Baggeren door Varkensland

Start: Moerland, 1151 AX Broek in Waterland

Provincie: Noord-Holland

Afstand: 10,5 km, maar wij maakten er 13 van

Bijzonderheden: Het weiland is niet toegankelijk tussen 15 maart en 1 juli

Bewegwijzering: Rode pijlen en knooppunten. Let op! In het weiland moet je de witte palen volgen

Link: https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/ommetje-van-de-maand/baggeren-door-varkensland/114598/

Oude liefde roest niet

Al heel lang ben ik opzoek naar een route die ook door het dorp van Broek en Waterland gaat. Want ik hou er zo van, van die prachtige geschilderde huisjes, het schattige prieeltje in de dorpskern en het eenden-huisje. Al sinds het zeilkamp van 4 HAVO is het een liefde die niet meer overgaat.

Ommetje van de maand september

Ik was dus erg blij met het ommetje van de maand september van Wandelnetwerk Noord-Holland. Wat alleen jammer is van die ommetjes dat het begrijpend lezen routes zijn en dat de app van Wandelnetwerk Noord-Holland het bij deze routes niet doet. Althans je kunt niet zien waar je bent op het kaartje.

Ik had vooraf goed gekeken en dacht nog wat een makkie alleen rode pijlen, dat gaat ons lukken. Maar natuurlijk had ik tussen het verhaal van Joop Duijs niets gelezen over witte palen in het weiland. Wel van alles over geld van de VOC en over het terras bij de kerk. Bovendien doet Joop de wandeling niet in de volgorde zoals het op de website staat, maar andersom. Het staat er wel hoor over die witte palen, maar toen was ik allang afgehaakt. Sorry Joop.

Een makkie deze route?

In het begin is het ook een makkie, vrolijk volgen we de rode pijlen en de knooppunten. Al gauw staan we langs het water foto’s te maken van het prieeltje en de mooie huisjes. Ik mag weer op een bankje zitten en Adriaan maakt er foto’s van. Zoals gewoonlijk schieten we niet echt op.

Toch moeten we veel te snel naar ons zin het dorp uit, maar aan het einde van de wandeling kom je weer terug in het dorp. Dus het mooiste bewaren we voor het laatst.

Woonboten boulevard

Het eerste stuk gaat een heel stuk rechtdoor langs de Broekervaart. Zelfs wij kunnen hier niet verdwalen. Het is best druk met fietsers, auto’s en ander wandelaars. Het zal wel door het mooie weer komen.

We zien lelijke eendjes rijden van de Ducktrail en natuurlijk maken we weer overal foto’s van. Als we een stuk gelopen hebben komen we langs de woonboten. Sommige heel mooi en sommige wat minder, maar allemaal hebben ze een pontje om aan de overkant te komen. Je zal toch haast hebben.

Ik zie een pontje aan onze kant liggen met een slot er op. Heel mutserig denk ik: “Wat nou als je thuis bent en de pont ligt op slot aan de overkant.” Deze mensen zijn dus niet thuis, soms moeten dingen even bij me landen.

We worden ingehaald door een stel wandelaars, die alles vastleggen met hun telefoon. Ik weet dat sommige mensen echt mooie plaatjes maken met hun smartphone, maar deze mevrouw probeert huisjes aan de overkant te fotograferen, waar wij de telelens voor nodig hebben. Dus ik moet er hardop om lachen, gelukkig is er verkeer en hoort ze het niet.

Fijn dat er picknicktafels zijn

Als we voorbij de woonboten zijn komen we op een plek waar picknicktafels staan. Dat is best fijn want we hebben wel zin in een broodje. Het zit best lekker zo langs de waterkant. Een beetje kijken naar de paarden aan de overkant en de bootjes op het water. Maar we waren aan het wandelen, dus pakken we de spullen weer bij elkaar en gaan weer op pad.

We lopen verder langs een foeilelijke boot die te koop is. Ik opper dat het misschien iets is voor een Nikonclub uitje, of een drijvende fotostudio. Volgens Adriaan is hij te laag, dus we zien er toch vanaf.

We naderen een viaduct over het water, vlak voor het viaduct lopen we langs autobedrijf Waterland. De auto die daar door de gevel gaat moet natuurlijk op de foto.

Gelukkig is er voor de wandelaars een trap om op de brug te komen, want als je op de fiets bent moet je een behoorlijk eind omrijden. Er zit een vrouw op de trap van de brug te roken, mag dat thuis niet? Wat een rare plek om even te gaan zitten.

Wij zouden de route iets anders doen

Nu komt er een heel saai stuk langs de kanaaldijk, maar wij houden ons braaf aan de route. Mijn tip is echter om na het eerst volgende bruggetje af te slaan richting de dorpsstraat. Je kunt er dan voor kiezen om naar rechts te lopen. Gelijk richting varkensland, of je doet een heen en weertje naar de dorpskern van Watergang.

Maar zoals ik al zei, wij lopen braaf langs de drukke weg achter de rode pijlen aan. Om uit te komen op de dorpsstraat in Watergang. We komen bij een bruggetje waar “Nooit gedacht” op staat. Jammer genoeg heeft iemand er een bestelbus voor geparkeerd. Waarom? Er staat heel dichtbij een schattig campertje en iets verderop een oldtimer, waarom staan die daar niet geparkeerd? We lopen nog even verder het dorpje in naar het kerkje en weer terug.

Weer achter de rode pijlen aan richting het Varkensland, maar daar zijn we natuurlijk nog lang niet, want onderweg moet alles op de foto.

