Het Speulderbos vanuit Camping de Vriendschap is een blog over een wandeling van bijna 13 kilometer. Hoe mooi het in het Speulderbos is kun je lezen en bekijken in dit blog. Er staan ook tips in wat je verder kunt doen in de omgeving en hoe leuk het is om in een Tiny House te slapen.

Camping de Vriendschap

Wij rijden altijd vanuit huis naar een wandelgebied, maar het is natuurlijk veel fijner om ergens te logeren en van daaruit aan de wandeling te beginnen. Afgelopen weekend mochten we overnachten in een Tiny House bij Camping de Vriendschap. Een camping in Koudhoorn, vlakbij Putten op loopafstand van het Speulder- en Sprielderbos.

Een kleinschalige buitenplek, met vier vakantiehuisjes, een pipowagen en een Tiny House. Verder zijn er een aantal ruime kampeerplekken en een retro caravan. Het is een “adult only” camping, gericht op volwassen gezelschappen van niet meer dan twee personen en soloreizigers.

Brasserie Schovenhorst

Op vrijdag pakken we onze spullen in en vertrekken we richting Putten. Als eerste lunchen we bij Brasserie Schovenhorst. Wat een leuke locatie en wat een lekkere broodjes. Je moet wel in de navigatie het adres van het parkeerterrein invoeren, want onze TomTom-vrouw liet ons gewoon drie rondjes rijden.

Vanaf het parkeerterrein is het 500 meter lopen en er zijn daar ook paaltjeswandelingen uitgezet. In de buurt van de brasserie is ook de mooie Bostoren die wij vorig jaar bezocht hebben.

Ik heb een nieuw jasje, waar ik erg blij mee ben. Hij is heerlijk zacht en lekker warm. Aan een andere tafel naast ons zit een vrouw en die ook zo’n jasje aan heeft en ik dacht nog wel dat ik origineel was. Volgens Adriaan is het niet dezelfde, want zij heeft een witte en die van mij is crème. Die man van mij heeft echt geen verstand van mode.

Een Tiny House

Vooraf maken we grapjes dat Adriaan zijn fototas maar niet moet meenemen, want die past niet in het huisje. Maar het valt hartstikke mee, best ruim van binnen. De spullen die we meehebben kunnen we allemaal kwijt. Zelfs de wandelschoenen passen er in. Er is een knusse slaapkamer op de vide en ik kan er maar niet over uit hoe schattig de waterkoker en het koffiezetapparaat is. Er is aan van alles gedacht. Je zou er zelfs kunnen koken, maar dat doen wij natuurlijk niet.

Het belangrijkste, de WIFI werkt uitstekend want ik moet natuurlijk mijn posts en story’s kunnen voorbereiden en op Instagram zetten.

Wild spotten

Aan het einde van de middag lopen we richting het bos om bij het Wildscherm Speulderbos te kijken of we dieren zien. Het is nog geen 2 kilometer lopen. Leuk zo’n wandeling aan het einde van de dag net voor het eten. We zien van alles o.a. een kots paddenstoel, maar geen wild. Bij het scherm zelf is ook niets te zien en wij vragen ons ook af waarom het wild daar zou komen en niet aan de andere kant van het scherm.

Als we teruglopen gaat de zon al een onder en vlakbij de camping treffen we een veld met laaghangende mist aan.

Het Smulhuisje

We hebben niet heel veel honger na de uitgebreide lunch van vanmiddag dus besluiten we een patatje te gaan halen. Natuurlijk heb ik weer eens wat uitgezocht en rijden we over donkere smalle weggetjes naar een eettentje waarvan ik denk dat het een snackbar is. Het Smulhuisje heeft wel een snackcorner, maar is ook een klein restaurantje. Dan maar een uitgebreider patatje. We grappen nog tegen elkaar dat we niet te veel moeten eten, want anders passen we niet meer in het Tiny house. Dat is best moeilijk want de patat is echt heel lekker, echt een aanrader dit smulhuuske.

Zaterdag wandeldag

Na een nachtje geslapen te hebben op de vide kan eindelijk ons wandelavontuur beginnen. We zijn wel wat langzamer dan anders, omdat we op elkaar moeten wachten voor de badkamer en het toilet en de enige spiegel hangt daar. Adriaan wil eerst nog even dronen op de camping en er valt ook nog een klein buitje.

Toch zijn we redelijk vlot buiten en na een klein stukje lopen langs het landelijke weggetje staan we in het bos. Onderweg zien we het al een veld met mist en zonneharpen. Oh wat hebben wij een mazzel!

