Rootsroute Overasseltse en Hatertse Vennen

Wandelen langs de Overasseltse en Hatertse Vennen is echt een belevenis. Het is daar zo ontzettend mooi. Wij deden een wandeling van tijdschrift de Roots in twee etappes. We sliepen in de buurt in een hele leuke B&B en brachten ook nog een bezoekje aan Wijchen en Nijmegen.

Wandelen en slapen bij de Overasseltse en Hatertse Vennen

Van 3 tot en met 5 september sliepen wij twee nachten bij B&B Het Gelders buitenleven. Deze Bed & Breakfast is dichtbij de Overasseltse en Hatertse Vennen en daarom hebben we daar een wandeling uitgezocht, die we in twee etappes gelopen hebben. Wat een prachtige omgeving. Best gek dat we hier nog niet eerder gewandeld hebben.

Als we bij het parkeerterrein aankomen is het al best druk, maar gelukkig is het een groot parkeerterrein en vinden we makkelijk een plek. Later blijkt dat het heel veel mensen zijn die daar hun hond uitlaten. Vlakbij de parkeerplaats is een honden losloopgebied, waar de honden in een vennetje kunnen zwemmen.

Als ik maar niet weer struikel

Iedereen loopt dezelfde kant op, maar onze wandeling start ergens anders. We komen al snel bij een vennetje uit met bloeiende heide. De spinnen hebben weer hun best gedaan, daarom hangen er heel wat webben tussen de heideplanten. Het is een prachtig gezicht.

Om de heide en het vennetje heen is een afrastering gemaakt van palen met staaldraad. Dit ven moeten we vanaf een afstand bewonderen. Gelukkig is de afrastering wel goed te zien en zijn er geen wandelende duinen zoals in Denemarken. Dus vandaag struikel ik niet.

Een jurk met voering

We hebben nog maar een klein stukje gelopen en ik heb al spijt dat ik een jurk met twee lagen heb aangetrokken. De voering van de jurk kruipt omhoog en blijft ergens in een prop bij mijn heupen hangen en het ergste is, ik heb voor morgen ook zo’n jurk ingepakt. Dit is een notitie aan mezelf: “Wandelen in een jurk met voering is vreselijk.” Ik hoop dat ik het onthoud.

Ondertussen lopen we langs mooie uitzichtpunten en lopen we een trap op. Natuurlijk schieten we weer niks op en maken we overal foto’s van. Bloeiende heide en water dat is echt een perfecte combinatie.

Over trappen gesproken. Bij mijn moeder haar “aanleunwoning” loop ik altijd naar boven via het trappenhuis. De buurvrouw, die mij uit het trappenhuis ziet komen zegt: “Je hoeft geen trappen te lopen, want je bent slank genoeg.” Wat een logica, je hoeft dus alleen te bewegen als je te dik bent. Het is maar dat je het weet.

Zoveel vennetjes

We zijn niet de enige, die aan het wandelen zijn. Dat komt vast omdat het zondag is en prachtig. We genieten evengoed van alle mooie vennen waar we langs lopen. De ene plek is nog mooier dan de andere. Als snel zijn we de tel kwijt, hoeveel vennen we tegenkomen. Verderop zien we een ven met witte vogels, Door de verrekijker ontdekken we dat het lepelaars zijn.

Vlinders die niet willen poseren

Maar deze wandeling gaat niet alleen maat langs de vennen. We komen ook door een stukje bos en door een veld met heel veel Jacobskruid. Er fladderen kleine vlinders om de bloemen en natuurlijk moet Adriaan foto’s maken, maar de vlinders willen niet stil zitten. “Het lukt niet” zegt Adriaan. “Ik heb ook een verkeerde lens erop.” “Ja” zeg ik “Dan is het logisch dat ze niet willen poseren.”

AVRO’s Wie-kent-kwis

Verderop komen we langs een rare stellage. Even denken we dat het de caviabak van de “Wie-kent-kwis” is, maar nee het is een kreeftenscherm. Blijkbaar komen er marmerkreeften voor in de Hatertse Vennen. Een exoot, die er oorspronkelijk niet hoort. Als Staatsbosbeheer niets doet dan zullen de knoflookpad en de kamsalamander verdwijnen en dat willen we natuurlijk niet. Ik vraag me af hoe die kreeften daar dan komen, maar dat staat niet op het informatiebord.

Meeuwen lokken is volgens mij een goed idee, die zijn gek op kreeft. Maar dan krijg je natuurlijk weer meeuwenoverlast. Wat een dilemma, het is maar goed dat ik niet bij Staatsbosbeheer werk.

