Start: Station Baarn, Stationsplein 66, 3743 KM Baarn
Provincie: Utrecht
Afstand: 10 km, maar wij maakten er 12 km van.
Bewegwijzering: Geen, wij hebben de route gelopen via Komoot.
Een soortgelijke route vind je hier: https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/groene-wissel-baarn-2/14123/
Als een kind zo blij met een toilet
Als we in Baarn aan komen rijden, zie ik gelijk een bord waar toilet opstaat. Dat is het voordeel van beginnen bij een station. Ik zeg tegen Adriaan heel duidelijk: “Ik loop naar het toilet, dat je me straks niet kwijt bent.”
Tijdens een vorige wandeling waren Ilse en ik naar een toilet gegaan terwijl Adriaan een gesprek had met een paar schapen. Toen hij opkeek, waren wij weg. Hij dacht dat we doorgelopen waren en natuurlijk konden wij niet op zijn wanhopige whatsappjes reageren. Wij hadden het veel te druk met het coronaproof achterlaten van de wc.
Ik laat Adriaan nu achter bij het prachtige station van Baarn dat staat te spiegelen in een regenplas. Het duurt even, want er lopen mensen en er rijden auto’s langs. Als ik uit het toilet kom is hij nog niet klaar met fotograferen. Ik ben helemaal blij met het toilet, dat ik kan openen en betalen met mijn pinpas. Zouden ze op veel meer parkeerplaatsen moeten neerzetten zo’n toiletgebouw.
Welk station is het mooiste van het land?
Het duurt wel erg lang met dat station, dus ga ik van verveling maar een bloemetje op de foto zetten. Er loopt een man langs met een hond. De hond vindt ons een vreemd stel. De één ligt op de grond en de ander zit in een bloembak. Hij gromt zachtjes naar ons, maar als hij even later aandacht krijgt is hij mijn beste vriend. We raken aan de praat met het baasje van de hond. Hij zegt met trots: “Dit is het mooiste station van Nederland” en ik wil antwoorden: Nou dan bent u zeker nog nooit in Haarlem of Groningen geweest, maar ik hou me in. Hij geeft ons een geschiedenisles over de twee stations in Baarn en wijst ons de koninklijke wachtkamer. Wat een vriendelijke man.
Een niet meer zo nieuw horloge met GPS
Na een eeuwigheid gaan we eindelijk op weg. Adriaan heeft al een tijdje een nieuw horloge, waar je ook via GPS op kan wandelen. Het was er nog niet van gekomen dus doen we het nu voor het eerst GPS-wandelen. Hij is heel enthousiast.
We lopen langs een pad tussen de bomen. Er zijn veel vogels ook een kuifmeesje, die zie je niet zo vaak. We zijn nu al blij met de route. Dan komen we bij een fiets/loop brug over het spoor, wij hebben meteen al onze eerst D-tour te pakken, want spoorlijnen zijn ook leuk om te fotograferen. Het horloge van Adriaan maakt geluidjes als we van het pad afwijken. Dat geluidje horen we veel tijdens deze wandeling, want wij gaan vaak van het padje af.
Wat wonen ze hier mooi
De GPS stuurt ons de woonwijk in, wat wonen die mensen hier prachtig. Wat een huizen, zo mooi en zo groot. We vergapen ons aan de huizen en verbazen ons dat er nagenoeg geen stoepen zijn. Het is gelukkig niet druk en we kunnen gewoon midden op straat lopen. We komen langs een soort plantsoen met een fontein. Het plantsoen is rechts, maar wij moeten links, maar natuurlijk wordt deze D-tour genomen en het horloge maar pingelen.
Verder maar weer achter het horloge aan. We komen langs een plek met hele mooie hoge bomen. We horen en zien goudhaantjes, een specht, koolmeesjes en pimpelmeesjes. Als we op een gegeven moment bessen in een tuin staan te fotograferen zeg ik tegen Adriaan straks worden we weggejaagd, denken ze dat we paparazzi zijn met die grote lenzen op onze camera’s.