Na de kruising tussen de Hessenweg en de Gardenseweg is een klein parkeerterreintje waar je de wandeling ook zou kunnen beginnen. We zien daar een auto staan, die er gistermiddag ook al stond. Zou deze persoon in het bos geslapen hebben?

Weer geen wild

We lopen door het bos en staan elke meter stil, want de zonneharpen worden steeds mooier. Ik maak me eerst bezorgd dat we allemaal dezelfde foto’s zullen hebben, maar ik moet me niet overal zo druk over maken. We komen een vrouw tegen met loslopende honden, dan weet je het wel geen wild te bekennen hier. Geeft niks, want we genieten enorm.

De zon is zo warm en de bomen zo koud en vochtig dat er damp van de bomen afkomt. Het is net of het regent zoveel druppels vallen er uit de bomen op de grond, maar als we naar de lucht kijken zien we dat deze blauw is en de zon schijnt.

Bijna een nat fototoestel

Er ligt een grote diepe plas op het pad en natuurlijk proberen wij daarvan een spiegelfoto te maken. Adriaan zit nog op zijn hurken met het fototoestel boven de plas. Als er een gezin aan komt lopen met drie kinderen, waarvan er twee los rondlopen. Adriaan staat net op en de moeder probeert het ene jongetje nog tegen te houden, die zo de plas inloopt. We zijn blij dat hij er niet in begint te stampen, want anders was er echt van alles nat geworden.

Wandelroute de duintjes

We hebben eerder gewandeld in het Speulderbos, maar op deze plek zijn we nog nooit geweest. We komen langs een heuvelachtig landschap met kronkelige bomen. Hier komen we ook meerdere fotografen tegen en dat snappen we best. Wat een adembenemende mooie plek.

Hier pakken we een deel van de rode route (5,8 kilometer) op van Staatsbosbeheer, die start bij de parkeerplaats Garderenseweg in Garderen. Deze wandeling en nog veel meer wandelingen zijn te vinden onder het kopje: “Informatie over de route en handige links”.

We lopen wat te keuvelen, fotograferen wat en kijken om ons heen, als we opgeschrikt worden door harde stemmen. Natuurlijk zijn het mountainbikers, die ons bijna uit onze wandelschoenen rijden. We gaan even zitten op een bankje waar we goed zicht hebben op de fotografen in het dal.

We komen ook drie hardlopers tegen. Zeven en een half uur later als wij terug zijn op de camping en vervolgens weer vertrekken komen we ze nogmaals tegen. Nog steeds rennend met z’n drieën achter elkaar. Wat een bikkels

Van zonneharpen naar paddenstoelen

Inmiddels hebben we nog geen 4 kilometer gelopen en hebben we 85 foto’s gemaakt van de zonneharpen en moeten we nog bijna 9 kilometer. Ach zegt Adriaan als we doorlopen zijn we om 12 uur weer terug in ons huisje. Normale mensen wel, maar wij niet.

We kijken niet alleen naar de bomen en het pad, maar ook naar de paddenstoelen, soms zien we een bijzonder exemplaar, maar de gewilde vliegenzwam is er nog steeds niet bij.

Inmiddels lopen we over een lang recht pad richting Boshuis Drie. We zien weer mountainbikers, waarvan er eentje onderuit gaat. Eén van zijn vrienden rijdt gewoon door en heeft niet eens door dat de andere twee achterblijven. Gelukkig dit keer geen gebroken sleutelbeen, maar het ziet er wel zielig uit.

Boshuis drie en de bankjes

Twee jaar geleden waren we ook bij Boshuis Drie. Toen vroeg ik me af waarom het drie heette terwijl er een vijf opstaat, maar nu zie ik het. De vijf is niet het nummer van het restaurant maar een gedeelte van een jaartal 1765. Het staat er vol met auto’s, als je hier wil wandelen en je gaat niet in één van de huisjes van “De Vriendschap” slapen, dan moet je vroeg van huis.

Wij hebben al een broodje gegeten op een bankje met uitzicht op een weg. Het was het derde bankje dat we tegenkwamen, maar bij Boshuis Drie staan veel mooiere bankjes met een beter uitzicht. Je kunt natuurlijk ook een broodje of appeltaart in het restaurant nemen.

