Start: Station Heiloo
Provincie: Noord-Holland
Afstand 7,5.
Bewegwijzering: zeegroene pijlen
Link: https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/startpunten/route/landgoederenroute-heiloo-zeegroen/65038/
Wandeling van vroeger
Op 3 februari 2019, was het prachtig weer en deden wij een wandeling van Wandelnetwerk Noord-Holland: het Ommetje Willibrord – Ter Coulster
In principe wandelen we elke week en soms vaker, maar nu kwam het er al twee weken niet van, of in ieder geval niet samen. Ik blog nog niet zo lang, maar wandelen en fotograferen doen we al iets langer. Daarom deze keer een wandeling uit het archief.
Ben je ook met de trein gekomen?
We zijn de trein nog niet uit, of we lopen al fout. Ja, je leest het goed we waren met de trein. Achteraf zei Adriaan: “We hebben een triatlon gedaan, eerst op de fiets naar het station, toen in de trein en daarna wandelen….en daarna nog terug fietsen. Dodelijk vermoeiend!” Hij kan zich soms zo aanstellen die man.
Adriaan mocht een tijdje geen autorijden. Hij had een virus opgelopen aan zijn oog en zag daarom niet zo heel veel. Gelukkig is het weer helemaal goed gekomen en de foto’s zijn ook goed gelukt.
We liepen niet heel erg fout, want na een kleine kilometer komen we in het centrum van Heiloo uit en daar kunnen we de pijlen weer volgen. Eerst maken we foto’s van de kerk en een bankje bij de kerk. Voordat we verder lopen lunchen we even bij Spijkers een echte aanrader.
Dit is geen boswandeling, maar het kan wel
Niet ver van het dorp kom je op het pad dat leidt naar het Heilooërbos. Het is een mooi bos met statige lanen en zeker de moeite waard en vooral in de herfst. Deze wandeling gaat maar een klein stukje door het bos Als je toch een rondje door het bos wil doen, kun je de gele pijlen volgen en kom je na ruim 4 kilometer weer op het punt uit waar het ommetje verder gaat.
Het eerste landgoed
We steken de weg over en lopen langs de buitenplaats van landgoed Nijenburg. Natuurlijk maken we foto’s van zo’n beetje alle gebouwen en gebouwtjes. We lopen eerst een stukje langs het water en slingeren dan door het bos.
Na niet zo’n lange tijd komen we het bos uit, en lopen we over een rustig weggetje. Gelukkig hoeven we niet langs de huizen. We lopen langs een smal pad langs een sloot. Er staan daar sneeuwklokjes en natuurlijk moeten zij van alle kanten worden gefotografeerd.
Dan komen we door een parkachtig bos, met twee vijvers, die wij heel geschikt vinden voor een ijsvogel. De ijsvogel vindt zelf van niet, want hij is nergens te bekennen.
Als we het park uitkomen lopen we over de landerijen naast de A7 richting Alkmaar. Grappig om daar een keer te lopen, terwijl we er zo vaak langs rijden. Iedere keer dat we daar nu rijden hebben we het over deze wandeling. Ik roep dan iedere keer enthousiast “Kijk daar liepen we,”
Het tweede landgoed, zonder landhuis
Dan komen we op het landgoed ter Coulster. Er staat nu een boerderij waar vroeger het landhuis heeft gestaan. Wij hebben liever een landhuis. Je kunt op een bord zien hoe het vroeger geweest is. Er is nog wel een theekoepel en er zijn leuke bruggetjes en een mooi hek. Ga zelf maar kijken! Daar ergens ben ik de dop van mijn Samsung camera verloren, als je de dop vindt gooi hem dan maar weg. Ik heb al een nieuwe camera.
Na het landgoed ter Coulster moeten we de weg oversteken richting Landgoed Willibrordus, maar wij vinden het leuk om daar een beetje verkeerd te lopen. Misschien hebben we een pijl gemist, of staat er geen pijl? Het beste is om op dat punt even op de app van Wandelnetwerk Noord-Holland te kijken of je nog wel goed loopt.
Het derde landgoed, met veel gebouwen en weinig bos
Met een omweg komen we bij landgoed Willibrordus aan. Vroeger was het een psychiatrisch ziekenhuis of zoals mijn ouders het vroeger oneerbiedig noemden het gekkengesticht. Het is een heel groot landgoed met heel veel mooie grote gebouwen. Met in het midden de Cultuurkoepel.
Door al dat verdwalen van ons is het al aardig laat geworden, dus lopen we een beetje door. Het is indrukwekkend, maar ook een beetje druk. We vervolgen onze weg het laatste stuk van de wandeling loopt langs een wat drukkere weg, waar nog wel hele leuke huizen staan.
Voordat we het door hebben zijn we weer terug bij het station, even uitrusten in de trein voordat we aan de rest van onze triatlon beginnen.
Het was een vermoeiende dag, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
