Instameet 11 september 2021
Wat anders dan anders
Een jaar geleden werden we gevraagd door Eliane Roest van Instagrambloggers of er één van ons mee wilden op een instameet naar de Veluwe. Natuurlijk wilde Adriaan dat, maar door corona kon het niet doorgaan. Gelukkig zijn de regels nu niet meer zo streng en mochten we door een afzegging allebei mee. Wat natuurlijk nog veel gezelliger is.
Ik heb heel veel inspiratie opgedaan voor wandelingen en ik zal alvast wat tips delen onderaan dit blog.
Is de Veluwe niet druk genoeg?
Het eerste wat in me opkwam, was dat het toch druk genoeg is op de Veluwe. Maar de instameet is opgezet om het toerisme op de Veluwe te spreiden. Om te laten zien dat er meer is dan de Posbank en de andere bekende plekken. Dat de Noord-Veluwe ook veel te bieden heeft.
Daarom deden wij de Noord-Veluwe in één dag. Wat een vol, maar leuk programma. We Kregen wel een associatie met Amerikanen, die Europa doen in drie dagen.
Villa Bakhuis
De ontvangst en kennismaking vindt plaats bij Villa Bakhuis. We rijden het erf op om te ontdekken dat de parkeerplaats één afslag verderop is. Op de parkeerplaats zien we dat het klompenpad het Markluiderpad van 10 kilometer hier start.
Als we compleet zijn en aan elkaar voorgesteld, dan vertellen Albert en Marleen enthousiast over hun bedrijf.
Albert verteld over zijn regeneratieve boerderij, waarbij ze verder gaan dan de biologische boer. Ze maken gebruik van de natuur en brengen de veerkracht weer terug in het landschap.
Ze leveren vlees aan lokale supermarkten en slagers en hij raadt ons aan om als we vlees eten ook voor lokaal vlees te kiezen. Ik denk dat dat bij ons niet kan, want hier wonen geen boeren. Blijkt onze eigen Zaanse slager ook lokaal vlees te leveren uit de Beemster.
In de stallen van natuurboerderij Bakhuis staan Fleckvieh stieren en jongvee. Fleckvieh is een dubbeldoel ras, dat houdt in dat ze voldoende melk produceren en tevens zeer geschikt zijn voor de vlees consumptie. Het dier zorgt goed voor zichzelf, waardoor de dierenarts bijna niet nodig is.
Het jongvee loopt van het voorjaar tot en met de herfst buiten en is in die periode niet in de stal te bezichtigen. De stieren blijven het gehele jaar rond te bezichtigen in de stal.
Er is zelfs een skybox waar je van bovenaf in de stal kunt kijken.
Op het erf staat een prachtige folly, die is gebouwd op de fundamenten van het oude woonhuis, villa Huize Bakhuis. Naast het boerenbedrijf is Villa Bakhuis ook een trouw locatie, een foto locatie en zijn er camperplekken.
Na het verhaal eten we een heerlijk gebakje uit Heerde een “Heerdenaartje” met koffie of thee. De meeste van ons drinken ook de verse melk, die Marleen voor ons klaar heeft gezet. Ik heb me laten vertellen dat het heerlijk was.
Het programma loopt nu al in de soep
Na Villa Bakhuis rijden we achter Erika van Visit Heerde aan om een kijkje te nemen bij de IJssel. Tenminste vier van de elf Instagrammers komen aan bij de IJssel.
Ook hier zijn camperplekken, het lijkt me een heerlijke rustige plek om te staan. Er is een veerboot: “het Kozakkenveer” en er staat een beeld van een kozak. Het voetveer vaart van 1 april tot 1 oktober.
Aan de overkant zien we een fabriek, die ons heel bekend voorkomt. Daar hebben we namelijk al een keer gewandeld in de Duursche Waarden. We kijken nog even wat rond en stappen in de auto naar het Zuivelmuseum in Wapenveld.
Zuivelmuseum
Bij het zuivelmuseum is veel bedrijvigheid. Vanmiddag is er een opening en dan komen er ook nog een stel instagrammers het museum bekijken. We worden ontvangen met thee en koffie en vervolgens gaan we los. We mogen zelfs een kijkje nemen op zolder en in de kelder wat normaal niet toegankelijk is.
Het woonhuis is in oude staat gelaten. Er was wel elektriciteit, maar geen gas. Toen de laatste bewoonster verzorgd moest worden is er gas aangelegd. Er wordt weer honderduit verteld. Het meest indrukwekkende vind ik het onderduikersluikje. Dat de onderduikers die daar in de oorlog zaten vanuit de kelder konden afsluiten.
Erika van Visit Heerde wordt herkend door een vrouw die van alles aan het regelen is voor de opening van vanmiddag. Ze vraagt een beetje paniekerig ”Je bent er toch niet bij vanmiddag?” en slaakt een zucht van verlichting als Erica aangeeft dat ze er inderdaad niet bij is. “Gelukkig want ik heb geen sticker voor je.”
Kanoën is ook leuk met minder mooi weer
Op naar de volgende locatie, waar we worden verwelkomd door twee medewerkers van Rees Outdoor Fit. Inmiddels is Brechtje afgevallen, die zich niet zo lekker voelt en Ashwien gaat ons filmen met de drone. Dus kunnen we met zijn negenen in drie Canadese kano’s.
Adriaan en ik zitten samen met Nappyc in een kano. We starten als achterste, maar door de stuurkunst van Adriaan en het enthousiasme van Napp halen we de twee andere kano’s in. Voor iemand die zichzelf Nappy noemt komt ze helemaal niet slaperig over en is ze bloed fanatiek.
We kanoën 45 minuten en genieten van de natuur. Het weer is niet optimaal, maar ook als de zon niet schijnt is het genieten in een kano.
Fraterbier
Vervolgens gaan we naar een locatie waar in de toekomst wellicht bier wordt gebrouwen. Nu is dat er nog niet, maar we mogen wel het Fraterbier proeven. Ook dit smaakt goed heb ik van horen zeggen. Er wordt ons wat uitgelegd wat voor bestandsdelen er in bier zitten en hoe het wordt gebrouwen. Wij hadden liever een kijkje genomen bij de brouwerij, maar je kunt niet alles hebben.
Lunchen bij de Zeuven Heuvels
Het programma loopt al een beetje uit en ik ben blij dat ik vanochtend niet aan de lijn was en het gebakje lekker heb opgegeten. Bij restaurant de Zeuven Heuvels mogen we van de kaart bestellen. Het is een heerlijke lunch en gelukkig genoeg, want we hebben nog wat energie nodig voor het middagprogramma.
Eindelijk gaan we wandelen
Vlakbij het restaurant is een parkeerplaatsje waarvandaan we een wandeling maken over de Wezepsche heide. We worden begeleid door Peter, die van alles weet te vertellen over het gebied. De heide is nog steeds prachtig paars. Heel anders dan vorig jaar, toen het om deze tijd al aardig dor begon te worden.
Het eerste wat opvalt is de vele bijenkasten die er staan, maar goed dat onze dochter niet mee is. Die is erg angstig voor zoemende beesten en voor geweien waar geen hert aan vast zit.
We lopen maar een klein rondje en voordat we het weten is de wandeling alweer afgelopen, maar niet voordat we heel veel foto’s gemaakt hebben van de heide en van elkaar op de heide.
Wat is een Eco Safari?
Vervolgens rijden we naar Nunspeet. In de auto google ik wat een Eco safari is en ik zie elektrische buggy’s op de site staan. Dat wordt vast hartstikke leuk.
Bij het bezoekerscentrum Nunspeet worden we ontvangen door Hendrik Jan, die ons het bezoekerscentrum laat zien. Hij is er erg trots op dat het centrum bewaard is gebleven ondanks dat Staatbosbeheer deze locatie niet meer wilde gebruiken.
Het is een heel leuk bezoekerscentrum echt een aanrader als je in de buurt bent. We krijgen een tas met heel veel folders mee en dan eindelijk mogen we in de buggy’s. Er zijn er twee. Adriaan en ik zitten wat krap achterin, maar het plezier is er niet minder om.
Na twee minuten heb ik al door dat het niet zo’n goed idee was om mijn jas in de auto te laten. Hendrik Jan besteld via de telefoon dekentjes, waar we erg bij mee zijn. We crossen het hele bos door en stoppen op mooie plekken. We zie twee reeën, die niemand op de foto heeft, maar dat mag de pret niet drukken.
Bram is blij dat hij een buggy mag besturen, want hij heeft wat goed te maken nadat hij vanochtend de kano de hele tijd het riet in stuurde. Af en toe crossen we door een plas en door diepe kuilen en langs krappe paadjes.
Onderweg nemen we hilarische foto’s van Nappy met een half hertengewei, dat Hendrik Jan heeft meegenomen om ons les te geven onderweg over geweien en pootafdrukken.
We stoppen bij het Verscholen Dorp, een schuilplaats voor onderduikers tijdens de tweede wereld oorlog. Het zijn niet de oorspronkelijke hutten, die er staan maar evengoed is het indrukwekkend.
Ondertussen verteld Hendrik Jan honderduit, maar we moeten wel door want we worden alweer verwacht bij de volgende en laatste locatie.
Genieten bij de Roskam in Nunspeet
We sluiten de dag af met een diner bij Dorpsherberg de Roskam. We worden hartelijk ontvangen door Anna die ons verteld dat de Roskam het oudste horecapand is van Nunspeet. Je kunt er slapen in het boetiek hotel, maar wij zijn voor het eten gekomen. Het diner smaakt verrukkelijk en wij hebben er een adresje bij om uit eten te gaan.
Aan tafel zitten wij tegenover Jean Paul en Nellie, die nog even aan hun story’s op Instagram willen werken. Bij ons thuis geldt de regel geen telefoons aan tafel, maar goed dat wij nog geen echte volleerde instameeters zijn.
Het was een geweldig leuke dag die jammer genoeg alweer voorbij is, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Aan de overkant van het kozakkenveer in Veesen liepen wij de:
Ruige Route Duursche Waarde
Extra info:
Hier volgen de sites van de diverse ondernemers en VVV’s:
Info over de Veluwe
Alle info over Heerde: Visit Heerde
De website van Natuurboerderij Bakhuis
info over het Kozakkenveer
Info over het Zuivelmuseum vind je hier
Verhuur van de kano’s via Rees outdoor fit
We lunchten bij: de zeuven heuvels
Info over de Wezepsche heide: Visit Oldebroek
Hier hun je een eco-safari boeken: bezoekerscentrum Nunspeet
We aten ons diner in dit geweldige restaurant: Dorpsherberg de Roskam
Kijk ook eens op deze site: Instagrambloggers