Start: Villa Westend, Westlaan 41, 1991 AL Velserbroek
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 6,24 km
Bewegwijzering: groene pijlen
Griep of geen griep we moeten wandelen
Afgelopen zaterdag deden wij de groene route vanaf startpunt Westbroekplas van Wandelnetwerk Noord-Holland. De route kun je bekijken op: https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/startpunten/route/groene-route-vanaf-startpunt-westbroekplas/14323/
We hadden een volgeplande agenda, afgelopen weekend en hadden beiden griep, maar gewandeld moest er worden. We hebben alles over voor ons blog en buiten zijn is natuurlijk hartstikke gezond voor een mens.
Veel te laat gaan we op weg. We gaan via het pontje Buitenhuizen en natuurlijk moeten we wachten, want de pont staat altijd aan de overkant. Misschien is het toch handig om een keer de vertrektijden te checken voordat we op weg gaan.
Altijd leuk zo’n minicruise met de auto. Al gauw zijn we aan de overkant en rijden we richting de Westbroekplas. We komen door Spaarndam daar worden we enthousiast van. Wat is het toch een prachtig dorpje. Als het aan ons ligt stappen we meteen de auto uit om te fotograferen, maar braaf rijden we naar het parkeerterrein.
Dat lukt nooit voor het donker terug
Als we bij de Westbroekplas aankomen is het 15:00 uur. Gauw de schoenen aan, want we willen voor het donker terug zijn. We hebben de bordjes van Wandelnetwerk Noord-Holland snel gevonden. Als we nog maar net op weg zijn moeten er al foto’s gemaakt worden. Van de plas, van het uitzicht voor ons en achter ons en van een fazant. We zijn alweer vergeten dat we eigenlijk een beetje moeten doorlopen. Aan het einde van de plas, staat een houten gebouwtje, volgens Adriaan is het een wc en volgens Laura de patatkraam: “Eet smakelijk!”
Vanaf de plas lopen we naar rechts, alles is keurig aangegeven en er ontbreken geen pijlen. We zijn aanbeland op de onvermijdelijke lelijke weg, waar je langs moet om er een rondje van te maken. Gelukkig is het maar een klein stukje en lopen we al snel langs de woonboten en de schapen. Dat de snelweg heel dichtbij is hoor je alleen maar. Ons stoort het niet echt.
Het eerste fort
We lopen langs het Fort benoorden Spaarndam een verwaarloosd oud fort, maar we maken er toch foto’s van. Daarna lopen we langs het natte en vogelrijke “Landje van Gruyters”. We zien niet veel vogels want het is immers al eind november.
Het is een leuk wandeling, alleen jammer dat er af en toe auto’s passeren. We zien een reiger en paddenstoelen en het wordt al een beetje donker. Verder maar weer achter de groene pijlen aan.
Eindelijk komen we in Spaarndam aan. Het is daar wel even zoeken wat er met de pijlen bedoeld wordt, maar het gaat dit keer wonderbaarlijk goed. We lopen door steegjes en door de smalle wandelpaadjes langs de huizen en komen bij de kerk en de sluizen uit. Natuurlijk moeten we hier foto’s maken. Het is zo’n mooi dorpje.
Spaarndam is zo’n mooi dorp
We lopen langs het kerkje en langs het water en komen bij de dorpskern waar de restaurantjes zijn. Wat woon je hier mooi. Natuurlijk moet het hele dorp op de foto. De huizen spiegelen zo mooi in het water.
Adriaan wil dolgraag ergens wonen, waarbij hij ruimte heeft voor een fotostudio. Als we langs twee huizen lopen. Zegt hij “deze wil ik alle twee wel”, maar ik denk aan twee huizen schoonmaken en zeg: “Ga jij dan maar in het andere huis wonen met je fototoestel.” Dat kwam er weer aardig uit, maar gelukkig moeten we er allebei heel hard om lachen.
Het tweede fort
We komen langs het boezemgemaal een prachtig gebouw, maar er zit weer zo’n lelijk hek omheen, waarom is dat toch? Daarna lopen we langs het Fort bezuiden Spaarndam. Dit fort heeft een klein museum over de Stelling van Amsterdam en een gezellig café met terras. We hebben het niet bekeken, want inmiddels is het 16:30 uur en al bijna donker. Elk jaar vergeet ik weer hoe vroeg het donker wordt in de winter (en het is nog niet eens winter).
We lopen het dorp uit en slaan dan rechtsaf over het Assendelverpad. Ook weer zo’n mooi paadje langs een sloot waarin de lucht wordt weerspiegeld. We blijven foto’s maken. Er staan meerdere molentjes langs het pad en deze moeten allemaal op de foto. De zon gaat prachtig onder. Het kleurt jammer genoeg niet rood, maar we zijn evengoed blij.
Als we bijna bij het einde van de wandeling komen, komen we nog langs een vogelkijkhut. We moeten deze wandeling zeker nog een keer doen, als de vogels weer terug zijn en als het langer licht is.
Inmiddels is het helemaal donker geworden. De wandelapp geeft aan dat we 1½ uur hebben gelopen en dat we 40 minuten hebben stil gestaan. Valt nog mee voor ons doen. Als we terug rijden staat de pont weer aan de overkant. Het zou niet zo zijn.
De wandeling is weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