We komen langs een kraampje met plantjes van 0,50 cent. Het is een koopje, maar waar laat ik die plantjes tijdens de wandeling.

Wat een wind m’n kind

Ik heb trouwens vandaag een nieuwe hoed op. Hij is wat groter dan mijn andere zonnehoedje en ik heb hem al een paar keer vast moeten houden, omdat hij bijna van mijn hoofd was gewaaid. We komen een vrouw tegen, die mij complimenten geeft over mijn hoed. Leuk natuurlijk, maar de volgende keer toch maar weer mijn andere kleine hoedje op.

Er rijdt een vrouw langs op de brommer ze heeft net zo’n gat in haar shirt als Adriaan in zijn slaapshirt heeft, maar deze zit bij haar schouder. Zou Adriaan een trendsetter zijn?

Als we eindelijk op het bruggetje staan om vervolgens het weiland in te lopen, zien we twee vrouwen in twee kano’s. De eerste heeft een kano met een motortje: een fluisterkano. Dat willen wij ook wel.

Eindelijk het varkensland

Het weiland is maar een beetje drassig en geen varken te bekennen, maar wel koeien. Ook komen we langs een tractor met een lachend gezichtje. Hij doet ons denken aan Brum Brum, een tv-serie waar onze dochter vroeger naar keek. Zij vond het leuk, wij vonden het zo stom.

We lopen vrolijk het weiland in. Tot nu toe is het nog duidelijk waar je heen moet, we lopen tussen het riet door dat zo hoog staat dat je niets anders ziet dan het pad voor je. Dit pad is wederom niet geschikt voor witte schoenen, een rolstoel of een rollator. We komen bij een mooie hoge brug uit en deze moet van alle kanten op de foto. Wat geeft het, we hebben de tijd.

Na de brug komen we op een veldje waar koeien staan en liggen. De meisjes willen erg graag op de foto en blijven geduldig poseren. Om de koeien heen is zo’n tijdelijk schrikdraad gespannen. Wat een grapjas die boer. Voorzichtig kruipen we onder het draadje door. Eerst onze spullen en dan wij. We gaan nog steeds goed.

Na een stukje gelopen te hebben komen we weer over een brug er ligt een steiger naast aan het water, dus Adriaan moet weer liggen om foto’s te nemen. Er staat ook een picknicktafel, dus is het weer tijd om even te zitten. Mijn drinken is al bijna op, maar we hoeven niet meer zo lang toch?

Je moet ook beter lezen Laura!

Na het bruggetje blijven we rechtdoor lopen, omdat we geen pijlen meer zien. We lopen langs paarden, die gelukkig wel achter een hek staan. Langs koeien durf ik, maar paarden dat is andere koek.

We lopen naar mijn idee veel te dicht langs de woonboten, maar we weten ook niet hoe we anders moeten. We komen bijna bij een verhard pad uit het Woudweeren.

Het is dat we Westphilwandelt  zijn anders hadden we gewoon het verharde pad gevolgd. We zien ook dat de meeste andere wandelaars dat doen. Maar wij willen een verslag van de hele route en daarom lopen we lekker te dwalen door het weiland.

Oh oh een boze grootgrondbezitter

Op een gegeven moment lopen we op goed geluk een weiland in. Er staat geen verboden toegang en het hek staat gewoon open. Er zijn ganzen aan het grazen in het weiland en die schrikken zich een hoedje van ons. Het is een prachtig gezicht, maar niet onze bedoeling.

Er komt een man in een landrover aanrijden, die ons op een niet zo vriendelijke manier verteld dat we de vogels verstoren en dat we verdwaald zijn. Gelukkig verteld hij ons ook hoe we wel moeten en dan zien we ze, de witte palen die we moeten volgen. We waren bijna bij het dorp, maar nu moeten we weer helemaal terug. De man crost heel hard voor ons uit om het hek dicht te doen. Over vogels verstoren gesproken.

Nu is het niet moeilijk meer en ik neem me voor, de volgende keer het hele verhaal te lezen over de route en niet: “VOC yadie yadie yadie…. Beschermd dorpsgezicht yadie yadie ….. klaar.

Het laatste stuk is hartstikke mooi en we zijn blij dat we het niet hebben overgeslagen. We zien nu ook weer een paar rode pijlen, maar als de hekken openstaan zie je die dus niet.

Wat doen die toeristen hier?

We komen in een prachtig stuk van Broek in Waterland uit. Wat een avontuur. We komen weer langs prachtige huisjes, water, bootjes, een suppende vrouw en heel veel toeristen. Waar komen ze vandaan en wat doen ze hier? Waarschijnlijk hetzelfde als wij: Genieten van de bijzondere sfeer van het mooie dorp.

Voordat we het weten zijn we weer terug bij de auto en is het avontuur voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Extra Info:

Wij deden de route als volgt: Vanaf het parkeerterrein Moerland start je bij 11 en wandelt via 78-79-1-75-76-77 terug naar 11.

Tussen 1 en 75 kom je in Watergang door het weiland. Het eerste stuk is een makkie dan kan je geen andere kant op maar als je rond de 8,5 kilometer zit moet je gaan opletten op de witte palen langs de hekken. Je moet in ieder geval een groot stuk naar links lopen. Je komt uiteindelijk verder dan de kerk uit.

Wandeling in de buurt

Dit ommetje van de maand in Broek in Waterland is ook fantastisch en minder drassig na regenbuien.

Meer over ons

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Nog meer wandelingen in de Zaanstreek en Laag Holland