Restaurant St. Walrick

We kunnen eindelijk doorlopen, want we lopen door een bos en bosfoto’s hebben we al. Als we het bos uitkomen moeten we de weg oversteken. Links van ons zien we vlaggen hangen, van restaurant St. Walrick. Wij hebben vandaag nog brood van huis mee om te lunchen, maar voor morgen onthouden we het.

We zijn weer in het vennengebied beland. Ook hier hebben we een prachtig uitzicht op de vennen en verder genieten we van de bloeiende heide, prachtige bramenstruiken, wilde marjolein, libellen en een salamander. Bij deze vennen zien we veel soorten ganzen en vier lepelaars.

Ruïne van St. Walrick

We komen ook langs de Ruïne van St. Walrick. Aan twee bomen in de buurt van de ruïne hangen allemaal lapjes. Het zijn zogenaamde koortsbomen. Men geloofde dat als je een lap van je kleding in een koortsboom hing dat je daarmee de koorts kon afwenden. Zo te zien geloven mensen het nog steeds.

In de buurt van de kapel is een haagbeuk geplant ter herdenking aan allen, die geleden hebben en nog steeds lijden aan de gevolgen van de corona-pandemie. Zou het ook helpen tegen corona een lapje in een koortsboom hangen?

Na alles weer uitgebreid gefotografeerd te hebben vervolgen we onze weg.

Hebben die mensen geen kleren aan?

We lopen op een mooi glooiend bospaadje, dat erom vraagt om gefotografeerd te worden. Er komt echter een man aan, die in zijn blote bast loopt en die mag natuurlijk niet op de foto. Verderop zien we kans om een foto te maken, maar als Adriaan bezig is met de instellingen komen er nog twee naaktlopers aan.

Deze mensen zijn niet bloot, maar hebben vleeskleurige shirtjes aan. Waarschijnlijk dachten ze, bij het bestellen in de webshop, dat het oranje was. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je vleeskleurige kleding mooi vindt.

Het laatste stuk lopen we door een gebied waar de honden los mogen lopen. Nu snappen we waarom iedereen vanochtend deze kant op liep. Voordat we het weten zijn we weer terug bij de auto en rijden we naar B&B Het Gelders buitenleven.

B&B Het Gelders buitenleven

We slapen vannacht in de Vlinder een tweepersoonskamer met eigen badkamer. Er zijn in totaal vier kamers, waarvan onze het minst fotogeniek is. Onderaan het blog vind je de link naar de B&B, waarin alle info staat over de andere kamers.

Als eerste bekijken we onze kamer en de badkamer. Het is er lekker schoon en fris. De handdoeken liggen klaar in de moderne badkamer. Het bed is opgemaakt en ligt heerlijk. We maken wat foto’s en pakken onze tassen uit.

De ontbijtzaal (De Bloemenweide) bevindt zich in een apart gebouwtje, daar is ook een koelkast waarvan elke bewoner een gedeelte mag gebruiken en je kunt er o.a. chips en drinken kopen.

Wij rijden naar Overasselt om bij de Plus koud drinken te halen. We lopen langs de brood en banket afdeling en daar verkopen ze een Abrikozenhoef. Adriaan houdt niet van abrikozen, dus als ik vraag of hij een Abrikozenhoef wil zegt hij: “Nee abrikozen hoef ik niet.”

Chinees eten in Groesbeek

We rijden naar Groesbeek voor het diner en belanden bij een Chinees restaurant. We hebben al twintig jaar niet meer bij een Chinees restaurant gegeten en we vragen ons af waarom niet, want de Rijsttafel Lee Ho Fook is heerlijk. Het is kermis in Groesbeek en we willen nog foto’s maken van de zonsondergang, dus rijden we na het eten terug naar de Vlinder.

Daar pakken we de statieven bij elkaar en rijden naar de parkeerplaats aan de Hessenbergseweg. vanaf daar is het ongeveer 2 kilometer lopen naar het Eendenven. Adriaan zijn statief staat meteen, maar ik speel een aflevering van het perfecte plaatje na en sta zoals gewoonlijk te worstelen met mijn statief.

Als we eenmaal staan ontdekken we na een paar foto’s dat we in een mierenhoop staan en dat we omsingeld zijn door mierenhopen. Het moment dat de hemel in vuur en vlam staat hebben we daarom niet afgewacht.

Het ontbijt van Anita

De zonsopkomst met een laagje mist op het land tegenover de B&B hebben we gemist, want we slapen iets langer uit dan gepland. We ontbijten met appeltaart en heel veel broodjes en yoghurt met muesli. Anita heeft een heerlijk ontbijtje klaar gezet en natuurlijk is het veel te veel dus nemen we wat broodjes mee voor onderweg, want vandaag doen we deel twee van de route.

We starten weer op dezelfde parkeerplaats en beginnen met hetzelfde stuk waar we gisteren geëindigd zijn bij het hondenlosloop gebied, Ook al is het maandag het is er best druk, maar net als gisteren wordt het na een klein stukje lopen alweer een stuk rustiger.

