Wandelen bij Huis Doorn

Sneeuw in maart

Bij Huis Doorn kun je leuk wandelen. Eerst loop je een rondje buitenom en daarna door het park. Er is van alles te zien, een prachtig kasteel, een mooi park, een pinetum, een orangerie en een klassieke rozentuin. Super wandelling met tip voor een heerlijke lunch.

Iets later op pad dan gepland

Alle bomen hebben door de sneeuwstorm aan één kant sneeuw.

Een paar jaar geleden, hadden we problemen met muizen in een keukenla. We hebben er al jaren geen last meer van, maar toch bewaar ik alles wat eetbaar is in trommels en bakjes die dicht kunnen.

Op de ochtend dat we willen gaan wandelen doe ik de la open en zie allemaal wit plastic schaafsel liggen en tot mijn grote schrik muizenkeutels. Bij gebrek aan eten is een muisje begonnen aan een rubberen rand van een Mepal doos.

Geen muis gevangen, dus daarom maar een foto van de oprijlaan.

Gelukkig is de muis nergens meer te bekennen, want ik ga altijd heel hoog gillen als ik een muis zie en dat doe ik liever niemand aan. Voordat we op pad gaan maak ik de la schoon en we plaatsen een muisvriendelijke val met een broodje pindakaas. Tot nu toe hebben we nog niks gevangen. Binnenkort haal ik de muizenval weer weg, want we willen geen muis vangen als we op vakantie zijn.

Gemopper over flessendoppen

Het “parkje” aan de overkant van het kasteel.

Het gaat ook nog mis met de flesjes vullen. Voor de terugweg vul ik altijd een flesje cola light, maar dat gaat niet als de dop aan de fles vast moet blijven. Als we allemaal beloven dat we de doppen gewoon op de flessen draaien voordat we ze inleveren. Zouden ze dan gewoon weer normale doppen op de flessen kunnen doen?

Als de dop er aan blijft dan schenk je het drinken in de dop, als je ze er afhaalt haal je je handen open. Het shirt van mijn yoga juf was laatst helemaal nat, door zo’n idiote fles. Had ik al gezegd dat ik het niks vind?

In de steigers?

Langs de buitenrand staan prachtige huizen.

Er is afgelopen vrijdag heel veel sneeuw gevallen. Bij ons en op de Utrechtse Heuvelrug ligt zaterdag nog sneeuw. Het dooit wel heel snel, waardoor het op sommige plekken winter en op andere plekken lente is.

Als we van de snelweg af mogen genieten we van de sneeuw en de mooie huizen langs de weg. Dichtbij onze bestemming rijden we langs een huis dat helemaal ingepakt is en in de steigers staat. Even denken we dat het Huis Doorn is. Het zal niet de eerste keer zijn dat we dit meemaken, maar gelukkig is het een ander huis.

Parkeren bij Parkhuys Rosarium

We parkeren bij Parkhuys Rosarium, want we willen daar graag lunchen als we uitgewandeld zijn. We zetten de auto langs de weg, trekken onze schoenen aan en gaan. Als je haast hebt en je wil alleen het park bezoeken kun je ook naast Huis Doorn parkeren, of je loopt naar het oosten richting de kerk in Doorn. Aan de Schoolstraat is een zij-ingang waar je zo het park in kan lopen.

Adriaan maakt alvast een foto door het hek.

Wij lopen echter van het dorp af een rondje langs het hek van het park bij Huis Doorn. Niet echt mijn hobby, maar toch is het wel leuk. De weg waar we lopen is alleen voor bestemmingsverkeer dus niet druk.

We lopen langs prachtige huizen en verderop langs weilanden. Daar zien we een haas huppelen in de sneeuw. Te ver voor de foto, maar met de verrekijker is het een leuk gezicht.

Wat een prachtig huis.

