Start: parkeerplaats Grebbelinie bij rotonde N224, Arnhemseweg/Veenweg, Renswoude
Provincie: Utrecht/Gelderland
Afstand: 12 kilometer
Bewegwijzering: We kwamen langs diverse klompenpaden.
Link naar onze wandeling in komoot. en naar de route op de site van de Roots
Een mislukte wandeling
Op zaterdag 27 februari deden we een wandeling van Routes in Utrecht: “Wandelen bij de Vinkeveense Plassen en Baambrugge”. Ik wilde er niet over naar huis bloggen, maar er waren een aantal mensen nieuwsgierig naar onze mislukte wandeling. Als je het niet wil weten kun je bij het volgende kopje verder lezen.
We hadden thuis al gezien dat de wandeling twee kilometer langs de snelweg liep, maar de rest leek ons door de wervende tekst van het Routebureau Utrecht echt de moeite waard. Het stuk langs de snelweg, was wel saai maar het rustigst van de hele wandeling. De Vinkeveense Plassen hebben we zo goed als niet gezien en Baambrugge was leuk, maar we waren er heel snel doorheen. Vooral het laatste stuk langs de weg, waar we bijna werden aangereden was echt niet leuk. Kortom geen aanrader! Alleen de lammetjes die we onderweg tegenkwamen maakten veel goed.
Landgoed Ruwinkel
Afgelopen weekend zaten we heerlijk in een huisje in Scherpenzeel. En als je dan in Gelderland bent ga je natuurlijk wandelen in Utrecht. Dat is Westphilwandelt logica. Adriaan wilde eigenlijk niet weg, omdat we niet uit eten kunnen. Toch gingen we. Niet ver, want we moesten zondagavond voor de avondklok thuis zijn, maar toch er helemaal uit.
Bij aankomst werden we verwelkomd door twee overvliegende ooievaars. Wij vonden het gelijk fantastisch.
Een ree!
Als we het huisje ingericht hebben (met ons eigen beddengoed) lopen we even een stukje van het klompenpad aan de overkant van de weg. We zien natuurlijk weer van alles en het is meer schuifelen te noemen dan wandelen. Als we op een gegeven moment naar boven staan te staren naar een specht, komt er een ree langslopen. Zo leuk weer. Het weekend kan nu al niet meer stuk.
Klompenpaden
Vlakbij Landgoed Ruwinkel loopt een klompenpad het Breeschoterpad van 6 kilometer, maar die doen wij niet. “Nee wij doen geen klompenpaden” app ik naar mijn vriendinnen, “die zijn altijd zo lang” zeg ik er ook nog bij. Later blijkt dat de route “Landgoederen rond Renswoude” , die in het februari nummer van de Roots stond, te bestaan uit vijf verschillende klompenpaden. En de route is 12 kilometer. Klompen aan en gaan staat op de website van klompenpaden.nl. Geef mij maar wandelschoenen, ik kan nog geen 10 meter lopen op klompen.
Oh oh verkeerde lens thuis gelaten
Het begint alweer goed als blijkt dat Adriaan niet de goede lens op zijn fototoestel heeft geschroefd. Ik zei nog moet je die lens die op tafel staat niet even opbergen? Dat heeft hij gedaan, maar niet geconstateerd dat dat de lens is die hij mee wil nemen. Vandaag worden het andere westphilwandelt foto’s dan dat we gewend zijn.
Keuzestress
Vanaf hier begint eindelijk het wandelverslag
Het is een prachtige ochtend het heeft zelfs gevroren. We lopen het parkeerterrein af en zien links aan de overkant van de weg kasteel Renswoude en rechts een mooi wandelpad. Volgens mijn app moeten we naar links maar volgens het GPS horloge moeten we rechtsaf. Natuurlijk luisteren wij naar de GPS mevrouw, want dat is zo makkelijk.
