Start: Scholtenhagenweg 46, 7481 VP Haaksbergen
Provincie: Overijssel
Afstand: 9 km
Bewegwijzering: blauwe, rode, gele pijlen en knooppunten. Het handigste is de app: “Wandelen in Overijssel” te downloaden.
Link naar onze komoot
Link: https://www.landschapoverijssel.nl/routes/haaksbergen-waterpark-lankheet
Zitten ze weer op Landal de Elsgraven
De herfstvakantie zit er weer op. Afgelopen week zaten we voor de 11e keer in een huisje op het Landalpark landgoed de Elsgraven. Dit keer in huisje nummer 59, omdat we 95 niet konden boeken.
Op het eerste gezicht ziet dit huisje er geweldig uit, maar er heeft iemand geklust zonder talent. De kastjes van de keuken zitten allemaal een beetje scheef. Dat vinden wij nog niet zo erg. Wat wel heel vervelend is dat de wc-bril scheef en een beetje raar naar achteren zit.
Ik mopper bij het ontbijt over de wc-bril, ja wij praten over dat soort dingen bij het ontbijt. Ik zeg daar gelijk bij: “We kunnen het wel als mankement opgeven, maar ik twijfel of de Landal klusjesman de bril goed krijgt. Onze wc-bril thuis zat eerst ook scheef en daar was het mannetje van de Baderie heel lang mee bezig om het goed te krijgen. Daar hebben ze niet zomaar een klusjesman voor nodig, nee dat is werk voor een specialist”. “Ja” zegt Adriaan “een wc-opticien”.
Een wandeling van landschap Overijssel
We hadden het niet verwacht, wel gehoopt, maar het is prachtig weer vandaag. En omdat het mooi weer is gaan we wandelen in Haaksbergen bij Waterpark het Lankheet. Omdat we hier al twee keer eerder geweest zijn, hebben we een route van landschap Overijssel uitgezocht. Het zijn eigenlijk twee rondjes. Als je weinig tijd hebt zou ik alleen rondje nummer twee doen. Ga dan vanaf knooppunt Y93 naar links.
De app van landschap Overijssel, werkt fantastisch. Hij geeft seintjes als je dichtbij een knooppunt bent of bij een plek waar wat over te vertellen is. En wat wij het allerbelangrijkste vinden: Je ziet op het kaartje waar je bent. We zijn geen één keer verkeerd gelopen.
De werkelijkheid is anders dan op Instagram
We herkennen de parkeerplaats van de vorige keer, schoenen aan en achter de blauwe pijlen aan. We zijn vandaag weer een keer gezellig met z’n drieën en hebben er zin in.
Natuurlijk staat Adriaan gelijk weer het pad te fotograferen, dat moet want anders hebben we geen plaatjes bij het blog.
We lopen door een bos en de herfst begint al een beetje te komen. Er zijn wel al veel paddenstoelen, maar heel veel bomen zijn gewoon nog groen. Als je de hele dag naar Instagram kijkt valt dat een beetje tegen. Want daar zijn de bomen al helemaal in herfsttooi. Daar heb ik zelf ook aan mee gedaan de afgelopen week, met mijn foto’s van vorig jaar.
De varens worden wel al een beetje bruin en met een beetje zon erbij kleurt dat ook erg mooi.
Kabouter Kibbeling
We zijn op zoek naar een echte kabouter Spillenbeen paddenstoel, al zing ik vandaag over kabouter kibbeling (zeker honger). Ilse en ik delen een banaan, maar dat is niet genoeg. Er zijn weer niet zo veel bankjes en als we er één vinden zitten er mensen op. Lang na lunchtijd vinden we een geschikt bankje. We hebben uitzicht op een grasveldje, door ons al gauw hertenweitje genoemd. Het gras is mooi groen, maar we zien geen hertjes.
Als de broodjes op zijn gaan we verder op zoek naar de vliegenzwam en dan zien we er één, maar hij staat op een onmogelijke plek. Er loopt een watertje langs het wandelpad en op de schuine helling daar staat hij. Jammer dan maar geen foto. We hebben geen zin in een nat pak. We komen nog meer paddenstoelen op ongelukkige plekken tegen, maar gelukkig ook een paar die wat makkelijker te fotograferen zijn.
