Wandelen bij Diepenheim is fantastisch. Deze wandeling van 11 kilometer komt langs vier van “De tuinen van Diepenheim”. Dit zijn prachtige plekken waar kunst en natuur gecombineerd worden. Verder loop je langs de Regge en verschillende landgoederen met prachtige landhuizen: Huis Diepenheim, Weldam en Nijenhuis.
We zijn er weer
Begin mei waren we weer een weekend bij landgoed de Elsgraven. Het was de veertiende keer en toch verveelt het daar nooit. Sterker nog als ik er ben wil ik niet meer naar huis. Dit keer hadden we voor de eekhoorn/vogel tafel theekopjes meegenomen. De kopjes hebben we gevuld met vogelpindakaas en aan een touwtje in een struik gehangen. Dat leverde deze keer mooie plaatjes van pimpelmeesjes op en ook de eekhoorntjes hingen schattig ondersteboven met hun hoofdjes in de theekopjes.
De vrijdag dat we aankwamen regende het pijpenstelen. Na een heerlijke lunch bij de De Heeren van Dorth in Bathmen en nog een klein stukje rijden komen we bij “ons” huisje aan. Adriaan richt meteen de vogeltafel in en ik hou me bezig met het uitpakken van onze spullen. Op een gegeven moment zeg ik tegen Adriaan: “Waar is de groene tas?” Je raadt het al, die ligt nog thuis. In de groene tas zitten onze toiletspullen. Best wel handig om mee te nemen. Het is maar goed dat we een generale repetitie houden voordat we op vakantie gaan, want dit overkomt je geen tweede keer.
Diepenheim en Diepenveen dat is niet hetzelfde
De volgende dag gaan we aan de wandel. Gelukkig was de Albert Heijn nog open en hebben we de nodige toiletspullen kunnen kopen, maar ik moet wel make-uploos op pad. Gelukkig heb ik lippenstift, een zonnebril en een hoedje, want ze hadden geen kam bij de AH.
Ik had eigenlijk een wandeling uitgezocht in Diepenveen, maar zei tegen Adriaan Diepenheim. Hij was zo enthousiast over Diepenheim dat ik daar nog snel even een wandeling heb gezocht.
Een wandeling die overal langs komt, maar er niet naartoe gaat
Als je een wandeling uitzoekt, staan er vaak foto’s bij van landhuizen en tuinen die in de buurt van de route zijn. Vervolgens ga je wandelen en kom je helemaal niet langs de mooie landhuizen en landgoederen. Inmiddels weet ik dat en passen we vooraf de wandeling aan, of tijdens het wandelen. Deze route is er ook weer zo één. Vandaar dat wij 1,5 kilometer verder hebben gelopen dan de bedoeling is, maar onze omweggetjes zijn echt de moeite waard.
Zo gaat de wandeling langs de herman de vries Tuinen en er niet doorheen. Wij natuurlijk wel. Een prachtige tuin met bloeiende seringen, struiken met pioenrozen en een prieeltje waar een clematis overheen groeit. We komen uit bij het rosarium, waar inmiddels wel al wat rozen zullen bloeien.
Als we de tuin uitlopen zien we hele mooie huizen, maar bij alle huizen staan dozen voor de deur. Wij vinden het geen gezicht, maar een afvalcontainer is natuurlijk nog lelijker. Ik heb het even opgezocht, papier wordt daar niet door de gemeente ingezameld, maar waarschijnlijk opgehaald door een vereniging.
Je komt niet langs kasteel Warmelo
We lopen een stukje over de stoep langs de straat en passeren de Johannes Kerk. Aan de overkant van de straat is een weggetje dat afgesloten kan worden met een hek. Als je door het hek wandelt kom je uit bij landgoed Warmelo. Wij lopen een klein stukje door het hek, maar zien op de kaart dat het nog ver lopen is naar het kasteel en daarom besluiten we om toch maar terug te wandelen richting de kerk. Jaren geleden zijn we er al eens langsgereden op de fiets. Dus we hebben het al gezien.
Huis Diepenheim
Wij lopen meteen na de kerk rechtsaf en ook deze plek herkennen we van de fietstocht. Alleen lopen we nu verder door. We komen uit bij huis Diepenheim. Er staat jammer genoeg een hek voor het huis met een bordje privé terrein en daardoor kunnen we geen mooie foto maken van de voorkant, maar er blijft nog genoeg over om te fotograferen. Een mooie vijver met rododendrons, een prachtige bomenlaan en de zijkant van het huis dat prachtig spiegelt in de gracht.
Af en toe ben ik Adriaan kwijt, maar dan hoor ik: “Het is mogelijk dat je de afslag gemist hebt kijk op de kaart.“ Handig zo’n pratende broekzak.