We volgen de blauwe klomp naar rechts en lopen langs het Grand Canal een statige brede vaart, die bij het kasteel hoort. Ondertussen maakt de camera alweer overuren, helemaal bij het ronde stuk in de vaart. We vinden de wandeling nu al super leuk en hartstikke rustig. We zijn blij met de app en de GPS mevrouw, die op tijd aangeven dat we rechtsaf moeten, want van die klompenpadenpalen krijgen we keuzestress.
Waar is dat trappetje dan?
Bij een sluisje zegt Adriaan: “We moeten daar rechtsaf. Het trappetje af.” Er is geen trappetje te bekennen en als we daar rechtsaf waren geslagen waren we zo het water ingelopen. We moeten wel rechtsaf, maar niet langs het zogenaamde trappetje.
Langoed Roodselaar
We zijn inmiddels aangekomen bij Langoed Roodselaar. Verderop staat een vogelkijkhut, of jeugdhonk, we weten het niet zeker. Het is in ieder geval een leuk gebouwtje. We lopen langs rododendrons en meerdere prieeltjes. Het hangt er ook helemaal vol met vogelhuisjes Wat een leuk landgoed.
We lopen weer verder achter weer een andere kleur klomp aan en komen uit op een pad met bomen met aan weerszijde boerenland. Verderop lacht een groene specht. Hij heeft zich natuurlijk verstopt. Waarschijnlijk zit hij gewoon in het gras, maar vind maar eens een groene specht in een groen grasveld. Op een paaltje zit een hele mooie buizerd, die zien we dan weer wel. En verder zien we ook staartmeesjes en een haas.
Gelukkig is het hier niet zo druk
Op het moment dat ik tegen Adriaan zeg dat het pad niet zo druk is. Komen er opeens allemaal mensen aanlopen, maar het blijft eigenlijk heel rustig.
We lopen langs een beekje en zien daar snipachtige vogels die verschrikt wegvliegen. Wij denken dat het bosruiters waren, maar weten het niet zeker.
Er valt echt veel te zien als je van natuur en vogels houdt. We zien een grote bonte specht, een boomkruiper en een grote zilver reiger. We blijven wijzen en kijk, kijk roepen.
Wat ook erg grappig is, dat we hier lammetjes zien die al volledig zelfstandig grazen. Terwijl we vorige week onze eerste lammetjes zagen, die nog heel klein waren en bij hun moeder dronken.
Werk aan de Datselaar
Dan komen we langs “Werk aan de Datselaar”. Op de kaart leek het een eiland, maar in het echt is het een soort kuil. Het was een onderdeel van de Grebbelinie, dat ze in de oorlog onder water konden zetten. Het is er nu vooral erg mooi.
Niet van het padje af
We lopen weer verder. Nu komen we langs een privé landgoed. Het Hof van Abbelaer Er staan bordjes dat je het pad niet af mag. Daar worden wij altijd een beetje baldadig van. Het doet ons denken aan onze wandelroute in Soesterberg, waar we iedere keer dachten dat we op een bom zouden stappen als we van het pad af gingen.
We zien een ooievaarsnest en een stukje verderop lopen twee ooievaars. Zouden dat dezelfde ooievaar zijn die gisteren over ons huisje vlogen?
Waar we precies moeten lopen is niet helemaal duidelijk maar met de app erbij vinden we het weggetje waar we langs moeten. We hadden ook over de weg kunnen gaan maar dan hadden we een haas gemist. Natuurlijk hebben we geen foto, want hij had haast.
Waar zijn de katjes
Na het Hof van Abbelaer moeten we een klein stukje langs de weg, maar al gauw mogen we een ander leuk paadje in met aan het eind een bomentunnel. Ik zie leuke gele bloemetjes en vind het tijd voor de macrolens. Nadat ik klaar ben met de gele bloemetjes laat ik de lens er even op, want ik wil nog katjes fotograferen. Verderop gaan we zitten om een broodje te eten. Als het broodje op is zeg ik tegen Adriaan: “Ik ga mijn lens wisselen hoor, want die katjes komen niet meer.” Waarop Adriaan zegt: “Kijk eens achter je.” Ongelofelijk dat ik dat gemist heb struiken vol met katjes. We schieten weer een kaartje vol.
Er komen twee hardlopers ons tegemoet. Eén van de hardlopers wilde eerst in een korte broek gaan, maar vond het toch te koud. Zou hij het niet doorhebben dat het geen gezicht is. Een lange zwarte hardloopbroek met een net zo’n strakke witte voetbalbroek er over heen. Sorry meneer de hardloper, dat we zo hard moesten lachen.
Provinciehoppen
We lopen zonder dat we het merken Gelderland in en zijn dichtbij ons huisjespark aanbeland. We speuren naar reeën, maar vinden ze niet. Wel zien we een leuk stukje hei met schapen en een vijver. Hier lopen we eerst voorbij, maar we moeten er juist doorheen. Gelukkig maar het is te mooi om over te slaan.
De horeca heeft weer niks aan ons
We lopen en genieten, en komen het bos uit ter hoogte van restaurant de Dennen. Hier staat een Foodtruck waar je iets lekkers te eten of te drinken kan kopen. Natuurlijk hebben wij allang ons brood op en drinken doen we zo min mogelijk om de bekende reden. Er is een TOP parkeerplaats bij de Dennen, dus hier zou je ook de wandeling kunnen beginnen.
Lopen ze toch weer verkeerd
We steken de weg over en vervolgen de wandeling. Had ik al gezegd dat het echt een leuke wandeling is? Inmiddels volgen we weer een andere kleur klompen, dit keer roze. We komen bij een kavel, waar iemand een een huis aan het bouwen is. Onze app geeft echter aan dat wij daar langs moeten. Voor de zekerheid vragen we het een man die aan het werk is. Hij wijst ons de weg en deze keer moeten we niet naar het horloge luisteren, maar gewoon de roze klompen blijven volgen. De man begrijpt nu ook eindelijk waarom er zoveel mensen vertwijfeld staan te zoeken. Dat zijn allemaal Roots lezers. Ik heb ze trouwens al een mail gestuurd.
Hè hè eindelijk het kasteel
De rest van de wandeling is ook prachtig, maar het is toch wel erg lang 12 kilometer in ons tempo. Gelukkig valt er steeds van alles te zien en te fotograferen. Aan het einde van de wandeling komen we uit bij het kasteel Renswoude en het kasteelpark. Wat een mooi park en wat een prachtig kasteel.
Hier komen we zeker nog een keer terug, want er is nog veel meer park om te ontdekken. Natuurlijk is het hier wat drukker dan de rest van de wandeling, maar dat is ook wel logisch.
We maken heel veel plaatjes van het kasteel en lopen moe maar tevreden terug naar de parkeerplaats.
De heerlijke wandeling is weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en wandelingen in de buurt
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Ja, dat is het zeker Karen een prachtige wandeling.
Nou vindt jet een hele mooue wanding met ,zo als altijd, mooie foto’s
Groetjes
Karen
Ja, Aritha! We zijn ook in Prattenburg geweest. Jouw bos! Volgende blog gaat daarover. Vroeger kwamen we vaak in Scherpenzeel, toen het huisjespark nog van Landal was. We zijn heel vaak langs het kasteel gereden, maar nu pas er langs gelopen. Grappig dat je nooit dit rondje om Renswoude hebt gedaan, maar ik snap het wel er is daar ook zoveel keus.
Groetjes Laura
Heel mooi! En zo in de buurt waar ik woon.
Dat kasteel had je ook bij mij gezien hè? Met ijs en schaatsers.
Al die paden heb ik nog nooit gelopen en het is zooo dicht in de burt.
Hoi Maria, leuk dat je het weer gelezen hebt. Deze wandeling was ook niet druk, echt goed te doen.
groetjes Laura
Weer fijn genoten van jullie verhaal en foto’s. Het is alweer jaren geleden dat we daar in de buurt waren.
Dus het wordt weer tijd om daar weer eens te gaan wandelen.
Bedankt, liefs en groetjes!
Peter en Maria