteken, daar komen we langs gesloten horeca (maar je mist er niks aan) en een camping. Voorbij de camping moeten we naar rechts een graspaadje in langs het water.

Het lange saaie pad.

In het begin vinden we het nog leuk, maar al snel verveelt het. Er is niet veel te zien, het loopt niet makkelijk en het is hartstikke warm. We hebben wel veel lol, maar we vinden dit stuk echt te lang en als er eindelijk een onderbreking komt in het pad, zijn we nog maar op de helft. Maar verder is de wandeling echt de moeite waard. Wij zijn in ieder geval blij dat we de wandeling in tweeën gesplitst hebben. Anders was hij echt veel te lang.

Color-blocking: die sjaal en die jas…. veel te warm, maar thuis scheen het zonnetje niet.

Het hoogtepunt aan het einde van het graspad is een zielig mekkerend lammetje.

Ik denk dat hij zijn oorbellen niet mooi vindt.

Als we eindelijk bij het punt komen waar we rechtsaf mogen naar de bewoonde wereld. Komen we een bord tegen met informatie over de Wierdijk. Er is een sticker opgeplakt: “Stop de Groene leugen”. Wij hebben ook bijna geen dieren gezien, maar om Staatsbosbeheer nu voor leugenaars uit te maken.

Stop de groene leugen, sommige mensen maken zich overal druk om.

Verder maar weer achter de gele pijlen aan. We komen langs bloesem bomen en een mooi paard.

Het paard wilde ook niet poseren, wat hebben die dieren vandaag.

Honden geitjes

Verderop staan er heel veel geitjes in de wei. Er zijn baby geitjes bij en geitjes met honden oren. Ze zijn erg moeilijk te fotograferen, ze krioelen om elkaar heen. Als de geiten met hangoren rennen, flappen de oortjes mee. Zo’n leuk gezicht. We hebben erg veel plezier, wat mist die Ilse toch weer veel, omdat ze liever thuis bleef.

Wat een gekrioel.
De honden geitjes.

Eindelijk lopen we terug richting Hippolytushoef. We komen uit op een weggetje met aan beide kanten natuurgebieden van Staatsbosbeheer. Daar zien we de beloofde hazen. Het zijn er zoveel dat we op een gegeven moment de tel kwijt zijn.

We zien heel veel vogels en eindelijk de beloofde hazen.

Er komt een groepje wulpen over vliegen. Wat een gek geluid maken die grutto’s denk ik nog. Verder zien we grutto’s, kievieten, scholeksters en heel veel ganzen.

Fans

Het laatste stuk dat we moeten lopen hebben we vorige week ook al gedaan. Als we er bijna zijn zien we 4 wandelaars achter elkaar lopen. “Hé daar lopen onze lezers, die doen de route van vorige week.” Grappen we tegen elkaar. Kon wel eens druk worden met al onze fans. We zien het voor ons een file van wandelaars, die allemaal deze route doen.

Natuurlijk is het helemaal niet druk in Stroe. We maken voor de vorm nog een paar foto’s en voordat we het weten zijn we terug bij de auto.

Het museum van Stroe.

Het is geen wonder, dat de wandelingen tegenwoordig zo lang duren. We hebben gewoon geen zin om naar huis te gaan voor nog een week in coronataine, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Extra info:

Wij deden de route in twee delen. Het eerste deel hebben we vorige week gedaan. Ook dit keer heb ik de route samengesteld met de routeplanner van Wandelnetwerk Noord-Holland, zodat je met hun app kunt wandelen. https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/routeplanner

Knooppunten: 56, 55, 57, 58, (57), 47, 74, 59, 53, 54, 55, 56  Bij 58, loop je niet terug naar 57., maar loop je een stuk door langs de Kleiput Valtrop, langs de Waddenzee. Bij de Molgerdijk ga je naar rechts richting Valtrop, loop voor de kerk langs, naar links en daar het Schoolpad in, dan zit je weer op de route.

Meer over ons

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Wandelingen in de kop van Noord-Holland

Ommetje van de maand – Kop van Noord-Holland
Wandelen in Petten en het Palendorp
Alweer naar Wieringen
Wandelen op Wieringen (deel 2)
Wandelen op Wieringen (deel 1)
Uitwaaien in Callantsoog
Grafelijkheidsduinenroute
Wieringermeerdijkroute

2 reacties

  • Wat leuk Aritha, dat je genoten hebt. Zo leuk om te lezen 😀

  • Genieten. Wat een mooie foto’s. Afgekeurde bankje is geweldige foto 🙂 Net als het schaap.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *