Het Vossenpad van het Zuidhollandslandschap

Het Vossenpad van het Zuidhollandslandschap is een wandeling van 10 of 12,5 kilometer. Je komt over land dat vroeger water was en waar het water nog erg hoog kan staan. Langs paden omzoomd met knotwilgen, een vlonderpad om droge voeten te houden en een dijk met paarden en koeien.

Leuk plekje om te wonen.

Koekoek

Op 5 mei deden we het Vossenpad van het Zuidhollandslandschap. Geen vos gezien, maar wel genoten van het bijzondere gebied met vele hoogtepunten.

De wandeling begint al goed we worden verwelkomd door allerlei vogelgeluiden waaronder een koekoek. Ik herinner me opeens weer dat ik van de week, heel vroeg in de ochtend, niet meer in slaap kon komen door zo’n verdomde koekoek. Vogel gezang kan ik wel waarderen en daar slaap ik wel doorheen, maar dat gekoekoek aan je hoofd daar word je zelf ook een beetje koekoek van.

We zien en horen gelijk heel veel vogeltjes.

Aan de rand van het natuurgebied is een bedrijf gevestigd. Er staat een radio aan. “Could you be loved” van Bob Marley wordt gedraaid. We zingen mee: “Theezakje, theezakje..”. Ook zoiets dat in je hoofd gaat zitten.

Geknotte knotwilgen

De knotwilgen zijn geknot. In het begin denken we dat we meteen foto’s moeten maken, maar er komen nog veel meer knotwilgen en ook nog met takken er aan. Ongeknotte knotwilgen zullen we maar zeggen.

Wat een leuk smal wandelpad omzoomd door knotwilgen en fluitenkruid. Ik zeg tegen Adriaan: “Wat mooi hè? ik hou er van.” Waarop hij zegt: ”Ik niet, weer 500 foto’s bewerken.” Wij fotograferen alles RAW, waardoor je thuis nog even de donkere kamer in moet om de foto’s te ontwikkelen. Gelukkig kan dat tegenwoordig met Adobe Lightroom op de computer, want we hebben geen plek voor een donkere kamer.

De geknotte knotwilgen.

Ik verbaas me dat er van alles uit de knotwilgen groeit. Zoals varens, fluitenkruid brandnetels en paardenbloemen. De knotwilgen blijven gewoon leven en de wilde bloemen ook.

Wat we allemaal niet zien

Vooraf heb ik het PDF-bestand van het Zuidhollandslandschap vluchtig bekeken en ik zag een plaatje van een Buffelkopeend. Als ik het goed gelezen had, had ik gezien dat het een wintergast is en voorkomt in de Gaatkensplas en daar zijn we nog lang niet. Als ik het gelezen had, had ik niet de hele weg overal waar water is hoeven speuren naar de eend.

Bankje met uitzicht op de Oude-Maas. Ook hier komen hangjongeren om fikkie te stoken.

Iedere keer als we een eend zien zeggen we: “Hé een buffelo-eend.” Maar net als de vos geen één gezien en toch is het een fijne wandeling.

Ook komen er bevers voor en als we iets groots zien bewegen in het water denken we gelijk aan een bever, maar ook die zien we niet. Het is gewoon een karper.

Vlonderpad

We passeren meerdere bruggetjes.

We lopen weer verder over nog meer prachtige met knotwilgen omzoomde paden. We passeren een paar bruggetjes en natuurlijk stoppen we te vaak om foto’s te maken. Ook lassen we een macrofoto momentje in. Adriaan is al lang weer vergeten dat hij eigenlijk al te veel foto’s heeft.

Een macromomentje.

Als we onze macrolenzen weer hebben opgeborgen en verder wandelen, komen we uit bij een vlonderpad. Deze vlonders zijn aangebracht omdat het water erg hoog kan staan in de Oude-Maas. Natuurlijk vinden we het prachtig om te fotograferen, te filmen en er overheen te lopen.

Het vlonderpad is geen luxe, want het water kan er erg hoog staan.

Na het vlonderpad komen we uit bij een soort haventje. Weer een leuke plek. Er staan genoeg bankjes om naar de Oude-Maas te kijken, het koolzaad staat er erg hoog en verderop zien we schapen.