Het Baarnse Bos is een bos zonder pijlen
We lopen het dorp uit en steken de weg over. Zo het bos in. Adriaan ziet meteen een mooi paadje en een grote spiegelende plas. Dat duurt weer even voordat dat mooi op de foto is gezet. Ik hou me bezig met blaadjes fotograferen. Ieder zijn ding.
Na een hele tijd gaan we eindelijk verder, maar na 200 meter zien we een boom met porseleinwammetjes. Ze hebben hun beste tijd gehad, maar bovenin de boom zitten nog een paar hele mooie. Verder is het een slijmerige boel en is het maar goed, dat Adriaan een jas heeft die je makkelijk schoon kan maken.
We schieten niks op, ik wil eigenlijk voor de middag bij kasteel Groeneveld zijn, maar dat gaat in dit tempo echt niet lukken. We komen ook van alles tegen, wat is een bos toch mooi in de herfst.
Nieuwe Westphilwandelt fans?
We komen mensen tegen, die paddenstoelen aan het fotograferen zijn met hun mobiele telefoon. Ik wijs ze op een dode boom met porseleinwammetjes. Ze denken meteen dat ik er verstand van heb en de vrouw vraagt wat voor foto’s ik maak. Ik leg haar uit dat ik wel foto’s maak, maar dat ik meer van de verhalen ben en vertel over ons blog. Ik heb spijt dat we geen kaartje hebben. Het zou erg leuk zijn als ze dit blog gaan lezen en zichzelf herkennen.
GPS kwijt in een bos zonder aanknopingspunt
Adriaan kijkt de hele tijd op zijn horloge en ik denk dat hij kijkt hoe laat het is, maar dat is natuurlijk voor de navigatie. Op een gegeven moment is hij zijn GPS kwijt en natuurlijk lopen we meteen verkeerd. We komen daardoor wat eerder bij de weg uit, dan dat de bedoeling is.
Het geeft niet, want daardoor komen we langs een prachtig huis, dat op de foto moet.
Je bent nooit te oud voor een naveltruitje
We lopen een stukje langs de weg, om bij landgoed Groeneveld weer de natuur in te lopen. Inmiddels is het tijd om te eten en zodra we een bankje zien snellen we erheen. We hebben een mooi uitzicht en genieten ervan. Er komt een vrouw aanlopen met een sporttenue aan. Er zijn namelijk mensen die wat sneller lopen dan wij en daarom wandelen in sportkleren. Ik zie al van een grote afstand haar navel dwars door het shirt heen en maak een grapje dat ze een naveltruitje aan heeft. Als ze vlak bij ons is zegt Adriaan: “Het is een naveltruitje met twee punaises. ”We komen niet meer bij, sorry mevrouw.
Wat een drukte
Bij Groeneveld is het zoals altijd druk, maar niet zo druk als dat er markt is. Doen ze dat eigenlijk nog nu met de coronamaatregelen?
Er staat een groepje vrouwen, met fototoestellen op een statief die een fotografie cursus doen of is het een instameet? Ik durfde het niet te vragen en nu heb ik spijt. Wij hebben geen statief nodig, Adriaan schiet een paar spiegelplaatjes en we gaan weer verder.
Bij Grand Café Groeneveld kun je een take-away lunch kopen. Daar zijn ze een beetje laat mee, want wij hebben onze lunch al op. Wel leuk om een keer te doen.
Wat is het toch een mooie plek, we lopen langs twee kunstwerken. Die zijn ons nog nooit eerder opgevallen, ondanks dat we hier vaker geweest zijn. Sinds we westphilwandelt zijn kijken we toch nog beter om ons heen.
Het is jammer dat de beloofde zon nog steeds niet doorkomt. Dat is toch nog even mooier voor de foto en warmer voor ons. We lopen langs het water en maken spiegelfoto’s van de mooie herfstbomen. Er is hier gelukkig ruimte genoeg en ondanks de drukte hoeven we geen mensen aan te raken.