Het rode jurkje

Vandaag heb ik een rood opkruip jurkje aan. Leuk voor de foto, maar vreselijk om in te lopen. Ik zeg tegen Adriaan: “Ik wil ook een keer een foto maken van iemand met een rode jurk.” Waarop hij zegt: “Ik heb niet zoveel rode jurkjes.”

We lopen langs een plek waar koeien met grote horens grazen. Gelukkig staan ze achter prikkeldraad, want er zijn ook stieren bij. Stel je voor dat ik daar langs moet lopen met mijn rode jurk aan.

Na een stukje lopen komen we uit bij een weg. Naast de weg is een fietspad dat slingert tussen de hoge bomen. Een echt westphilwandelt weggetje wat we op verschillende manieren proberen vast te leggen. Adriaan heeft de Roots-route een klein beetje aangepast en daarom moeten we linksaf slaan op een eigen weg met camerabewaking. Dat doen we toch maar niet, dan maar iets langer langs de weg.

Als je moet kiezen

Als je maar één dag hebt om te wandelen en je wil hooguit 10 kilometer lopen, dan kun je het beste de route van dag één kiezen. Niet dat dit deel niet mooi is, maar de route van dag één is echt het allermooiste.

Na een klein stukje langs de weg steken we de weg over. Waar we langs weilanden komen. We zien een hele leuke duiventil, een groepje nieuwsgierige koeien en een veld met heel veel vogels.

Ook vandaag wandelen we weer langs vele mooie heidevelden en zelfs heuvels met heide. We houden ons braaf aan de route, maar soms is het wel verleidelijk om een ander weggetje in te slaan.

Cosplay paarden die je niet mag voeren

We lopen langs paarden met paardendekens aan, of heet dat in de zomer een paardenlaken? Ik vind dat niet zo mooi voor de foto een paard met kleren aan, maar het zal ze wel beschermen tegen de zon of de vliegen. Eén van de paarden is verkleed als een zebra met een zebralaken om zich heen. “Ha” zegt Adriaan ”Dat is een cosplay paard, die verkleed is als een zebra.”

Op een bordje bij de weide staat dat ze niet gevoerd mogen worden. Er staat een wortel en een appel op met een kruis er doorheen. Ik zeg: “Je mag ze geen wortel of appel geven, maar misschien wel een hamburger.”

Opzoek naar een bankje

Zoals gewoonlijk zijn we weer eens op zoek naar een bankje. We lopen langs een lange rechte weg door het bos, maar nergens een bankje te bekennen. Als ik de moed al bijna heb opgegeven ontdekken we een mooi bankje, op een heuvel, met aan beide kanten een prachtig uitzicht. Aan de ene kant een heideveld en aan de andere kant de natuur om het Wijchensche ven. Als we nog maar net zitten vliegt er vlak voor ons een specht van de ene naar de andere boom en weer terug. Een klein geluksmomentje.

Het Wijchensche ven

Verder maar weer, we lopen richting het Wijchensche ven en eigenlijk er ook langs, maar daar zie je niks van. Bij het grote ven aangekomen maken we foto’s. Het ven lijkt wel een stuwmeer en is ook echt veel groter dan alle andere vennen, die we zijn tegengekomen. Net als we verder willen lopen, vliegt er vlak voor onze neus een ijsvogel langs. Weer een geluksmomentje wat leuk om er eentje te zien na best een lange tijd.

De snelweg

We steken de weg over en ropen richting de snelweg. Dat had van mij niet gehoeven, maar soms kan het niet anders. Er rijdt een vrachtwagen van Vos langs en ik roep: “Kijk Vos.” Adriaan vraagt “Waar dan”. Waarop ik zeg: “Je verwacht hier toch geen echte vos?” “Nee” zegt hij, “maar ik verwacht hier ook geen ijsvogel en toch heb ik er net één gezien.”

Gelukkig is het niet lang langs de snelweg. We lopen langs de Eikenhorst theehuis en boerenspelen. Je kun je er iets eten of drinken of met de boer spelen. Wij lopen door, want we zijn bijna bij de auto.

Als we bijna bij de parkeerplaats zijn lopen we nog langs een mooie boerderij met een prachtige tuin, die ook op de foto moet.

Voordat we terug rijden naar B&B Het Gelders buitenleven eten we nog een verlate lunch bij restaurant St. Walrick, waar je heerlijk op het terras kan zitten.

Bliksembezoek aan Wijchen

Adriaan vraagt zich de hele tijd af of we in Gelderland, Brabant, of Limburg zijn. Dat is niet zo gek, want als je de rivier over gaat zit je in Noord-Brabant en rij je richting Mook dan zit je in Limburg. Vanavond eten we in Wijchen en brengen we een bezoekje aan het Museum kasteel Wijchen.