Mooi hè al die gele bloemetjes.

Vervolgens lopen we over een soort recreatieterrein, waar bij elk bankje wel een vuurtje is gestookt. Aan het einde van het terrein staat een huis met een privé strandje.

De Oud-Maas voor de deur en een Golfbaan in de “achtertuin”.

Golfbaan

Ik had ergens in een recensie gelezen dat het een saai stuk is langs de golfbaan. Persoonlijk loop ik liever langs een golfbaan, dan langs een drukke weg. Het is zeker geen straf om langs deze golfbaan te lopen. Er staat geen hek omheen en er staan prachtige boompjes op de baan.

Wat een grappige boompjes.

We treuzelen weer verschrikkelijk Adriaan wil eigenlijk op tijd thuis zijn voor de boodschappen, die vanaf 16:00 uur bezorgd worden. We zeggen net tegen elkaar als we langs de golfbaan lopen kunnen we lekker doorlopen. Maar ook hier zien we weer van alles: bomen met roze bladeren, bloeiende kastanjes, een zwart kopje, ganzen die op de golfbaan lopen en een winterkoninkje.

Best druk? Ik zie helemaal niemand.

Het is best druk op de golfbaan. We zien ook een paar bejaarde dames moeizaam achter een karretje lopen. Zouden ze gewoon met de rollator de golfbaan opgelopen zijn? Adriaan heeft een idee als we later te oud zijn om te wandelen gaan we ook golfen. Lekker achter zo’n golf-rollator lopen of we kopen een buggy en laten ons rond rijden. Dan ben je toch lekker buiten in het groen.

Klein Profijt

We lopen langs het Klein Profijt  waar je een extra stukje van 2,5 kilometer kunt wandelen. Er zijn sporen te zien van bevers en misschien zie je een lepelaar. We twijfelen, maar lopen toch door. Bevers slapen overdag en wij vinden 10 kilometer lang genoeg. Er staat een auto geparkeerd bij het bord. Ik wil net een tirade afsteken dat het belachelijk is dat iemand zijn auto daar parkeert blijkt het de auto van de boswachter van het Zuid-Hollandse landschap te zijn.

Geen foto van het Klein Profijt, wel van een paar schapen.

Foto’s maken met je ogen

We zien meerdere puttertjes en één van de puttertjes zit in een boom met witte bloemetjes. Het is een prachtig gezicht en ik maak een foto met m’n ogen, want zodra ik mijn camera of de verrekijker op hem richt vliegt hij weg.

Het is weer tijd om te lunchen. We zijn al langs veel bankjes gelopen, maar omdat er zoveel vliegen zijn hebben we die overgeslagen. Adriaan heeft liever geen vlees op zijn vegetarische broodje. Lees: Adriaan heeft liever geen vliegen op zijn broodje met honing.

Een stukje verderop komen we langs een bankje zonder vliegen dus daar genieten we van ons broodje. Er komen twee mensen langs lopen. Hij loopt verbeten richting Klein Profijt en zij stapt rechtdoor. Adriaan zegt: “Die hebben ruzie.” Ik moet lachen, want volgens mij horen ze niet bij elkaar.

De Paardenfluiter is er weer

Zou, die vos hier ergens zitten?

We lopen een stuk langs een weg waar het heel rustig is. is Dat dat kan zo dichtbij Rotterdam. Alleen de vrouw, van het stel dat volgens mij geen stel is, loopt vlak voor ons. Hoe dat kan is me een raadsel, want wij hebben toch best een tijdje op het bankje gezeten. We volgen de aanwijzingen op van de komoot-mevrouw en volgen de pijlen vossenpad. Net als we genoeg krijgen van langs de weg lopen, mogen we via een opstapje een dijkje op.

Dijkje met paarden.

Langs de dijk staan allemaal paarden. Ik vind dat best een beetje eng, want ze zien er wel lief uit, maar ook heel erg groot. In mijn hoofd zeg ik tegen mijzelf: “Deze paarden zijn wandelaars gewend, anders mochten wij hier niet lopen.” En inderdaad is dat zo ze gaan opzij als we langs lopen.