De terugweg
We kunnen nog wel uren bij landgoed Groeneveld blijven, maar we moeten terug richting het station van Baarn.
We lopen door een prachtig bos, waar ze vuurwerk aan het afsteken zijn. Het moet niet gekker worden. We komen langs een prachtige eenzame boom en langs een weiland omzoomd met bomen in alle herfstkleuren. Eindelijk komt de zon door.
We passeren een spoorlijn en dat vind ik altijd een beetje eng, vooral omdat Adriaan dan foto’s gaat staan nemen. Daarna gaan we weer verder door de bossen. langs een mountainbikepad en voor mijn gevoel heb ik als 15 kilometer gelopen. We lopen en lopen en zijn blij dat het horloge de weg weet. Want wij zijn verdwaald.
Dan komen we weer bij een weg uit. Nog een onvermijdelijke stuk langs de weg. Het is echt een mooie wandeling maar dit stuk is wat minder en er is veel lawaai, maar het kasteel de Hooge Vuursche zouden we niet willen missen.
Kasteel de Hooge Vuursche
We komen langs Kasteel de Hooge Vuursche. Het hek staat open, maar we weten eigenlijk niet of we wel door mogen lopen. We doen het toch, want we willen dit kasteel ook wel even van dichtbij bekijken.
Er komen twee mountainbikers aanrijden in dezelfde outfit. Hij in het oranje en zij in het roze. Hij moet voor het kasteel op de foto en wij hebben iets om naar te kijken terwijl we even op een trappetje zitten om wat te drinken.
Gelukkig mogen we iets voorbij het kasteel het bos weer in. We vergapen ons aan de mooie bospaadjes en blijven fotograferen. We hebben er allang 10 kilometer op zitten en het eind van de wandeling is nog niet in zicht. Wat wil je met al die D-tours.
Uiteindelijk komen we weer in het dorp uit en kunnen we ons weer vergapen aan de huizen. Er staat er één te koop, ik wil wel maar dan moeten we eerst de staatloterij winnen. Drie miljoen vragen ze er voor. We komen langs een mooi torentje waar een lelijk bejaardentehuis tegenaan is gebouwd. Baarn doet ons erg denken aan Wassenaar alleen hebben ze daar hogere hekken.
Verderop is het station al in zicht. Nog even en we zijn weer bij de auto.
Jammer dat deze verassende wandeling weer afgelopen is, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en wandelingen in de buurt
Op deze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
De volgende wandelingen zijn in de buurt van Baarn: Twee boswachterspaden in Lage Vuursche, of een fantastische afwisselende wandeling in het Noord-Hollandse Huizen.
Wat leuk Adriana, wat woon je in een mooie omgeving. Veel van de plekken die je beschrijft hebben we op ons lijstje staan of al bezocht. Ons nieuwste blog gaat b.v. over de Soester Duinen. Ook hebben we langs de Vecht gewandeld nabij Oud Zuilen.
groetjes Laura
Leuk om jullie verhaal te lezen over Baarn. Zelf wonen wij vandaag precies 4 jaar in Soest en genieten enorm van de prachtige omgeving waar wij wonen. Zo veel bossen en duinen niet normaal. Onlangs hebben wij een wandeling van Den Dolder naar Soest en via een prachtige ronde weer terug gemaakt. Alle mooie kleuren waren er volop en foto’s heb ik dan ook genoeg gemaakt.
Voordat wij in Soest kwamen, woonden wij in Maarssen OpBuuren dorp aan de Vecht en daarvoor in het dorp Breukelen. Ook daar kun je je vergapen aan de prachtige panden langs de rivier De Vecht.
Leuk Irene, ik ga jouw blog ook zo even lezen.
Het was weer fijn mee te lopen.
Ha, ha, ha daar zijn de meningen over verdeeld.
Het mooiste station van Nederland is natuurlijk Purmerend Overwhere!