Het Solse Gat

Er vraagt een man aan ons waar het Solse Gat is. Toevallig weten we dat, want wij gaan daar ook heen. Adriaan legt uit hoe ze moeten lopen en vervolgens lopen ze achter ons aan. Ik zeg: “Volgen ze ons nu?” Waarop Adriaan antwoordt: “Ik heb wel gezegd dat ze ons moeten volgen, maar op Instagram niet letterlijk.”

Wij willen het Solse Gat weleens zien, Het schijnt een mysterieuze plek te zijn waar volgens een legende een gat is ontstaan nadat er een klooster is weggezakt in de aarde. Bij volle maan zou je de klokken nog kunnen horen luiden.

Er is niets bijzonders te zien en sowieso is het gat moeilijk op de foto te krijgen. Ga zelf maar kijken.

Op weg naar het Solse Gat komen we een groepje vrouwen en meisjes te paard tegen. Zo’n mooi gezicht en natuurlijk kan Adriaan het niet laten het groepje te fotograferen.

Ja een vliegenzwam

We lopen weer verder en komen twee mensen tegen waarvan de vrouw op de grond ligt om een porseleinzwammetje op de foto te zetten. Ze heeft een hele bijzondere Zonnekap. Hij lijkt wel op zo’n opvouwbare rubberen drinkbak voor een hond. De vrouw verteld dat ze haar zonnekap verloren is op IJsland. Ik vind het zo tegengesteld klinken een zonnekap op IJsland. Dat is net zoiets als wanten in de zomer, een vrouw in een bikini op schaatsen en een paraplu op een zonnige dag.

We wandelen weer verder en speuren de grond af. Als we bijna bij het einde zijn staat hij daar eindelijk een vliegenzwam, die bijna zo groot is als mijn hoofd en ik loop gewoon door zonder hem te zien. Gelukkig is Adriaan mee en hebben we dit jaar onze eerste vliegenzwammenfoto.

Inmiddels is de mist weg en de zonneharpen verdwenen, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Zorglandgoed Groot Spriel

Terug bij de camping rusten we even uit, maar vertrekken bijna gelijk weer naar Zorglandgoed Groot Spriel. Bertwin, de eigenaar van “De Vriendschap” heeft geregeld dat we daar mogen fotograferen.

Op het wandelpad voor het hek komen we al een paar bewoners tegen. We melden ons bij het hek en we mogen foto’s nemen, maar zonder mensen en niet te dichtbij het huis. We zijn zo klaar met foto’s maken en als we weer vertrekken worden we staande gehouden door iemand, die vraagt of zij ons kan helpen.

Het lijkt wel of ze iets te verbergen hebben, dat we niet mogen zien. Natuurlijk snap ik dat ze de kwetsbare bewoners willen beschermen, maar wij doen echt geen vlieg kwaad.

Op zaterdag moet je reserveren voor het diner

Terug bij ons huisje proberen we een paar eettentjes te bellen, maar ze zitten allemaal al vol. Dan maar weer naar het Smulhuisje waar ze alleen nog maar een plekje hebben aan de bar. We eten weer lekker! De volgende dag is het slecht weer en besluiten we na het ontbijt gelijk naar huis te rijden. Het was een fijn weekendje weg.

Wij gaan een keer terug. Wil je ook een keer een weekend of langer naar Camping De Vriendschap geef dan bij het boeken aan dat je geïnspireerd bent door Westphilwandelt.

Meer over ons

Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Informatie over de route en handige links

Start voor als je op de camping verblijft: Camping de Vriendschap, Hessenweg 8, 3881 NM Putten

Alternatieve start: Restaurant Boshuis Drie, Sprielderweg 205, 3852 MK Ermelo

Provincie: Gelderland

Afstand: 12,9 kilometer

Bewegwijzering: geen

Link naar ons GPX bestand, of naar komoot

Paaltjesroute in de buurt: Wij kwamen langs deze route van 5,8 kilometer: https://www.staatsbosbeheer.nl/uit-in-de-natuur/wandelroute-de-duintjes

Op deze kaart zie je paaltjesroutes in de buurt van de camping: Kaart Staatsbosbeheer

Camping de Vriendschap

Hessenweg 8, 3881 NM Putten – naar de website van Camping de Vriendschap

Brasserie schovenhorst

Parkeerplaats landgoed Schovenhorst, Nieuwe Prinsenweg 3881, 3881 NC Putten – Website van de Brasserie

Eetsaloon Het Smulhuisje Putten

Krachtighuizerkern 24b, 3881 PL Putten – Website van het Smulhuisje

Wandelingen in de buurt