Het is echt een prachtig landgoed en we genieten vol op. Wij begrijpen niet dat de oorspronkelijke wandeling dit mooie stuk overslaat. Naast de bomenrij is een open veld en daar zien we hazen rennen. Zo ontzettend leuk om te zien.
We komen uit bij een pad dat we over moeten steken om vervolgens langs de Bovenregge te lopen. We horen kikkers kwaken en wandelen heerlijk over een leuk slingerend paadje
Gazebo – Hostalvista
We lopen lange Land-Art-project Gazebo. Eerst lopen we er bijna voorbij, maar onze nieuwsgierigheid wordt gewekt door een stalen kolom. Het blijkt een trap te zijn waarvandaan je een mooi uitzicht hebt op het prachtige kunstwerk. De Belgische kunstenaar Urbain Mulkers heeft het ontworpen. Er zijn 1.393 hostasoorten geplant, omzoomd door een dubbele rij van 136 rode beuken.
Adriaan wil het van een nog hogere plek bekijken en gooit daarom de drone de lucht in. Ik bekijk alles vanaf de uitzichttoren en vraag me af hoeveel slakken zich te goed zullen doen aan al die horsta’s. Bij mij in de tuin verdwijnen de hosta’s altijd. Geheel opgevreten door de slakken.
Er staat ook een prachtige picknicktafel met een herinneringsplaatje voor een overleden persoon. Hostalvista staat erboven. Ik hou van dit soort woordgrapjes.
Het onvermijdelijke stuk langs de weg
Als we uitgekeken zijn vervolgen we de route en komen bij een weg uit. We volgen een stukje het Reggepad. Langs de weg lopen is niet onze hobby, maar soms kom je er niet onderuit en gelukkig is het niet lang.
We komen langs een pluimveehouderij en we ruiken de kippenstront al van een afstand. Naast de kippenstal is een boomgaard. Ik zeg tegen Adriaan: “Waarom laten ze die kippen niet lekker door de boomgaard scharrelen? Of in de hostatuin, kunnen ze lekker alle slakken opeten.” “Ja” zegt Adriaan “Goed idee, dan worden het geen maiskip, maar slijmkip.”
Ik weet precies wat hij bedoelt, onze dochter haalt vaak kip met cashewnoten bij de Chinees en dat heet bij ons Slijmkip met cashewnoten.
Gelukkig mogen we verderop weer een landelijk paadje inslaan om verder langs de Regge te lopen.
Een landelijk paadje betekend wel een zwerm vliegen langs de route. Wij zeggen dan altijd tegen elkaar met onze tanden op elkaar: “Tanden op elkaar.” Dat natuurlijk niet te verstaan is, maar niemand wil een vlieg inslikken. De afgelopen week ging onze dochter met ons mee tijdens onze pauzewandeling. Onder het praten verslikte ze zich in een vlieg. Tot grote hilariteit van ons en tot groot verdriet van haar. Zo krijgen we haar nooit meer naar buiten.
De Regge
We volgen het pad en herkennen weer een plekje van onze fietstocht van lang geleden. Er staat een bordje vlindertuin, maar er is geen vlinder te zien maar wel mooie bloemetjes. Als we de vlindertuin verlaten zien we wel een vlinder. We proberen hem de weg te wijzen naar de vlindertuin, maar hij vliegt de andere kant op. Wat een eigenwijze vlinder.
Vooraf had ik op de kaart gezien dat we een recht stuk langs een weg met auto’s moeten lopen. Maar gelukkig zit er een groenstrook en de Regge tussen het wandelpad en de weg. We horen de auto’s wel maar zien ze niet.
Na een klein stukje lopen komen we weer langs een kunstwerk/tuin. “If Bees Are Few” van kunstenaars Doris Denekamp en Jimini Hignett. Op het informatiebord zijn twee kleurrijke bijenkasten te zien, maar in het echt zijn ze allemaal kleurloos.
Twee kasten zoemen van leven, maar de andere vijf zijn versteend als een monument voor alle verdwenen bijenvolken.
We vervolgen onze weg langs de Regge en fotograferen de ene na de andere eenzame boom. Net als we denken er komt geen eind aan dat Reggepad komen we uit bij een weiland met paarden en een boerderij.
We proberen de paarden te fotograferen, want er is een schattige veulen bij, maar zoals gewoonlijk werken ze niet mee. Dan de boerderij maar op de foto.
Als we onze weg vervolgen komen we door een bos met twee vijvers. Het is een prachtige dag en de bomen spiegelen mooi in de vijvers. Natuurlijk maken we weer een paar fotootjes. Daarna vervolgen we de route.
Landgoed Weldam
We komen uit bij de Goorseweg. Onze komoot juffrouw, die ook niet alles weet stuurt ons naar rechts, maar begint vervolgens te gillen dat we verkeerd lopen, maar goed ook, want langs zo’n weg wandelden is echt helemaal niks. Als je het bos uitkomt moet je naar links. We zien weer van alles een prachtige bos gele margrieten en een mooie boerderij. Aan de overkant zien we nog een schitterend monumentale boerderij met de naam Ripperda er op.
We moeten een klein stukje langs de weg lopen en bij de eerste afslag rechts de Weldammerlaan in. Je kunt daar meteen weer rechtsaf slaan, maar dan mis je het kasteel Weldam. Wij lopen rechtdoor, want ook al zijn we er al een keer geweest. Wij willen wel even wat nieuwe fotootjes maken van het kasteel.
Op werkdagen kun je de siertuin van Weldam bezoeken, wij hebben pech want het is zaterdag. De vorige keer dat we hier waren was dat ook het geval, maar nu ga ik het onthouden en heb daarom de informatie gedeeld onderaan dit blog.
Braaf lopen we weer terug naar de route en komen weer langs een prachtig huis en een ommuurde tuin. We zijn benieuwd wat er achter de muur te zien is en daarom klimmen we op een heuveltje verderop langs de muur. Het uitzicht is prachtig, maar valt ook een beetje tegen. We vinden het een beetje kaal.
Huis Nijenhuis
We vervolgen onze weg richting landgoed Nijenhuis. Wij houden van dit soort wandelingen, waar veel te fotograferen is. Landelijke weggetjes afgewisseld worden door bos en landgoederen met mooie huizen. Er staat een stalletje langs de weg waar je dahliaknollen kunt kopen en we zien prachtige paarden met veulens.
Ook Huis Nijenhuis is weer een plaatje. Dit huis wordt bewoond door meerdere gezinnen en is niet opengesteld voor publiek.
Tijdens onze fotosessie maken we een praatje met twee wandelaars. Zij raden ons de boomtuin aan. Deze tuin is echter 3,8 kilometer de verkeerde kant op, dus bewaren we de tip voor later.
Wij hebben bijna genoeg gewandeld voor vandaag en lopen terug richting het startpunt. Daar passeren we nog één van de tuinen van Diepenheim “de Waterlelies” en weer een kunstwerk van herman de vries (dit is geen typefout, de kunstenaar schrijft zijn naam expres met kleine letters). De waterlelies bloeien nog niet, maar de steiger vinden we sowieso leuk.
Vanaf daar is het niet ver meer. We passeren het horecaplein van Diepenheim. Voordat we het weten zijn we weer terug bij de auto. Wat een fantastische wandelroute.
De Tuinen van Mien Ruys
De volgende dag is het wisselvallig weer. Echt een dag voor een bezoek aan een tuin. Alsof we gisteren niet genoeg tuinen hebben gezien. We zijn vaker in de tuinen van Mien Ruys geweest, maar elke keer is het toch weer even anders. Zo genieten we deze keer van het zitje onder de bloeiende appelbomen.
Lachen we op het bordje ruisend riet, waar ik een onderbordje voor verzin: “Mien ruist niet meer” en jagen we net zolang achter de oranjetipjes aan totdat we allebei een scherpe foto hebben. Wat we met al die foto’s moeten? Ik heb geen idee.
Leylijn labyrint
De volgende dag is het alweer tijd om naar huis te gaan. Snel pakken we de auto in en rijden naar Dagcamping de Luttenberg. Vanaf daar lopen we naar het Leylijn labyrint, omdat het ons leuk lijkt om daar te dronen. Wat een leuke plek en leuk van bovenaf. Daarna rijden we verder terug naar huis. Om thuis te ontdekken dat we dit keer een tas met badjassen in het huisje hebben achter gelaten. Hoe dan?
Inmiddels zijn de badjassen ook weer thuis en is het weekend alweer lang voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Informatie over de wandeling
Start: Raadhuisstraat 8, 7478 AG Diepenheim
Provincie: Overijssel
Afstand: 9 kilometer, maar onze route is 10,5 kilometer
Bewegwijzering: je komt langs wandelkeuzepunten, maar wij hebben bijna geen pijlen gezien.
Link naar ons GPX-bestand, of onze komoot.
Link naar de route: Let op wij hebben de route aangepast! https://www.visithofvantwente.nl/routes/wandelen/803/wandelroute-diepenheim/
Siertuin van Weldam bezoeken: De tuin is geopend van 9 tot 16.00 uur op werkdagen. Volwassenen 3 €, kinderen 1 €. Te betalen aan de tuinman Info@weldam.nl
Parkeren voor het labyrint: Buitenplaats Oud Luttenbergh, aan de Bergweg 5 in Luttenberg
Meer over Westphilwandelt en meer wandelingen in Twente
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram Facebook, of Pinterest? Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat, of als je één van onze wandelingen deelt op social media.