We balen een beetje omdat de vrouw nog steeds voor ons loopt en de paardjes wegjaagt, maar gelukkig voor ons besluit ze om in het gras te gaan zitten. Eén van de paarden vindt dat heel interessant en knabbelt aan haar jas en rugzak. Lopende mensen zijn ze gewend, maar zittende mensen dat is een ander verhaal. Wie doet dat ook, je gaat toch niet in het gras zitten op een dijk vol paarden?

Niet fluiten naar een Vos!

Wat een mooie plek terwijl we foto’s maken van de paarden komen er vanuit het gras, naast de dijk, vechtende gele kwikstaartjes omhoog vliegen. Er staat ook een voskleurig paard en Adriaan wil graag dat hij omhoog kijkt voor de foto. Dus Adriaan fluit naar hem. In plaats van dat het paard poseert, loopt hij op ons af. Toch even een zenuwachtig momentje, want dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Waarom heet deze wandeling Vossenpad?

De hele wandeling vragen wij ons af waarom dit pad het vossenpad heet. We hebben geen vos gezien, dus ik opper dat er misschien een voskleurig paard wordt bedoeld, dat noemen ze ook een vos en die hebben we wel gezien.

De stagiaire, die de folder in elkaar heeft geflanst heeft dat niet begrepen en heeft een plaatje van een vos op de omslag van de folder geplaatst. Adriaan heeft zoiets dat het pad gewoon een naam moet hebben. Net als bij de stationsstraat daar is ook niet altijd een station.

Hé een eendenkooi of was het een fuik.

Kip caravan

We passeren meerdere opstapjes over hekken, omdat hier vee graast. Vooraf had ik in de recensies gelezen dat veel opstapjes stuk waren en dat klopt inderdaad ze zijn nog steeds stuk. Sommige zijn vervangen door stapels wiebelige stenen. Wij hebben er geen moeite mee, maar wellicht is de route niet voor iedereen geschikt.

We lopen langs een kip caravan. Niet van het merk kip, maar een caravan met kippen. Wat een leuk initiatief: de kippen mogen los rondscharrelen om wurmpjes en dergelijke op te eten en als die op zijn dan zet de eigenaar de kip caravan gewoon een stuk verderop. Jammer genoeg is er op het moment vogelgriep en mogen de kippen niet los rondlopen. Ik had wel leuk gevonden om een paar kipjes tegen te komen.

Over koolzaadvelden en een fazant

Verderop op de dijk zien we een fazanten stelletje. Het mannetje staat mooi in het midden van het dijkje met op de achtergrond twee gele koolzaadvelden. Echt de winnende foto, zo noemen we dat, wat we winnen laat ik in het midden. Natuurlijk blijft de fazant niet staan en vlucht samen met mevrouw fazant de gewassen naast de dijk in. Volgende keer neem ik een opgezette fazant mee.

Koolzaadveld.

Het is best een lang stuk langs de dijk maar gelukkig is er genoeg te zien. Zoals velden met gewassen aan weerszijden, af en toe staat er een bord: zomertarwe, suikerbiet en tarwe staat er op. Handig! Zouden ze dat voor de wandelaars doen, of weet de boer zelf niet wat hij gezaaid heeft. Bij de koolzaadvelden, die wij natuurlijk het mooist vinden staat geen bordje, maar dat zien we zelf ook wel.

We zien een paar koeien liggen, deze lopen ook los op de dijk, maar de dames hebben geen zin en blijven gewoon liggen. Als je bang voor dieren bent moet je deze wandeling niet doen. Ook zien we weer eens een haas in het veld. Het lijkt een goed hazenjaar, bijna elke wandeling zien we er wel één.

Barendrecht

Vuurtorenflats genomen met de telelens.

We komen uit bij water en een nieuwbouwwijk. In een tuin van een huis zien we bomen met paarse bloemetjes, nog nooit gezien. Aan de overkant van het water zien we vuurtorenflats en allerlei andere moderne huizen. Volgens komoot moeten we over het fietspad lopen, maar er is ook een pad langs het water dat ons leuker lijkt. We kiezen voor dat pad , het komt aan het eind toch weer op het fietspad uit.

Het riet groeit gewoon door de roosters heen.

We zien een buis in het water. Er zit een illuster gezelschap op: een schildpad, een eend en een meerkoet. Ik zou er zo een kinderboek over kunnen schrijven.

Weer eens wat anders dan natuur.

De gebouwen aan de overkant spiegelen mooi in het water. Ook hier stoppen we niet met fotograferen. Vlak voordat we rechtsaf moeten ontdekken we een leuke brug en natuurlijk maken we er een foto van.

Aan de overkant is de stad.

Sky, Moon, Mirror, Environment

We zijn bijna terug bij de parkeerplaats, maar we lopen nog langs een uitzichtpunt met een spiegel er bovenop. Wij zijn dol op dat soort dingen en ook al zijn we moe, we beklimmen de berg. Je kunt inderdaad ver kijken, alleen de spiegel valt een beetje tegen. We hadden glassex mee moeten nemen, want hij is echt erg vies.

Jammer genoeg heb ik geen schoonmaakmiddelen bij me.

Na ook hier weer een rolletje vol geschoten te hebben lopen we terug naar het parkeerterrein. Daar staan de vrouw en de man, die volgens mij niet bij elkaar hoorden, samen bij een auto. Deze ene keer heeft Adriaan gelijk. Het was dus toch een stel dat ruzie had. Gelukkig heeft ze het avontuur met het paard overleefd.

De fantastische wandeling is weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Panorama vanaf de Gaatkensbult.

Alle info op een rijtje

Start: Parkeerplaats Carnisse Grienden, Koedood 20, 2993 AL Barendrecht.

Provincie: Zuid-Holland

Afstand: 10 of 12,5 kilometer

Link naar het GPX-bestand, of naar komoot.

Bewegwijzering: Wandelen via komoot, of met de beschrijving in de wandelfolder van het Zuid-Hollands landschap. Gratis aan te vragen via onderstaande link.

Link: https://www.zuidhollandslandschap.nl/routes/wandelroute/vossenpad

Meer over ons

Op deze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Nog meer wandelingen in het Zuiden van Zuid-Holland

Tip! De NS wandeling Den-Haag die je in twee etappes kunt lopen van 11 en 8 kilometer. Een andere leuke route van het Zuid-Hollands Landschap is het rondje Ockenburg van 9 kilometer.

Brielle ontdekken
Voorne-Putten jouw wandeleiland
Door de duinen van Goeree. De koploper (deel 2)
Het Vossenpad van het Zuidhollandslandschap
Ontdek Strijensas

10 reacties

  • Hoi José leuk! Ik hoor van Adriaan dat hij je al heeft geholpen. Het werkt wel, maar je moet even weten hoe.

    groetjes Laura

  • geweldig heb er zin in,
    Ik wandel met behulp van Komoot, alleen de link op je site werkt niet goed , misschien kan je er ff naar kijken

  • Hoi Annet, ja hoor er was genoeg plek en verderop was ook nog een groter parkeerterrein.
    Wij parkeerden bij: Carnisse Grienden, Koedood 20, 2993 AL Barendrecht.
    Aan het einde van de Veerweg 3161 EX Rhoon is ook een parkeerterrein. Dan begin je langs de golfbaan en eindig je bij de grienden.
    Veel plezier met de wandeling!
    groetjes Laura

  • Dankjewel Marian, voor je leuke compliment. Altijd fijn om te horen.

    groetjes Laura

  • Weer een prachtige wandeling adriaan en laura. Was weer een genot!

  • Hoi Maria, bedankt weer voor je complimenten. Het was ook weer zo’n leuke wandeling.

    Groetjes

  • Laura en Adriaan, wat een gezellig verhaal met prachtige foto’s hebben jullie van deze wandeling bij Barendrecht gemaakt. Ik heb er lekker van genoten!
    Veel liefs en groetjes van Maria

  • Dankjewel Ingrid voor de complimenten en hij moet wel :D.

    Groetjes Laura

  • Wat een heerlijke groene foto’s hebben jullie. Fijn om te lezen en dat je de tijd hebt genomen om ze te bewerken Adriaan 🤗

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *