Start: TOP Huizen, Parkeerterrein Oude Haven, Havenstraat 315, 1271 GD Huizen
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 10 kilometer
Bewegwijzering: gele pijlen en knooppunten
Link: https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/startpunten/route/eukenbergroute-geel/78540/
De wandeling moet een naam hebben
We zijn meerdere keren in Huizen geweest, maar hebben er nog nooit gewandeld. Daar moet verandering in komen. Ik heb de Eukenbergroute van Wandelnetwerk Noord-Holland uitgezocht en drie keer raden wat Adriaan van die naam maakt. Mannen, ze zijn allemaal hetzelfde. Rare naam voor een route vinden wij.
Je kunt de route starten bij het Huizermuseum, maar wij kozen voor het grotere parkeerterrein bij de haven. We hebben mazzel, wij doen de wandeling op 24 juli en op 25 juli is er een triatlon gepland. Dan hadden we er niet door gekund en hadden we weer naar huis gemoeten.
Even bij het Nautisch Kwartier kijken
Vanaf het parkeerterrein moet je voor de wandeling naar rechts, maar wij lopen naar links richting het Fletcher hotel Nautisch Kwartier. Het ziet er hartstikke leuk uit en we blijven fotograferen. Het hotel bestaat uit grote en kleinere huisjes in een Scandinavische/Broek in Waterland stijl. Ook de ander gebouwen en restaurants zijn van hout of van iets dat op hout lijkt. Plastic bouw noemt mijn collega het, maakt mij niks uit ik vind het leuk.
Als we eindelijk klaar zijn met foto’s maken lopen we richting de route. Vlakbij knooppunt 23 zien we drie konijntjes. Die komen vast uit de strook natuur langs het Gooimeer, maar dat realiseer ik me later pas. Zo’n gek gezicht, die konijnen gewoon op straat.
Het begin van de wandeling
We lopen langs het water achter de gele pijlen aan richting knooppunt 24. Er liggen mooie boten in de haven en als we achterom kijken zien we dat het een prachtig gezicht is. De mooie houten zeilboten en de Kalkovens op de achtergrond. Even verderop lopen we langs het restaurant de Haven van Huizen, dat ziet er ook al zo leuk uit. Het is nu nog te vroeg, maar dat lijkt ons een leuke plek voor de lunch.
Daarna volgt een recht saai stuk richting het oude dorp. Gelukkig is het niet ver en zien wij zoals gewoonlijk toch weer leuke dingen. We lopen langs de Krachtcentrale, industrieel erfgoed omgebouwd tot ontmoetingsplek en alweer een restaurant. Ze houden van uit eten gaan hier in Huizen. Wij vinden vooral het poppetje dat van het dak af duikt erg grappig.
Huizer Melkmeisjeroute
Al snel komen we uit bij het oude centrum van het dorp. Wat een leuke huisjes met mooie geveltuintjes en soms ook grotere tuinen. Jammer dat de mensen een auto voor hun deur zetten, of een grijze container. Zouden ze niet moeten doen. Dat maakt het moeilijk om mooie plaatjes te maken.
Deze gele route pakt gelijk de Huizer Melkmeisjeroute mee. Een kleine rondwandeling door het centrum van Huizen.
We lopen over de markt en we zijn blij met het GPS horloge, want op zo’n markt raak je snel de gele pijlen kwijt. We komen ook nog langs het Huizermuseum, waar deze wandeling eigenlijk begint. Wij waren bang dat het blauwe zone parkeren zou zijn en een wandeling van 10 kilometer halen wij echt niet in twee uur. Je kunt er wel parkeren en het is net geen blauwe zone, maar er is weinig plek.
Oh wat is het hier mooi
Dan lopen we het oude centrum uit en steken een weg over. Aan de overkant gaan we een fietspad in en zijn gelijk in de natuur beland. Na een klein stukje lopen komen we langs een veldje met ingezaaide bloemen. We twijfelen nog, maar doen toch maar gelijk de macrolens op de fototoestellen. Even een paar bloemenplaatjes maken.
Na een tijdje herinner ik me opeens weer dat het in de middag zou gaan regenen en we hebben ook al in de haven zo getreuzeld. Dus we moeten eigenlijk doorlopen. Na een stukje lopen komen we langs een omheind veldje/modderpoel waar twee varkens staan. Tenminste er staat op een bordje dat ze Spekkie en Bram heten, maar wij zien er maar één. Adriaan probeert hem/haar te roepen, maar het varken is te lui en wil niet bij ons komen. Adriaan is duidelijk geen varkensfluisteraar.
Een veld vol korenbloemen
Dan maar weer verder. We genieten volop, we lopen langs een maisveld en komen een veldje vol korenbloemen tegen. Adriaans fototoestel maakt weer overuren, het is ook zo’n prachtig gezicht. Daar moet je gewoon foto’s van maken. We blijven bloemenveldjes tegenkomen, maar deze met de korenbloemen vinden we het mooist.
We vergapen ons zo aan de mooie veldjes dat we een pijl missen en de Komoot mevrouw is ook te laat. Waardoor we niet precies over het pad lopen waar we langs moeten, maar wij lopen gewoon langs de maïsvelden met weer korenbloemen. We vinden dit pad leuk en het snijd een stukje af. Bovendien komen we straks weer op hetzelfde punt uit.
Het hondenbankje
We vinden eindelijk een bankje om wat te drinken en een tussendoortje te eten. Als we al een tijdje op het bankje zitten komen er vijf hondjes aangerend en de baasjes lopen er achter. De hondjes lopen recht op het bankje af, want blijkbaar gaan ze hier altijd even zitten en krijgen ze een hondenkoekje. Als een hond beteuterd zou kunnen kijken doen deze honden dat. De baasjes geven aan dat ze moeten doorlopen, maar één van de hondjes gaat gewoon bij ons zitten. Zo grappig.
Wij hoeven geen thee
Verderop komen we langs theehuis Bos & hei. Het ziet er druk maar gezellig uit. Er zijn vooral veel ouders met kinderen. Later ontdekken we waarom. Je kunt vanaf daar een Kabouterpad lopen en dat is natuurlijk harstikke leuk, maar wij lopen snel door. We hebben thuis in de straat genoeg schreeuwende kinderen.
Vreemd dat iedereen elkaar opzoekt, want een paar meter verder komen we bijna niemand meer tegen.
We lopen nu heel dichtbij het Gooimeer. Af en toe hebben we een prachtig doorkijkje naar het water. Je kunt echter niet bij het water komen, dus je zwembroek kun je thuis laten.
Toch nog bergen
Op dit laatste stuk van de wandeling lopen we steeds het bos in en dan weer terug naar het water. We passeren ook eindelijke de Eukenberg en de Aalberg. Dus daar is de wandeling naar genoemd. Ik zou het geen berg noemen maar een heuveltje.
We lopen een rondje om de Eukenberg en het pad loopt over de Aalberg. Vanaf deze uitzichtpunten kun je uitkijken over het Gooimeer. Op de Aalberg staan bankjes en daar hebben duidelijk een paar mensen een feestje gehad. Zo jammer dat ze hun afval niet even mee naar huis kunnen nemen.
Tree of three whisperers
We lopen langs een wat ouder stel, die een boom staan te bestuderen. Ze praten zachtjes tegen elkaar. Ik grap: “dat zijn tree whisperers.” Nee zegt Adriaan: “Dat zijn er geen drie, ze zijn met z’n tweeën.”
Het laatste stuk van de wandeling lopen we langs een prachtig stukje natuur met wilde bloemen. Het kaartje is al bijna vol, maar natuurlijk maken we hier ook foto’s van.
Lunchen tussen de mussen
We willen eigenlijk lunchen bij het restaurant de Haven van Huizen, maar hebben geen zin meer om daar nog heen te lopen en met de auto kunnen we er niet heen zonder omweg te maken. Daarom lopen we naar het haventje om te lunchen bij het Porterhouse.
Lang geleden hebben we in Naarden bij de andere vestiging van het Porterhouse een broodje gegeten. Toen bestelde Adriaan een flatbread en nu doet hij het weer. Ook al heb ik hem gewaarschuwd, want ik weet het nog omdat ik er over heb geschreven. Het is echt wel lekker, maar gewoon te weinig.
Ik bestel een clubsandwich en zit nog heel lang te eten terwijl Adriaan allang klaar is. Terwijl we zitten te eten kijken we naar de mussen, die af en toe vlak over onze hoofden vliegen. Ze zijn zo schattig. De musjes zijn toch wel één van de hoogtepunten van de dag
We zijn nog niet bij ons tafeltje weg of er zit al een mus op mijn bord.
Jammer dat ik mijn badpak niet kon gebruiken, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Wandelingen in ‘t Gooi
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Het is toch gelukt hoor, om een reactie te plaatsen. Goed idee Anja en leuk dat je zoveel plezier gehad hebt.
groetjes Laura
Wat een mooie wandeling! Aangestoken door deze blog en foto’s hebben we de wandeling vandaag gedaan en wat een aanrader! De volgende keer willen we de route andersom wandelen, dus we gaan zeker nog een keer!
Wat leuk Maria, ik had het ook gelezen dat de Eukenberg en de Aalberg vroeger offerheuvels waren. Hartstikke interessant natuurlijk, maar alleen als ik voor Wandelnetwerk Noord-Holland schrijf is mijn blog informatief. Anders niet :D.
Dankjewel weer voor je reactie en de groetjes terug van Adriaan, Laura en Ilse
Laura en Adriaan, inderdaad een prachtige wandeling in Huizen en de omgeving. Wij zijn daar 2 maanden geleden geweest met een neef van mij die natuurgids is. Wel een aangepaste route van 14 km. gewandeld. Mijn neef kon heel veel interessante dingen vertellen over de Eukenberg, de Aalberg, en het ontstaan van de Zuiderzee. Ook hebben we kleine stenen gevonden uit de ijstijd.
Maar jullie route was ook prachtig, die gaan we in de toekomst zeker nog eens wandelen. Bedankt ook voor de prachtige foto’s en jullie verhaal!
liefs en groetjes van Peter en Maria