Sinaasappelsap in de Oranjerie

Het is weer zover ik ben nog maar net de auto uit en ik moet natuurlijk alweer naar het toilet. ik heb nog steeds geen UIXI dus zeg ik tegen Adriaan: “Misschien kunnen we straks bij de Oranjerie naar het toilet, dan drinken we een kopje thee.” Waarop hij zegt: “Of een glaasje sinaasappelsap.” Ik vind dat een hele rare suggestie, want Adriaan drinkt bijna nooit sinaasappelsap. Hij zegt: “Het is toch een Oranjerie?“

Rechts zie je de oranjerie.

We komen uit bij een drukke weg maar gelukkig mogen we deze oversteken en aan de overkant door een soort parkje lopen richting het poortgebouw van Huis Doorn. In het park staat een klein torentje waar we nog even een melige foto maken. Ik pas er maar net in en het torentje stinkt een beetje, maar we hebben wel lol.

Het grote kind wil graag op de foto in het torentje.

Over bloemen en de rozentuin

Eindelijk komen we aan bij het mooie poortgebouw. Natuurlijk maken we foto’s en moeten we wachten, omdat er weer mensen in de weg lopen. Maar daarna kunnen we eindelijk onder de poort door, om aan de wandeling door het park te beginnen.

Wat een prachtig poortgebouw.

In de verte zien we Huis Doorn, maar daar lopen we natuurlijk niet rechtstreeks heen, want dan is de wandeling wel heel snel afgelopen. Wij slaan linksaf en lopen langs de buitenrand van het park.

Leuk kapelletje vlakbij het poortgebouw.

Na een stukje lopen, komen we langs de rozentuin. Er zijn nu natuurlijk geen rozen, maar toch is het een mooie tuin. Wat zal het hier mooi zijn als de bloemen weer bloeien. We zien naast de rozen ook veel rododendronstruiken en verderop bij het kasteel staan krokussen en narcissen. Voor het kasteel staat een prachtige magnolia, die binnenkort gaat bloeien. Voor ons een reden om nog een keer terug te komen.

Een mooie klassieke rozentuin.

Wanneer lopen we langs het kasteel?

We lopen de rozentuin al heel snel weer uit, want mevrouw Komoot zegt dat dat moet. Ik wil dat natuurlijk niet, maar Adriaan ziet op het kaartje dat we er straks weer terugkomen. Na een rondje aan de buitenkant en een fotosessie bij een hele diepe plas, komen we inderdaad weer terug bij de rozentuin waar we even op één van de vele bankjes gaan zitten om van het moois te genieten en een tussendoortje te eten.

Het kasteel van de zijkant.

Daarna lopen we verder over paadjes, die steeds dichter bij het kasteel komen. Als we bij de zijkant van het kasteel zijn lopen we er echter voorbij. Tot onze verrassing komen we langs een Pinetum, met een collectie van verschillende soorten coniferen.

wat een hoge coniferen.

Door de zon en de koude sneeuw komt er stoom van de bomen af. Het is een prachtig gezicht, maar het lukt ons niet op het vast te leggen.

Wat doet die witte bestelbus daar?

leuk hè lente en winter tegelijk.

Als we het bos uitkomen, komen we langs de garage en eindelijk langs de Oranjerie en de voorkant van het kasteel. Tot onze grote ergernis staat er een witte bestelbus voor het kasteel geparkeerd. Er is ook altijd wat, zijn het geen steigers, dan is het wel weer een auto.

Het kasteel met de witte auto.

We maken wat foto’s en vervolgen onze weg. Om snel weer om te keren als we zien dat de bestelbus wegrijdt. Soms heb je gewoon mazzel.

en zonder witte auto.

We hoeven helemaal geen foto’s te maken

Overal waar we langs lopen staan grote foto’s van hoe het er vroeger uitzag. Ik maak een grapje tegen Adriaan, dat we helemaal geen foto’s hoeven te maken, want er staan er al genoeg. Maar natuurlijk vindt Adriaan dat onzin, want in 1903 had je nog geen HDR. Dat is een techniek met drie of meer belichtingen, waar Adriaan veel gebruik van maakt.