Heel wat jaren geleden fietste ik toevallig langs dit mooie kasteeltje, dus nu we in de buurt zijn slaan we het niet over. We lopen eerst door het nabijgelegen parkje en vervolgens maken we weer heel veel foto’s van het mooie kasteel. Volgende keer gaan we het ook van binnen bekijken.

Daarna lopen we naar Lunch en diner café “Lieve Sophie”. We komen langs een etalage met carnaval attributen. De carnavalsnaam van Wijchen is Urnerijk, maar Adriaan leest urinezeikers en dat is een hele rare naam en dubbelop.

Het eten bij “Lieve Sophie” is echt geweldig. Ik vind dat ze naar Zaandam moeten verhuizen dan kunnen we er vaker heen. We hebben alleen tijd voor het hoofdgerecht, want er staat nog iets op het programma voor vanavond.

Het gezicht van Nijmegen

We hebben een zonsondergang besteld bij het gezicht van Nijmegen en we krijgen onze zin. Wij parkeren onze auto ergens in de Wijk Lent en moeten daarom nog een stukje lopen met de statieven, maar je kunt ook heel dichtbij de brug “de Lentloper” parkeren. Overal is het betaald parkeren, maar ’s avonds is het gratis. Natuurlijk ben ik weer onhandig met het statief en worden we deze keer helemaal lek geprikt door de muggen. Maar de zonsondergang is fantastisch en we zien ook nog schattige konijntjes.

Als het donker wordt rijden we terug naar de B&B. Wat een leuke maar vermoeiende dag morgen ontbijten we wat later.

Walk of the Town

De laatste dag pakken we onze tassen in en worden we weer verrast door een lekker ontbijtje van Anita. Na afscheid genomen te hebben rijden we nogmaals richting Nijmegen. Om de walk of The Town te wandelen.

Een route waarbij je groene lijnen en pijlen op straat kunt volgen langs de vele bezienswaardigheden van Nijmegen. De wandeling is ongeveer 7 kilometer en je kunt de wandeling op elk willekeurige plek starten. P2 waar wij onze auto hebben geparkeerd is vlakbij het Kronenburgerpark en daar kun je de wandeling ook starten.

Wij lopen eerst steeds verkeerd, maar op een gegeven moment hebben we het door. We komen langs prachtige plekken, maar omdat het te warm is om te wandelen maken we de wandeling niet helemaal af.

We lunchen bij de Blonde Pater, de broodjes smaken heerlijk en ook dit restaurant mag van ons verhuizen naar Zaandam. Na de lunch lopen we nog even naar het Kronenburgerpark en vanaf daar terug naar de parkeerplaats.

Het midweek weekend is weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

We sliepen bij: Bed & Breakfast het Gelders Buitenleven, IJkelaarstraat 4, 6611 KN Overasselt

Meer over ons en informatie over de wandeling

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Start: Parkeerplaats ‘De Diervoort’ in Overasselt.

Provincie: Gelderland

Afstand: Twee etappes van 8,55 en 9,05 kilometer. De hele route is 14,8 kilometer

Bewegwijzering: geen, maar er zijn wel bewegwijzerde routes van Staatsbosbeheer. De Vennenroute van 6,5 kilometer (geel) of het Natuurbeleefpad van 3,5 kilometer (rood).

Link naar ons Komootbestand:

Deel 1: Link naar ons GPX-bestand, of rechtstreeks naar komoot.

Deel 2: Link naar ons GPX-bestand of rechtstreeks naar komoot.

Link naar de route van het Rootsmagzine: https://www.wandelnet.nl/wandelroute/1419/Overasseltse-en-Hatertse-Vennen

Restaurants, die wij bezochten:

Lunch en diner café “Lieve Sophie”, Spoorstraat 22, 6602 AZ Wijchen

Café de Blonde Pater, Houtstraat 62, 6511 JP Nijmegen

restaurant Sint Walrick, St. Walrickweg 5, 6611 KG  Overasselt. Hier kom je langs tijden de wandeling

Parkeren voor zonsondergang bij de vennen: Hessenbergseweg 5, 6611 KC Overasselt

Parkeren in Nijmegen voor de Walk of the Town: P2 Oude Stad, Heselaan 12, 6541 MG

Wandelingen in de buurt

Deze wandelingen zijn tussen 26 en 31 minuten rijden vanaf Overasselt:

Door het Renkums beekdal een wandeling van 9 kilometer, of een wandeling door het land van de Peel bij De Rips van 12 kilometer. Ook kun je een prachtige wandeling maken van 8 of 11 kilometer door het Nationaal Park de Maasduinen