We zien ook een echte vliegenzwam, we staan weer in de rij om een foto te maken. De rij wordt steeds langer want Ilse wil nu ook meedoen. Als ik op mijn knietjes ga zitten springen er kikkertjes weg.
Pukkel-crème
Iedere keer als we een regenplas tegenkomen zeggen wij: “Hé kijk leuk een puddlegram”. Ilse, die niet zo veel met Instagram heeft weet niet waar we het over hebben. Puddelcrème, is dat een crème tegen puistjes?
Het is een hele afwisselende wandeling. Je komt langs bos, kunst en heidevelden. Bij het heideveld zien we libellen en een hagedis. Er staat ook zo’n hoge stoel om uit te kijken naar de dieren. Wij noemen dat een vogelkijkstoel. Ik heb altijd al graag in zo’n stoel willen zitten, dus doe ik dat.
Als je van plan bent ook deze wandeling te doen en je komt een bruine Rayban zonnebril tegen, dan hoor ik het graag. Zo zit het ding op je hoofd en zo is hij nergens meer te vinden.
Stapstenen, leuk voor kinderen en voor ons
Als we eindelijk bij de kidneystones zijn staat daar een man met een kind. Hij zegt tegen ons gaan jullie maar eerst, want dit kan wel even duren. Ik zeg nee ga maar hoor, wij gaan foto’s maken en dat kan ook even duren. Het kleine kereltje is aller schattigst en verteld aan ons dat hij paddenstoelen heeft gezien en als hij verder loopt wenst hij ons veel plezier. De stapstenen en de twee poeltjes hebben de vorm van een nier. Zoals de nieren je lichaam zuiveren, zo wordt het water gezuiverd door de natuur.
Na de kidneystones, komen we langs het Pieter Vereijken Pad dat uit komt bij de waterboog. Natuurlijk moeten we ook hier foto’s maken. De boog doet mij denken aan zo’n poort naar een andere dimensie uit een Sciencefiction serie. De kunstenaar had er echter iets anders bij bedacht. Dit kun je lezen op de site van landschap Overijssel.
Oh, oh fiets kwijt?
We verlaten het waterpark langs de ingang bij de Waterwachters. Kinderen hebben daar hun fietsjes zo neergegooid zodat wij er geen foto van kunnen nemen. We zetten de fietsjes netjes opzij tegen een houtenhekje. We maken onze foto’s en lopen verder, want er is ook zo’n leuk bruggetje daar en een hond die graag in het water springt. Adriaan heeft eindelijk een hondenmodel. We zijn de fietsjes allang weer vergeten. Later zeggen we tegen elkaar wat zullen die kinderen geschrokken zijn dat ze in de eerste instantie hun fietsjes niet zien.
De Oostendorper Watermolen
We waren bijna vergeten dat we langs de Oostendorper Watermolen zouden komen. Wat een hoogtepunten heeft deze wandeling. We maken foto’s van de Buurserbeek, maar ik probeer ook een beetje haast te maken, want de wolken zien er wat dreigend uit.
We moeten nog een keer terug naar deze plek want het parkje bij de watermolen is ook heel mooi. Er wordt een bruidsreportage gemaakt en af en toe proberen we stiekem wat foto’s te maken van de bruid en de rest. Adriaan is niet weg te slaan bij deze mooie plek.
Jammer genoeg begint het nu echt te regenen en echt heel hard. We schuilen eerst, maar besluiten de apparatuur op te bergen en de regenjassen aan te trekken.
Het laatste stuk lopen we snel door. We komen nog 2 camouflagevissers tegen en hele leuke paadjes, maar het fototoestel blijft in de tas.
Jammer genoeg niet helemaal droog gehouden, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en meer wandelingen in Twente
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram Facebook, of Pinterest?
Ha, dat zal wel heel toevallig zijn. Ik was hem bij de boswachtersstoel (vogelkijk-stoel) al kwijt. Hij moet ergens bij een mooie paddenstoel liggen. Heel veel plezier op ons park en met de wandeling.
Groetjes Laura
Ik ben benieuwd of ik je bril vindt. Maar houdt mijn ogen open. Ik wil echt naar deze plek! Dank voor het delen.