We gaan niet door het poortgebouw naar buiten, maar gebruiken de zij-uitgang.

We willen door het poortgebouw het park verlaten, maar worden door Mevrouw Komoot naar een zijpoortje gestuurd. Vanaf daar lopen we Doorn in en wandelen we terug naar het beginpunt.

In Doorn lopen we nog langs dit mooie huis.

Lunchen bij Parkhuys Rosarium

Parkhuys Rosarium is een gezellig restaurant en de broodjes smaken erg lekker. We nemen allebei een 12 uurtje, omdat we niet kunnen kiezen. Als ons eten wordt geserveerd blijkt dat er maar één 12 uurtje doorgegeven is aan de keuken. Gelukkig wordt het snel opgelost en krijgen we wat te drinken van het huis. Adriaan eet alvast een soepje en ik alvast één broodje.

heerlijke broodjes en soepje.

Als we later in gesprek raken over Adriaans fototoestel, vertel ik dat hij met die lens heel mooi broodjes kan fotograferen. Waarop de eigenaresse zegt: “Vooral twee broodjes.” Mensen met humor, ik hou ervan!

Eigenlijk willen we nog teruglopen om het museum huis Doorn van binnen te bekijken, maar na het eten zijn we helemaal rozig. Als ze het liedje “Life” van Des’ree draaien zeg ik tegen Adriaan: “We moeten wakker worden.” Dit liedje heb ik namelijk ingesteld als mijn wekker.

Wat een gezellige plek.

Volgende keer maar weer terug voor het museum en de magnolia, want wij zijn moe en willen naar huis.

Deze wandeling zit er ook alweer op, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Meer over ons en informatie over de wandeling

Westphilzitten was ook weer aanwezig.

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Start: Parkhuys Rosarium, Molenweg 4, 3941 PT Doorn

Provincie: Utrecht

Afstand: 7,31 kilometer

Bewegwijzering: geen, maar je kunt niet verdwalen.

Link naar de wandeling: https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/kort-en-prachtig-huis-doorn/20129/

Link naar ons GPX-bestand, of onze komoot.

Het park van Huis Doorn is vrij toegankelijk tussen 7.00 en 19.00 uur. Het museum is open van dinsdag t/m zondag van13:00 – 17:00 uur

Ik sta op wacht.

Ben je na deze wandeling nog niet uitgewandeld. Je komt langs de Groene Entree Doorn-Centrum. Daar starten de volgende wandelingen:

Bruine route Hoog Moersbergen: 14 kilometer – Groene route Helenaheuvel: 10 km – Paarse route Postweg: 7 km

Adressen en handige links:

Parkhuys Rosarium, Molenweg 4, 3941 PT Doorn

Museum Huis Doorn, Langbroekerweg 10, 3941 MT Doorn

Wandelingen in de buurt

Door de bossen bij Doorn en langs landgoed Beukenrode
Wandelen bij Huis Doorn
Wandelen over de Amerongse Berg
Het is prachtig in Amerongen – Het Cotlandenpad
Pyramide van Austerlitz en het Henschotermeer
Rondje kersenpracht
Natuurpad Prattenburg
Landgoederen rond Renswoude
Twee korte wandelingen in de buurt van Rhenen

2 reacties

  • Hoi Maria en Peter, heerlijk hè voorjaar! Ja het is erg leuk om daar te wandelen, ik wil een keer terug als de rozen in bloei staan.

    groetjes Laura

  • Lieve Laura en Adriaan,
    Wat een mooie wandeling en de foto’s zijn weer prachtig!
    Het is al een tijdje geleden dat we hier gewandeld hebben, dus het is weer tijd om daar heen te gaan. (én het voorjaar komt eraan!)
    Bedankt voor de tips en route! En jullie nog heel veel plezier tijdens jullie wandeltochten.
    liefs en groetjes van Peter en Maria

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *